ἀπατήλιος: Difference between revisions
ἐπάμεροι· τί δέ τις; τί δ' οὔ τις; σκιᾶς ὄναρ ἄνθρωπος → Neverlasting: What is a somebody? What is a nobody? You are a dream of a shadow | Creatures of a day. What is a someone, what is a no one? Man is the dream of a shade.
(1a) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=apatilios | |Transliteration C=apatilios | ||
|Beta Code=a)path/lios | |Beta Code=a)path/lios | ||
|Definition=ον, poet. Adj. <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">guileful, wily</b>, <b class="b3">ἀπατήλια εἰδώς</b> skilled in | |Definition=ον, poet. Adj. <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">guileful, wily</b>, <b class="b3">ἀπατήλια εἰδώς</b> skilled in [[wiles]], <span class="bibl">Od.14.288</span>; <b class="b3">ἀ. βάζειν</b> ib.<span class="bibl">127</span>; of a person, <span class="bibl">Nonn.<span class="title">D.</span>46.10</span>, al.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 12:50, 29 June 2020
English (LSJ)
ον, poet. Adj.
A guileful, wily, ἀπατήλια εἰδώς skilled in wiles, Od.14.288; ἀ. βάζειν ib.127; of a person, Nonn.D.46.10, al.
German (Pape)
[Seite 282] ον, betrügerisch, Hom. dreimal, Od. 14, 288 ἀπατήλια εἰδώς Versende, 127. 157 ἀπατήλια βάζει Versende; – Sp. D., wie Opp. Cyn. 2, 324; von einer Person Nonn. D. 46, 10.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπᾰτήλιος: -ον, ποιητ. ἐπίθ., ἀπατηλός, πανοῦργος, ἀπατήλια εἰδώς, ἔμπειρος εἰς πανουργίας, Ὀδ. Ξ. 288· ἀπ. βάζειν αὐτόθι 127· ἐπὶ προσώπων, Νόνν. Δ. 46. 10.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
trompeur, mensonger.
Étymologie: ἀπάτη.
English (Autenrieth)
deceitful; only neut. pl., ἀπατήλια βάζειν, εἰδέναι, Od. 14.127, 288.
Spanish (DGE)
-ον
engañoso esp. en neutr. plu. ἀπατήλια εἰδώς conocedor de engaños, Od.14.288, ἀπατήλια βάζει de mendigos Od.14.127, 157
•de pers. engañador Τειρεσίαν ἀπατήλιον Nonn.D.46.10.
Greek Monolingual
ἀπατήλιος, -ον (Α)
πανούργος, δόλιος, απατηλός.
Greek Monotonic
ἀπᾰτήλιος: -ον, αυτός που έχει την ικανότητα να εξαπατά, πανούργος· ἀπατήλια εἰδώς, αυτός που είναι προικισμένος, ικανός στο να δολοφονηθεί, σε Ομήρ. Οδ.· ἀπατήλιον βάζειν, στο ίδ.
Russian (Dvoretsky)
ἀπᾰτήλιος: Hom. = ἀπατηλός.
Middle Liddell
[from ἀπάτη
guileful, wily, ἀπατήλια εἰδώς skilled in wiles, Od.; ἀπ. βάζειν Od.
