συριστής: Difference between revisions
Χεὶρ χεῖρα νίπτει, δάκτυλοι δὲ δακτύλους → Digitum lavat digitus et manum manus → Die Finger waschen Finger, die Hand die andre Hand
m (Text replacement - "[[si varia lectio" to "[[si vera lectio") |
mNo edit summary |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=syristis | |Transliteration C=syristis | ||
|Beta Code=suristh/s | |Beta Code=suristh/s | ||
|Definition=οῦ, ὁ, also | |Definition=οῦ, ὁ, also [[συρικτής]], Arist.Pr.917a8, Corn.ND27; [[συρίγκτης]] ([[si vera lectio|s. v.l.]]) Phot.<br><span class="bld">A</span> [[sub verbo|s.v.]] [[λαπήττειν]]; Dor. [[συρικτάς]] Theoc.7.28, AP6.73 (Maced.), 237 (Antist.); and [[συριστήρ]], ῆρος, ib.5.205 (Leon.):—[[panpipe player]], [[piper]], SIG 589.45 (Magn. Mae., ii B.C.), 1257 (Ephesus, i A.D.), PGnom.187 (ii A.D.), Luc.Syr.D.43; [[whistling]], of the pipe, AP5 l.c.; of branches, ib.6.237 (Antist.).<br><span class="bld">II</span> the [[male]] [[crane]], so called from his [[note]], Hsch. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Line 26: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext= | |elnltext=συριστής -οῦ, ὁ [συρίζω] [[panfluitspeler]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru |
Revision as of 19:13, 26 June 2022
English (LSJ)
οῦ, ὁ, also συρικτής, Arist.Pr.917a8, Corn.ND27; συρίγκτης (s. v.l.) Phot.
A s.v. λαπήττειν; Dor. συρικτάς Theoc.7.28, AP6.73 (Maced.), 237 (Antist.); and συριστήρ, ῆρος, ib.5.205 (Leon.):—panpipe player, piper, SIG 589.45 (Magn. Mae., ii B.C.), 1257 (Ephesus, i A.D.), PGnom.187 (ii A.D.), Luc.Syr.D.43; whistling, of the pipe, AP5 l.c.; of branches, ib.6.237 (Antist.).
II the male crane, so called from his note, Hsch.
German (Pape)
[Seite 1040] ὁ, 1) der Pfeifende, auf der Pfeife Blasende, Spielende, bes. der die Hirtenflöte (σῦριγξ) spielt, Luc. de dea Syr. 43. – 2) der männliche Kranich, wegen seiner gellenden Stimme, Hesych.
Greek (Liddell-Scott)
σῡριστής: -οῦ, ὁ, ὁ παίζων τὴν σύριγγα (ἴδε σῦριγξ). αὐλητής. Λουκ. περὶ τῆς Συρίης Θεοῦ 43· ὡσαύτως συρικτής, Ἀριστ. Πρβλ. 18. 6, 1· Δωρικ. συρικτάς, Θεόκρ. 7. 28, Ἀνθ. Π. 6. 73, 237· καὶ συριστήρ, ῆρος, αὐτόθι 206. ΙΙ. «γέρανος ἄρρην» Ἡσύχ., πρβλ. Εὐρ. Ἑλ. 1483.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
joueur de flûte ou de chalumeau.
Étymologie: συρίζω.
Greek Monolingual
ὁ, Α
βλ. συρικτής.
Greek Monotonic
σῡριστής: -οῦ, ὁ (συρίζω), αυλητής, μουσικός που παίζει το πνευστό μουσικό όργανο σῦριγξ, δηλ. τον αυλό, σε Λουκ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συριστής -οῦ, ὁ [συρίζω] panfluitspeler.
Russian (Dvoretsky)
σῡριστής: οῦ ὁ Luc. = συρικτής.