δυσκολαίνω: Difference between revisions
ἀκίνδυνοι δ' ἀρεταὶ οὔτε παρ' ἀνδράσιν οὔτ' ἐν ναυσὶ κοίλαις τίμιαι → but excellence without danger is honored neither among men nor in hollow ships
(big3_12) |
(10) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=<b class="num">1</b> c. suj. de pers. [[estar de mal humor o disgustado]] τί δυσκολαίνεις ...; Ar.<i>Nu</i>.36, cf. Pl.<i>Tht</i>.155a, τὸ παιδίον ... ἐδυσκόλαινεν ... ὑπὸ τῆς θεραπαίνης ... λυπούμενον Lys.1.11, δυσκολανοῦσιν καὶ χαλεπῶς οἴσουσιν Isoc.15.149, δυσκολαίνει ... πᾶς ὁ γηράσας Babr.74.15, cf. D.C.61.2.2, c. la causa expresada en dat. σὺ ... τοῖς ἔργοις ἐκ παιδίου δυσκολαίνων X.<i>Mem</i>.2.2.8, φωναῖς τισι Plu.2.1120b, cf. 153b, <i>Caes</i>.35, c. la causa expresada en gen. οἱ μὲν ἀλλοδαποὶ ... πολλὰ μέμφονται καὶ δυσκολαίνουσι τῶν γινομένων los nacidos fuera ... hacen muchos reproches y se disgustan con lo que sucede</i> Plu.2.37e, c. or. subord. ἐδυσκολαίνομεν ὡς ... Pl.<i>Phlb</i>.26d, τὸ μὴ δυσκολαίνειν ἀλλ' ἐπαινεῖν ὅτι ... Plu.2.149b<br /><b class="num">•</b>c. dat. de pers. o giro prep. [[enfadarse con]] δυσκολαίνει πρὸς ἐμέ Ar.<i>Lys</i>.887, ἐμοὶ πάλιν δυσκολαίνοντα D.37.15, μὴ μόνον τῷ οἰνοχόῳ δυσκολαίνομεν, ἀλλὰ καὶ τῷ πίνοντι D.Chr.48.3, cf. Plu.<i>Demetr</i>.38, D.C.59.5.4<br /><b class="num">•</b>de ahí [[mostrar una mala actitud]] τὸ ... κωλύειν τὸν λόγον δυσκολαίνειν ἐστίν impedir la argumentación es mostrar una mala actitud</i> Arist.<i>Top</i>.160<sup>b</sup>3, cf. 4, 6<br /><b class="num">•</b>[[mostrar enfado]], [[enfurruñarse]] de un niño κἂν μὴ μασᾶται, δυσκολαίνει Pythag.<i>Ep</i>.5.3.<br /><b class="num">2</b> c. suj. de cosa, medic. [[producir molestia o dolor]] οὔρησις δυσκολαίνουσα Hp.<i>Coac</i>.342, <i>Prorrh</i>.1.109. | |dgtxt=<b class="num">1</b> c. suj. de pers. [[estar de mal humor o disgustado]] τί δυσκολαίνεις ...; Ar.<i>Nu</i>.36, cf. Pl.<i>Tht</i>.155a, τὸ παιδίον ... ἐδυσκόλαινεν ... ὑπὸ τῆς θεραπαίνης ... λυπούμενον Lys.1.11, δυσκολανοῦσιν καὶ χαλεπῶς οἴσουσιν Isoc.15.149, δυσκολαίνει ... πᾶς ὁ γηράσας Babr.74.15, cf. D.C.61.2.2, c. la causa expresada en dat. σὺ ... τοῖς ἔργοις ἐκ παιδίου δυσκολαίνων X.<i>Mem</i>.2.2.8, φωναῖς τισι Plu.2.1120b, cf. 153b, <i>Caes</i>.35, c. la causa expresada en gen. οἱ μὲν ἀλλοδαποὶ ... πολλὰ μέμφονται καὶ δυσκολαίνουσι τῶν γινομένων los nacidos fuera ... hacen muchos reproches y se disgustan con lo que sucede</i> Plu.2.37e, c. or. subord. ἐδυσκολαίνομεν ὡς ... Pl.<i>Phlb</i>.26d, τὸ μὴ δυσκολαίνειν ἀλλ' ἐπαινεῖν ὅτι ... Plu.2.149b<br /><b class="num">•</b>c. dat. de pers. o giro prep. [[enfadarse con]] δυσκολαίνει πρὸς ἐμέ Ar.<i>Lys</i>.887, ἐμοὶ πάλιν δυσκολαίνοντα D.37.15, μὴ μόνον τῷ οἰνοχόῳ δυσκολαίνομεν, ἀλλὰ καὶ τῷ πίνοντι D.Chr.48.3, cf. Plu.<i>Demetr</i>.38, D.C.59.5.4<br /><b class="num">•</b>de ahí [[mostrar una mala actitud]] τὸ ... κωλύειν τὸν λόγον δυσκολαίνειν ἐστίν impedir la argumentación es mostrar una mala actitud</i> Arist.<i>Top</i>.160<sup>b</sup>3, cf. 4, 6<br /><b class="num">•</b>[[mostrar enfado]], [[enfurruñarse]] de un niño κἂν μὴ μασᾶται, δυσκολαίνει Pythag.<i>Ep</i>.5.3.<br /><b class="num">2</b> c. suj. de cosa, medic. [[producir molestia o dolor]] οὔρησις δυσκολαίνουσα Hp.<i>Coac</i>.342, <i>Prorrh</i>.1.109. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=(AM [[δυσκολαίνω]])<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> (μέσ. με εμπρόθ. προσδ.) [[δυσκολεύω]], δυσκολεύομαι («δυσκολαίνομαι στη [[μελέτη]] μου», «όσο [[πάει]] και δυσκολαίνεται»)<br /><b>2.</b> [[δυσκολεύω]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[είμαι]] [[δύστροπος]], [[δείχνω]] [[δυσαρέσκεια]]<br /><b>2.</b> [[προκαλώ]] δυσκολίες<br /><b>3.</b> (για επιχειρήματα) [[είμαι]] [[στρεψόδικος]], [[αμφίβολος]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:38, 29 September 2017
English (LSJ)
impf.
A ἐδυσκόλαινον Pl.Phlb.26d: fut. -κολᾰνῶ Isoc.15.149:—to be peevish, Ar.Nu.36; of a baby, Lys.1.11, cf. X.Mem.2.2.8; τινί D.37.15; feel a difficulty, δ. ὡς . . Pl. l.c.; in argument, to be captious, Arist.Top. 160b3, al. 2 cause trouble or annoyance, οὔρησις δυσκολαίνουσα Hp.Prorrh.1.109.
German (Pape)
[Seite 682] unzufrieden, verdrießlich sein; Ar. Nubb. 36; Plat. Phil. 26 d; καὶ βοᾶν Lys. 1, 11; τινί, über etwas, Xen. Mem. 2, 2, 8; öfter Plut.; οὔρησις δυσκολαίνουσα, schmerzhaft, Hippocr.
Greek (Liddell-Scott)
δυσκολαίνω: μέλλ. -ᾰνῶ· παρατ. ἐδυσκόλαινον, Πλάτ. Φιλήβ. 26D· - δυσχεραίνω, εἶμαι δύστροπος, δυσηρεστημένος, Ἀριστοφ. Νεφ. 36· ἐπὶ νηπίου, Λυσ. 92. 36· δεικνύω δυσαρέσκειαν, Ξεν. Ἀπομν. 2. 2, 8· δ. ὡς… Πλάτ. ἔνθ’ ἀνωτ. 2) προξενῶ δυσκολίαν καὶ ἐνόχλησιν, οὔρησις δυσκολαίνουσα Ἰππ. 76D.
French (Bailly abrégé)
être chagrin, mécontent : τινι de qch.
Étymologie: δύσκολος.
Spanish (DGE)
1 c. suj. de pers. estar de mal humor o disgustado τί δυσκολαίνεις ...; Ar.Nu.36, cf. Pl.Tht.155a, τὸ παιδίον ... ἐδυσκόλαινεν ... ὑπὸ τῆς θεραπαίνης ... λυπούμενον Lys.1.11, δυσκολανοῦσιν καὶ χαλεπῶς οἴσουσιν Isoc.15.149, δυσκολαίνει ... πᾶς ὁ γηράσας Babr.74.15, cf. D.C.61.2.2, c. la causa expresada en dat. σὺ ... τοῖς ἔργοις ἐκ παιδίου δυσκολαίνων X.Mem.2.2.8, φωναῖς τισι Plu.2.1120b, cf. 153b, Caes.35, c. la causa expresada en gen. οἱ μὲν ἀλλοδαποὶ ... πολλὰ μέμφονται καὶ δυσκολαίνουσι τῶν γινομένων los nacidos fuera ... hacen muchos reproches y se disgustan con lo que sucede Plu.2.37e, c. or. subord. ἐδυσκολαίνομεν ὡς ... Pl.Phlb.26d, τὸ μὴ δυσκολαίνειν ἀλλ' ἐπαινεῖν ὅτι ... Plu.2.149b
•c. dat. de pers. o giro prep. enfadarse con δυσκολαίνει πρὸς ἐμέ Ar.Lys.887, ἐμοὶ πάλιν δυσκολαίνοντα D.37.15, μὴ μόνον τῷ οἰνοχόῳ δυσκολαίνομεν, ἀλλὰ καὶ τῷ πίνοντι D.Chr.48.3, cf. Plu.Demetr.38, D.C.59.5.4
•de ahí mostrar una mala actitud τὸ ... κωλύειν τὸν λόγον δυσκολαίνειν ἐστίν impedir la argumentación es mostrar una mala actitud Arist.Top.160b3, cf. 4, 6
•mostrar enfado, enfurruñarse de un niño κἂν μὴ μασᾶται, δυσκολαίνει Pythag.Ep.5.3.
2 c. suj. de cosa, medic. producir molestia o dolor οὔρησις δυσκολαίνουσα Hp.Coac.342, Prorrh.1.109.
Greek Monolingual
(AM δυσκολαίνω)
νεοελλ.
1. (μέσ. με εμπρόθ. προσδ.) δυσκολεύω, δυσκολεύομαι («δυσκολαίνομαι στη μελέτη μου», «όσο πάει και δυσκολαίνεται»)
2. δυσκολεύω
αρχ.
1. είμαι δύστροπος, δείχνω δυσαρέσκεια
2. προκαλώ δυσκολίες
3. (για επιχειρήματα) είμαι στρεψόδικος, αμφίβολος.
