ἀκεστήρ: Difference between revisions
Δίκαιος ἐὰν ᾖς, πανταχοῦ τῷ τρόπῳ χρήσῃ νόμῳ († λαληθήσῃ) → Si iustus es pro lege tibi mores erunt → Bist du gerecht, ist dein Charakter dir Gesetz (wirst du in aller Munde sein)
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0071.png Seite 71]] ὁ (eigtl. Heiler), [[χαλινός]] Soph. O. C. 718 ch., rossebändigend, die Wildheit heilend. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0071.png Seite 71]] ὁ (eigtl. Heiler), [[χαλινός]] Soph. O. C. 718 ch., rossebändigend, die Wildheit heilend. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ῆρος;<br /><i>adj. m.</i><br />qui calme : ἀκεστὴρ [[χαλινός]] SOPH frein qui calme l'ardeur, qui dompte.<br />'''Étymologie:''' [[ἀκέομαι]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀκεστήρ''': ῆρος, ὁ, [[κυρίως]] = [[ἰατήρ]], ἀλλ’ ὡς ἐπίθ., δαμαστικός, ἀκ. [[χαλινός]], ὁ χαλ. [[ὅστις]] δαμάζει τὸν ἵππον, Σοφ. Ο. Κ. 714. | |lstext='''ἀκεστήρ''': ῆρος, ὁ, [[κυρίως]] = [[ἰατήρ]], ἀλλ’ ὡς ἐπίθ., δαμαστικός, ἀκ. [[χαλινός]], ὁ χαλ. [[ὅστις]] δαμάζει τὸν ἵππον, Σοφ. Ο. Κ. 714. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 11:50, 2 October 2022
English (LSJ)
ῆρος, ὁ, healer: Adj., ἀ. χαλινός rein that tames the steed, S.OC714(lyr.).
Spanish (DGE)
-ῆρος
mitigador ἀ. χαλινός el freno desbravecedor S.OC 714. • DMic.: a2-ke-te-re, ja-ke-te-re (?).
• Etimología: Cf. 2 ἀκεστής.
German (Pape)
[Seite 71] ὁ (eigtl. Heiler), χαλινός Soph. O. C. 718 ch., rossebändigend, die Wildheit heilend.
French (Bailly abrégé)
ῆρος;
adj. m.
qui calme : ἀκεστὴρ χαλινός SOPH frein qui calme l'ardeur, qui dompte.
Étymologie: ἀκέομαι.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκεστήρ: ῆρος, ὁ, κυρίως = ἰατήρ, ἀλλ’ ὡς ἐπίθ., δαμαστικός, ἀκ. χαλινός, ὁ χαλ. ὅστις δαμάζει τὸν ἵππον, Σοφ. Ο. Κ. 714.
Greek Monolingual
ἀκεστὴρ (-ῆρος), ο (Α)
1. θεραπευτής, γιατρός
2. αυτός που καταπραΰνει, που δαμάζει
«ἀκεστήρα χαλινὸν» (Σοφ. Οιδ. Κολ. 714).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀκέομαι.
ΠΑΡ. αρχ. ἀκεστήριον, ἀκεστήριος, ἀκεστρίς.
Greek Monotonic
ἀκεστήρ: -ῆρος, ὁ (ἀκέομαι), θεραπευτής, ιατρός· μεταφ. ως επίθ. ἀκ. χαλινός, το χαλινάρι, το γκέμι που δαμάζει, που συγκρατεί το άλογο, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
ἀκεστήρ: ῆρος adj. m досл. целительный, перен. успокаивающий, унимающий (χαλινός Soph.).
Middle Liddell
ἀκέομαι
a healer: metaph. as adj., ἀκεστήρ χαλινός the rein that tames the steed, Soph.
