ἐπίχριστος: Difference between revisions
καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς, ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸς ἀνθρώπους → and having instructed them to bring their blows against the head, seeing that the harm to humans ... (Josephus, Antiquities of the Jews 1.50)
| Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἐπίχριστος:'''<br /><b class="num">1)</b> служащей для умащивания, употребляемый для притираний (τὰ [[φύκη]] Luc.);<br /><b class="num">2)</b> [[подкрашенный]], [[поддельный]] ([[εὐμορφία]] Luc.). | |elrutext='''ἐπίχριστος:'''<br /><b class="num">1)</b> [[служащей для умащивания]], [[употребляемый для притираний]] (τὰ [[φύκη]] Luc.);<br /><b class="num">2)</b> [[подкрашенный]], [[поддельный]] ([[εὐμορφία]] Luc.). | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=ἐπί-χριστος, ον<br />smeared [[over]]:—metaph. [[spurious]], Lat. [[fucatus]], Luc. | |mdlsjtxt=ἐπί-χριστος, ον<br />smeared [[over]]:—metaph. [[spurious]], Lat. [[fucatus]], Luc. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 17:20, 19 August 2022
English (LSJ)
ον, A smeared on, φύκη Luc.Am.41; φάρμακα Str. 11.8.7, cf. Porph.Abst.1.27. 2 rouged, painted, ἑταίρας ἄνθος Max.Tyr.37.4 : metaph., Id.31.6; εὐμορφία Luc.Tim.28.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπίχριστος: -ον, ἐπικεχρισμένος, ἐπαληλιμμένος, τὰς ἀναισχύντους παρειὰς ἐρυθραίνουσιν ἐπιχρίστοις φύκεσιν Λουκ. Ἔρωτ. 41· φάρμακα Στράβ. 513· τὰ ἐπ., ἀλοιφαί, Πλούτ. 2. 102 Α: - μεταφ., ψευδής, οὐχὶ γνήσιος καὶ πραγματικός, Λατ. fucatus, οὐ γὰρ δὴ καὶ τότε ἀγνοεῖν εἰκὸς αὐτούς, ὡς ἐπίχριστος ἡ εὐμορφία ἐτὶν Λουκ. Τίμ. 28.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 enduit ; particul. fardé;
2 propre à enduire ; τὰ ἐπίχριστα (φάρμακα) PLUT fards ou onguents.
Étymologie: ἐπιχρίω.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM ἐπίχριστος, -ον) επιχρίω
αυτός του οποίου η επιφάνεια έχει επιχρισθεί
αρχ.
1. κατάλληλος για επίχριση, αλοιφή («ἐπίχριστα φάρμακα»)
2. βαμμένος, σκεπασμένος με καλλυντικά (α. «ἐπίχριστον ἄνθος ἑταίρας» β. «ἐπίχριστος εὐμορφία»)
3. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τὰ ἐπίχριστα
οι αλοιφές.
Greek Monotonic
ἐπίχριστος: -ον, πασαλειμμένος· μεταφ., κίβδηλος, νόθος, πλαστός, Λατ. fucatus, σε Λουκ.
Russian (Dvoretsky)
ἐπίχριστος:
1) служащей для умащивания, употребляемый для притираний (τὰ φύκη Luc.);
2) подкрашенный, поддельный (εὐμορφία Luc.).
Middle Liddell
ἐπί-χριστος, ον
smeared over:—metaph. spurious, Lat. fucatus, Luc.
