κηλίς: Difference between revisions
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
(20) |
(5) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[κηλίς]], -ῑδος, ἡ (Α)<br /><b>βλ.</b> [[κηλίδα]]. | |mltxt=[[κηλίς]], -ῑδος, ἡ (Α)<br /><b>βλ.</b> [[κηλίδα]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''κηλίς:''' [ῑ], -ῖδος, ἡ,<br /><b class="num">1.</b> [[κηλίδα]], [[λεκές]], [[βεβήλωση]], [[κηλίδωση]], ατίμαση, [[ιδίως]], λέγεται για το [[αίμα]], σε Τραγ.<br /><b class="num">2.</b> μεταφ., [[ψεγάδι]], [[ατέλεια]], [[ελάττωμα]], [[ατίμωση]], σε Σοφ., Ξεν. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 23:52, 30 December 2018
English (LSJ)
[ῑ], ῖδος, ἡ,
A stain, spot, defilement, esp. of blood, A.Eu.787 (lyr.), S.El.446, E.IT1200, etc.: generally, οὐ ῥᾴδιον ἐκμάξαι τὴν . . κηλῖδα [ἐκ τοῦ κατόπτρου] Arist.Insomn.459b32; ἐν ἱματίῳ καθαρῷ καὶ αἱ μικραὶ κ. ἔνδηλοι Id.GA780b32; ἱμάτιον κηλίδων μεστόν Thphr.Char. 19.7. 2 metaph., stain, blemish, S.OT1384; κ. συμφορᾶς ib.833; κακῶν Id.OC1134; ἐστάθη τὴν ἀσπίδα ἔχων, ὃ δοκεῖ κ. εἶναι τοῖς Λακεδαιμονίοις X.HG3.1.9; ignominious punishment, θεία κ. προσπίπτει τῷ δράσαντι Antipho 3.3.8; τῆς κ. εἰς ὑμᾶς ἀναφερομένης ib.11; τιμωρίας καὶ κηλῖδας πάσας αὐτοῖς ἀνῆκεν Hdn.6.8.8. 3 Medic., naevus, Lycusap.Orib.9.44.3.
German (Pape)
[Seite 1431] ῖδος, ἡ, Fleck, Schmutz; λιχὴν βροτοφθόρους κηλῖδας ἐν χώρᾳ βαλεῖ Aesch. Eum. 756, vgl. 783; Blutfleck, Soph. El. 438; übertr., Schmach, τοιάνδε κηλῖδα συμφορᾶς O. R. 833, vgl. 1384 O. C. 1136; κηλὶς μητροκτόνος Eur. I. T. 1200; ἐστάθη τὴν ἀσπίδα ἔχων, ὃ δοκεῖ κ. εἶναι τοῖς σπουδαίοις Λακεδαιμονίων Xen. Hell. 3, 1, 9, Brandmal; θεία κηλὶς προσπίπτει τινί Antiph. 3 γ 8; εἰς ὑμᾶς ἀναφέρεται ib. 11, eben so wie in der Stelle des Soph., = μίασμα; vgl. Antiphan. 7 (IX, 258); Sp., wie Hdn. 6, 8, 16 vrbdt τιμωρίας καὶ κηλῖδας πάσας αὐτοῖς ἀνῆκεν.
French (Bailly abrégé)
ῖδος (ἡ) :
I. tache, souillure;
II. fig. 1 peste, fléau;
2 honte, déshonneur, particul. peine infamante.
Étymologie: κήλη.
Greek Monolingual
κηλίς, -ῑδος, ἡ (Α)
βλ. κηλίδα.
Greek Monotonic
κηλίς: [ῑ], -ῖδος, ἡ,
1. κηλίδα, λεκές, βεβήλωση, κηλίδωση, ατίμαση, ιδίως, λέγεται για το αίμα, σε Τραγ.
2. μεταφ., ψεγάδι, ατέλεια, ελάττωμα, ατίμωση, σε Σοφ., Ξεν.
