ἀκή: Difference between revisions
Φιλεῖ δ' ἑαυτοῦ πλεῖον οὐδεὶς οὐδένα → Haud ullus alii quam sibi est amicior → Es liebt ja keiner einen andern mehr als sich
(Bailly1_1) |
(big3_2) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<span class="bld">1</span>ῆς (ἡ) :<br />pointe.<br />'''Étymologie:''' cf. [[ἀκίς]].<br /><span class="bld">2</span>ῆς (ἡ) :<br />silence.<br />'''Étymologie:''' DELG les dérivés, archaïques et rares, expriment plus l’idée de « douceur » que l’idée de « silence » ; à rattacher pê à [[ἦκα]].<br /><span class="bld">3</span>ῆς (ἡ) :<br />action de secourir, de porter remède.<br />'''Étymologie:''' cf. [[ἀκέομαι]]. | |btext=<span class="bld">1</span>ῆς (ἡ) :<br />pointe.<br />'''Étymologie:''' cf. [[ἀκίς]].<br /><span class="bld">2</span>ῆς (ἡ) :<br />silence.<br />'''Étymologie:''' DELG les dérivés, archaïques et rares, expriment plus l’idée de « douceur » que l’idée de « silence » ; à rattacher pê à [[ἦκα]].<br /><span class="bld">3</span>ῆς (ἡ) :<br />action de secourir, de porter remède.<br />'''Étymologie:''' cf. [[ἀκέομαι]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ῆς, ἡ<br /><br /><b class="num">• Alolema(s):</b> jón. ἠκή Archil.111, dór. [[ἀκά]] Hsch.<br /><b class="num">1</b> [[punta]], [[filo]], fig. ἵστη κατ' ἠκὴν κύματός τε κἀνέμου se situó en el filo del oleaje y del viento</i> Archil.l.c.<br /><b class="num">•</b>de la lanza ἀ. σιδήρου Hsch., Phot.α 739, Sud.<br /><b class="num">2</b> táct. [[extremo de la falange]] Hsch.l.c.<br /><b class="num">•</b>quizá fig. por meton. [[batalla]] Hsch.<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> Cf. [[ἄκων]], -οντος, ὁ.<br />-ῆς, ἡ<br /><br /><b class="num">• Prosodia:</b> [ᾰ-]<br /><b class="num">I</b> [[silencio]], [[quietud]], [[calma]] ἀκὴν ἔχε Call.<i>Fr</i>.238.9, [[ἄλλοι]] ἀκὴν ἔχον A.R.3.521, ἑζομένη δ' ἐπὶ δηρὸν ἀκὴν ἔχεν Mosch.2.18, ἀκὴν ἦγες Hsch., Phot.α 739.<br /><b class="num">II</b> como adv. <br /><b class="num">1</b> en ac. [[en silencio]] ἴσαν <i>Il</i>.4.429, ἔσαν <i>Od</i>.2.82, Ἀκὴν [[ἔμεναι]] παρὰ ἔργῳ <i>Od</i>.21.239, ἀκὴν ἧνται A.R.2.1086<br /><b class="num">•</b>en la fórmula πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ todos en silencio se quedaron callados</i>, <i>Il</i>.3.95, 7.92, <i>Od</i>.8.234, Orph.<i>A</i>.826.<br /><b class="num">2</b> en dat. [[en voz baja]], [[con suavidad]] [[ἀκᾷ]] δ' ἀνταγόρευσεν Pi.<i>P</i>.4.156.<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> Quizá rel. c. ἦκα ‘dulcemente’ y ἥκιστος, etc. y c. lat. <i>segnis</i>. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:10, 21 August 2017
English (LSJ)
(A), ἡ, (cf. ἀκίς)
A point, Hsch., Suid.
ἀκή (B), ἡ, (cf. ἀκᾷ)
A silence, ἀκὴν ἔχεν Mosch.2.18; ἀκὴν ἦγες Hsch.
ἀκή (C), ἡ, (cf. ἀκέομαι)
A healing, Hp.Mochl.21, cf.Hum.1.
German (Pape)
[Seite 71] ἡ, die Spitze, nur bei VLL.; vgl. ἀκωκή. ἀκίς. acuo. S. auch ἀκήν.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκή: ἡ, οὐσιαστ. ἀναφερόμενον ὑπὸ Γραμμ. (Ἡσύχ., Σουΐδ., Εὐστ., Ἐτυμ. Μ.) μετὰ τριῶν σημασιῶν. Ι. αἰχμή, (πρβλ. ἀκίς, ἄκων, ἄκαινα, ἄκανος, ἀκόνη, ἄκρος, ὠκύς, τὴν κατάλ. -ήκης, τὴν μετοχ. ἀκαχμένος, ὡσαύτως ἀκωκή. Ἴσως δὲ καὶ ἀκμή, αἰχμή, Σανσκρ. açan (βέλος), âçus (ταχύς), Ζενδικ. aku (ἀκωκή), Λατ. acus, acuo, acer, ocior καὶ ἴσ. acies, Παλαιὰ Ὑψ. Γερμ. egg-ja (acuo). ΙΙ. σιγή, ἡσυχία, σιωπή, (πρβλ. ἀκήν, ἀκέων, ἀκᾶ, ἄκασκα, ἀκασκαῖος, ἦκα, ἤκιστα, ἤκαλος). ΙΙΙ. θεραπεία, (ὁπόθεν ἀκέομαι, ἴσως δὲ καὶ αἰκάλος, αἰκάλλω), Ἱππ. 853C, 866Β. - Ὁ Κούρτιος ὑποπτεύει ὅτι αἱ σημ. ΙΙ. καὶ ΙΙΙ. ἀνήκουσιν εἰς τὴν αὐτὴν ῥίζαν, καθότι ἡ κοινὴ ἀμφοτέρων ἔννοια εἶναι ἡ τῆς ἡσυχίας, πραότητος ἢ ἡμερότητος.
French (Bailly abrégé)
1ῆς (ἡ) :
pointe.
Étymologie: cf. ἀκίς.
2ῆς (ἡ) :
silence.
Étymologie: DELG les dérivés, archaïques et rares, expriment plus l’idée de « douceur » que l’idée de « silence » ; à rattacher pê à ἦκα.
3ῆς (ἡ) :
action de secourir, de porter remède.
Étymologie: cf. ἀκέομαι.
Spanish (DGE)
-ῆς, ἡ
• Alolema(s): jón. ἠκή Archil.111, dór. ἀκά Hsch.
1 punta, filo, fig. ἵστη κατ' ἠκὴν κύματός τε κἀνέμου se situó en el filo del oleaje y del viento Archil.l.c.
•de la lanza ἀ. σιδήρου Hsch., Phot.α 739, Sud.
2 táct. extremo de la falange Hsch.l.c.
•quizá fig. por meton. batalla Hsch.
• Etimología: Cf. ἄκων, -οντος, ὁ.
-ῆς, ἡ
• Prosodia: [ᾰ-]
I silencio, quietud, calma ἀκὴν ἔχε Call.Fr.238.9, ἄλλοι ἀκὴν ἔχον A.R.3.521, ἑζομένη δ' ἐπὶ δηρὸν ἀκὴν ἔχεν Mosch.2.18, ἀκὴν ἦγες Hsch., Phot.α 739.
II como adv.
1 en ac. en silencio ἴσαν Il.4.429, ἔσαν Od.2.82, Ἀκὴν ἔμεναι παρὰ ἔργῳ Od.21.239, ἀκὴν ἧνται A.R.2.1086
•en la fórmula πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ todos en silencio se quedaron callados, Il.3.95, 7.92, Od.8.234, Orph.A.826.
2 en dat. en voz baja, con suavidad ἀκᾷ δ' ἀνταγόρευσεν Pi.P.4.156.
• Etimología: Quizá rel. c. ἦκα ‘dulcemente’ y ἥκιστος, etc. y c. lat. segnis.
