φρυαγματίας: Difference between revisions
Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
m (Text replacement - " as Adj." to " as adjective") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1310.png Seite 1310]] ὁ, ein schnaubendes, unbändiges, muthiges Roß; – übertr., ein übermüthiger Mensch; übh. als adj. wild, stolz, [[βίος]], καὶ [[κομπώδης]], Plut. Ant. 2. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1310.png Seite 1310]] ὁ, ein schnaubendes, unbändiges, muthiges Roß; – übertr., ein übermüthiger Mensch; übh. als adj. wild, stolz, [[βίος]], καὶ [[κομπώδης]], Plut. Ant. 2. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />orgueilleux, arrogant ; fougueux (cheval).<br />'''Étymologie:''' [[φρύαγμα]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''φρυαγμᾰτίας''': -ου, ὁ, [[ἀδάμαστος]] καὶ [[ἀτίθασος]] καὶ [[ὑπερήφανος]] [[ἵππος]], Ἡσύχ. ΙΙ. μεταφορ., ὡς ἐπίθετ., [[ἀλαζονικός]], [[αὐθάδης]], [[βίος]] Πλουτ. Ἀντών. 2. | |lstext='''φρυαγμᾰτίας''': -ου, ὁ, [[ἀδάμαστος]] καὶ [[ἀτίθασος]] καὶ [[ὑπερήφανος]] [[ἵππος]], Ἡσύχ. ΙΙ. μεταφορ., ὡς ἐπίθετ., [[ἀλαζονικός]], [[αὐθάδης]], [[βίος]] Πλουτ. Ἀντών. 2. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 10:40, 2 October 2022
English (LSJ)
ου, ὁ, A hot-tempered, of a horse, Hsch. s.v. πεδαωριστής. II metaph. as adjective, arrogant, wanton, βίος Plu. Ant.2.
German (Pape)
[Seite 1310] ὁ, ein schnaubendes, unbändiges, muthiges Roß; – übertr., ein übermüthiger Mensch; übh. als adj. wild, stolz, βίος, καὶ κομπώδης, Plut. Ant. 2.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
orgueilleux, arrogant ; fougueux (cheval).
Étymologie: φρύαγμα.
Greek (Liddell-Scott)
φρυαγμᾰτίας: -ου, ὁ, ἀδάμαστος καὶ ἀτίθασος καὶ ὑπερήφανος ἵππος, Ἡσύχ. ΙΙ. μεταφορ., ὡς ἐπίθετ., ἀλαζονικός, αὐθάδης, βίος Πλουτ. Ἀντών. 2.
Greek Monolingual
ὁ, Α
1. ατίθασο άλογο
2. ως επίθ. μτφ. αυθάδης, αλαζονικός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φρύαγμα, -άγματος + επίθημα -ίας (πρβλ. στιγματ-ίας)].
Greek Monotonic
φρυαγματίας: -ου, ὁ, ατίθασο άλογο· μεταφ. ως επίθ., αλαζόνας, ακόλαστος, σε Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
φρυαγμᾰτίας: ου adj. m полный надменного презрения (βίος Plut.).
