βαρβαρόφωνος: Difference between revisions
ἀλλ' ἐπὶ καὶ θανάτῳ φάρμακον κάλλιστον ἑᾶς ἀρετᾶς ἅλιξιν εὑρέσθαι σὺν ἄλλοις → even at the price of death, the fairest way to win his own exploits together with his other companions | but even at the risk of death would find the finest elixir of excellence together with his other companions | but to find, together with other young men, the finest remedy — the remedy of one's own valor — even at the risk of death
m (Text replacement - " " to "") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(<\/b>) ([\p{Cyrillic}\s]+) ([a-zA-Z:\(])" to "$1 $2 $3") |
||
| Line 32: | Line 32: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''βαρβᾰρόφωνος:'''<br /><b class="num">1)</b> говорящий на непонятном языке (Κᾶρες Hom.);<br /><b class="num">2)</b> произнесенный на непонятном языке (ἰϋγή Her.). | |elrutext='''βαρβᾰρόφωνος:'''<br /><b class="num">1)</b> [[говорящий на непонятном языке]] (Κᾶρες Hom.);<br /><b class="num">2)</b> [[произнесенный на непонятном языке]] (ἰϋγή Her.). | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
Revision as of 19:05, 19 August 2022
English (LSJ)
ον, A speaking a foreign tongue, Κᾶρες Il.2.867; of the Persians, Orac. ap. Hdt.8.20,9.43. II speaking bad Greek, Str. 14.2.28.
German (Pape)
[Seite 432] (φωνή), 1) hart, rauh sprechend, Il. 2, 867 Καρῶν βαρβαροφώνων, Scholl. Aristonic. ἡ διπλῆ, ὅτι Θουκυδίδης (1, 3) λέγει τὴν ὀνομασίαν τῶν βαρβάρων νεωτερικὴν εἶναι. ἐλέγχεται δὲ ἐντεῦθεν; vgl. Lehrs Aristarch. 233 Sengebusch Homer. liss. I p. 141; – eine ausländische, fremde Sprache redend, Orak. bei Her. 8, 20. 9, 42; Nonn. – 2) das Griechische wie ein Ausländer schlecht od. unrichtig aussprechend, Strab. XIV, 662.
Greek (Liddell-Scott)
βαρβᾰρόφωνος: -ον, ὁ ὁμιλῶν ξένην γλῶσσαν, Κᾶρες Ἰλ. Β. 867, πρβλ. Στράβ. 661 κἑξ., Nitzsch Ὀδ. Α. σ. 35· ἐπὶ τῶν Περσῶν, Χρησ. παρ’ Ἡρόδ. 8. 20., 9. 43· ἴδε βάρβαρος. ΙΙ. ὁμιλῶν κακῶς τὴν Ἑλληνικήν, Στράβ. 663.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui parle une langue étrangère ; qui parle comme un étranger, càd au parler rude.
Étymologie: βάρβαρος, φώνη.
English (Autenrieth)
rude (outlandish) of speech, Il. 2.867.
Spanish (DGE)
(βαρβᾰρόφωνος) -ον
1 de jerga ininteligible, de lengua extranjera o bárbara Κᾶρες Il.2.867, de los persas, Orác. en Hdt.8.20, 9.43, de Télefo Ἕλλην β. Orác. en Ath.Mitt.67.1942.234.10 (Delfos II a.C.), Ἰνδίς Nonn.D.17.376
•οἱ Ἠλεῖοι καὶ οἱ Κᾶρες, ὡς τραχύφωνοι καὶ ἀσαφῆ τὴν φωνὴν ἔχοντες Hsch.
2 que habla mal el griego, que habla con barbarismos Str.14.2.28, cf. quizá Hsch.
Greek Monolingual
βαρβαρόφωνος, -ον (AM)
αυτός που ομιλεί ξένη, βάρβαρη γλώσσα
αρχ.
εκείνος που ομιλεί εσφαλμένα την ελληνική γλώσσα.
Greek Monotonic
βαρβᾰρόφωνος: -ον (φωνή), αυτός που μιλά ξένη γλώσσα· Κᾶρες, σε Ομήρ. Ιλ.
Russian (Dvoretsky)
βαρβᾰρόφωνος:
1) говорящий на непонятном языке (Κᾶρες Hom.);
2) произнесенный на непонятном языке (ἰϋγή Her.).
Middle Liddell
φωνή
speaking a foreign tongue, Κᾶρες Il.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
βαρβαρόφωνος -ον βάρβαρος, φωνή een buitenlandse taal sprekend; onbeholpen Grieks spreken:; Κᾶρες β. Cariërs met hun buitenlandse taal Il. 2.867; subst.. ὁ β. de man met de vreemde taal (= de Perzische koning) Hdt. 8.20.6.
