περικρατής: Difference between revisions
πάτερ, ἄφες αὐτοῖς, οὐ γὰρ οἴδασιν τί ποιοῦσιν → father, forgive them, for they know not what they do
(T22) |
(32) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{Thayer | {{Thayer | ||
|txtha=περικρατες ([[κράτος]]), τίνος, having [[full]] [[power]] [[over]] a [[thing]]: ([[περικρατής]] [[γενέσθαι]] τῆς σκάφης, to [[secure]]), Susanna , 39; the Alex. [[manuscript]]; ecclesiastical writings.) | |txtha=περικρατες ([[κράτος]]), τίνος, having [[full]] [[power]] [[over]] a [[thing]]: ([[περικρατής]] [[γενέσθαι]] τῆς σκάφης, to [[secure]]), Susanna , 39; the Alex. [[manuscript]]; ecclesiastical writings.) | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ές, Α·1. [[συνεκτικός]] («περικρατεῑς [[γαμφηλαί]]», Σιμμ.)<br /><b>2.</b> αυτός που έχει απόλυτη [[εξουσία]] σε κάποιον, [[κυρίαρχος]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>περικρατῶς</i> Α<br />με περικρατή τρόπο, με απόλυτη [[εξουσία]] σε κάποιον ή, κατ' άλλους, με [[εγκράτεια]], με [[σύνεση]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>περι</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>κρατής</i> (<span style="color: red;"><</span> [[κράτος]]), <b>πρβλ.</b> <i>εγ</i>-<i>κρατής</i>]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:16, 29 September 2017
English (LSJ)
ές,
A grasping, tenacious, γαμφηλαί Simm.1.11; having full command over, π. γενέσθαι τῆς σκάφης Act.Ap.27.16, cf. Thd.Su.39 (v.l.); cf. περικρεμής.
German (Pape)
[Seite 581] ές, obsiegend, gewaltig, stark, Opp. Hal. 4, 540.
Greek (Liddell-Scott)
περικρᾰτής: -ές, ὁ ἔχων πλήρη ἐξουσίαν ἢ κράτος ἐπί τινος, ἰσχύσαμεν μόλις ἐπικρατεῖς γενέσθαι τῆς σκάφης Πράξ. Ἀποστ. κζ΄, 16· τῶν ἡνίων, τῶν πονηρῶν βουλευμάτων Ἰω. Χρυσ. τ. 2, σ. 349, κτλ. - Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρήσ. σ. 121.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
1 qui commande souverainement à, gén.;
2 qui maîtrise gén..
Étymologie: περικρατέω.
English (Strong)
from περί and κράτος; strong all around, i.e. a master (manager): + come by.
English (Thayer)
περικρατες (κράτος), τίνος, having full power over a thing: (περικρατής γενέσθαι τῆς σκάφης, to secure), Susanna , 39; the Alex. manuscript; ecclesiastical writings.)
Greek Monolingual
-ές, Α·1. συνεκτικός («περικρατεῑς γαμφηλαί», Σιμμ.)
2. αυτός που έχει απόλυτη εξουσία σε κάποιον, κυρίαρχος.
επίρρ...
περικρατῶς Α
με περικρατή τρόπο, με απόλυτη εξουσία σε κάποιον ή, κατ' άλλους, με εγκράτεια, με σύνεση.
[ΕΤΥΜΟΛ. < περι- + -κρατής (< κράτος), πρβλ. εγ-κρατής].
