ἀφαμαρτάνω: Difference between revisions
Χρὴ τῶν ἀγαθῶν διακναιομένων πενθεῖν ὅστις χρηστὸς ἀπ' ἀρχῆς νενόμισται → When a good man is hurt, all who would be called good must suffer with him
(Bailly1_1) |
(Autenrieth) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>ao.2</i> ἀφήμαρτον;<br /><b>1</b> manquer le but ; avec un gén. : ne pas atteindre, manquer (qqn <i>ou</i> qch);<br /><b>2</b> être privé de, perdre, gén..<br />'''Étymologie:''' [[ἀπό]], [[ἁμαρτάνω]]. | |btext=<i>ao.2</i> ἀφήμαρτον;<br /><b>1</b> manquer le but ; avec un gén. : ne pas atteindre, manquer (qqn <i>ou</i> qch);<br /><b>2</b> être privé de, perdre, gén..<br />'''Étymologie:''' [[ἀπό]], [[ἁμαρτάνω]]. | ||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=only aor. 2 ἀφάμαρτε and ἀπήμβροτε: [[miss]] ([[fail]] to [[hit]]), [[lose]]; καὶ βάλεν, οὐδ' ἀφάμαρτε, Il. 11.350; ἐμοἰ δέ κε [[κέρδιον]] εἴη | [[σεῦ]] ἀφαμαρτούσῃ χθόνα [[δύμεναι]], ‘[[bereft]]’ of thee, Il. 6.411. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 15:25, 15 August 2017
English (LSJ)
aor. part.
A ἀφαμαρτήσαντος Orph.A.643; Ep. aor. ἀπήμβροτεν Il.15.521, 16.466,477, Pancrat.Oxy.1085.7:—miss one's mark, c. gen., καὶ τοῦ μέν ῥ' ἀφάμαρτεν Il.8.119, etc.; θηρός Pancrat. l.c.: also in Prose, X.HG6.1.15, D.14.13. II lose, be deprived of what one has, σεῦ ἀφαμαρτούσῃ Il.6.411; φίλου ἀπὸ πατρὸς ἁμαρτών 22.505.
German (Pape)
[Seite 406] (s. ἁμαρτάνω), abirren, verfehlen, mit dem Geschoß nicht treffen, τινός Hom., aor., auch in der Form ἀπήμβροτεν, Il. 15, 521; 8, 119 u. öfter; in Prosa, seinen Zweck nicht erreichen, Xen. Hell. 6, 1, 15; Dem. 14, 13 u. bei Sp., z. B. θηρός Gaetul. 4 (VI, 331); verlieren, was man besessen hat, Il. 6, 411; vgl. 22, 505.
Greek (Liddell-Scott)
ἀφᾰμαρτάνω: μέλλ. -αμαρτήσομαι· Ἐπ. ἀόρ. ἀπήμβροτεν Ἰλ. Ο. 521, Π. 466, 467· ἀποτυγχάνω τοῦ σκοποῦ, μετὰ γεν. καί τοῦ μέν ῥ’ ἀφάμαρτεν Ἰλ. Θ. 119, κτλ.· ὡσαύτως παρὰ πεζοῖς, Ἀντιφῶν 121. 39, Ξεν. Ἑλλ. 6. 1, 15. ΙΙ. ἀποστεροῦμαί τινος, σεῦ ἀφαμαρτούσῃ Ἰλ. Ζ. 411, πρβλ. Χ. 505.
French (Bailly abrégé)
ao.2 ἀφήμαρτον;
1 manquer le but ; avec un gén. : ne pas atteindre, manquer (qqn ou qch);
2 être privé de, perdre, gén..
Étymologie: ἀπό, ἁμαρτάνω.
English (Autenrieth)
only aor. 2 ἀφάμαρτε and ἀπήμβροτε: miss (fail to hit), lose; καὶ βάλεν, οὐδ' ἀφάμαρτε, Il. 11.350; ἐμοἰ δέ κε κέρδιον εἴη | σεῦ ἀφαμαρτούσῃ χθόνα δύμεναι, ‘bereft’ of thee, Il. 6.411.
