διάζευξις: Difference between revisions
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
Line 16: | Line 16: | ||
|btext=εως (ἡ) :<br />disjonction, désunion, séparation.<br />'''Étymologie:''' [[διαζεύγνυμι]]. | |btext=εως (ἡ) :<br />disjonction, désunion, séparation.<br />'''Étymologie:''' [[διαζεύγνυμι]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=διάζευξις -εως, ἡ [διαζεύγνυμι] scheiding, isolement. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''διάζευξις:''' εως ἡ<br /><b class="num">1)</b> [[разделение]], [[отделение]] (τῆς ψυχῆς τοῦ σώματος Plat.);<br /><b class="num">2)</b> [[расторжение брака]], [[развод]] (τῶν γυναικῶν Arst.);<br /><b class="num">3)</b> грам. [[разделение]], [[разделительность]] (τῶν ἀξιωμάτων διαζεύξεις Plut.);<br /><b class="num">4)</b> муз. [[несовпадение]] (φθόγγοι διάζευξιν ποιοῦσιν Plut. - см. [[διαζεύγνυμι]] 1 в конце). | |||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''διάζευξις:''' -εως, ἡ, [[αποχωρισμός]], [[διαχωρισμός]], [[διάλυση]], [[διαζύγιο]], σε Πλάτ. | |lsmtext='''διάζευξις:''' -εως, ἡ, [[αποχωρισμός]], [[διαχωρισμός]], [[διάλυση]], [[διαζύγιο]], σε Πλάτ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''διάζευξις''': -εως, ἡ, τὸ διαχωρίζειν, [[διαχωρισμός]], ἀντίθ. [[σύζευξις]], Πλάτ. Φαίδωνι 88Β· δ. ποιεῖσθαι, = διαζευγνύναι ὁ αὐτ. Νόμ. 930Β· ἡ δ. τῶν γυναικῶν, ἐν Σπάρτῃ, Ἀριστ. Πολ. 2. 10, 9. 2) ὡς [[μουσικός]] ὅρος, ἡ [[διάζευξις]] δύο τετραχόρδων, ἀντίθ. [[συναφή]], Πλούτ. 2. 491Α, κτλ.· ἴδε [[διαζεύγνυμαι]] 2. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[διάζευξις]], εως [from διαζεύγνῠμαι]<br />a disjoining, [[parting]], Plat. | |mdlsjtxt=[[διάζευξις]], εως [from διαζεύγνῠμαι]<br />a disjoining, [[parting]], Plat. | ||
}} | }} |
Revision as of 20:10, 2 October 2022
English (LSJ)
εως, ἡ, A disjoining, parting, τοῦ σώματος Pl.Phd.88b; δ. τε καὶ σύζευξιν ποιεῖσθαι Id.Lg.930b; ἡ δ. τῶν γυναικῶν, in Crete, Arist.Pol.1272a23. 2 Musical term, disjunction of two tetrachords, Plu.2.491a, Cleonid.Harm.10, etc. 3 Gramm., disjunction, κατὰ διάζευξιν παραλαμβάνεσθαι A.D.Synt.125.12: in Logic, συμπλοκαὶ καὶ διαζεύξεις Plu.2.1011a. 4 Medic., κατὰ διάζευξιν by exclusive reckoning, Gal.18(2).232, al.
Spanish (DGE)
-εως, ἡ
1 desunión, separación (ἡ ψυχή) μὴ ἐν τῇ νῦν τοῦ σώματος διαζεύξει ... ἀπόληται Pl.Phd.88b, op. σύνθεσις: τῶν μέρων σύνθεσις τε καὶ δ. Pamph.Mon.Solut.6.121, cf. Gr.Naz.M.35.988C, Hsch.
•separación, alejamiento ἡ τοῦ ἠγαπημένου δ. Gr.Nyss.M.46.108A
•de los esposos separación, divorcio τῆς συγκαταγηράσεως ἕνεκα καὶ ἐπιμελείας ἀλλήλων τὴν διάζευξίν τε καὶ σύζευξιν ποιεῖσθαι χρέων Pl.Lg.930b, cf. Arist.Pol.1272a23, I.AI 11.195, Iust.Nou.22.20
•ref. a períodos críticos de las enfermedades ἀριθμεῖσθαι τὰς ἑβδομάδας ... κατὰ διάζευξιν op. συνάφεια Gal.18(2).232, cf. 233.
2 gram. disyunción (σύνδεσμοι) κατὰ διάζευξιν παραλαμβανόμενοι (conjunciones) utilizadas como disyunción, e.e. disyuntivas A.D.Synt.125.12, cf. Gramm.Pap.1.57
•en dialéctica συνδέσμων δεῖσθαι πρὸς τὰς τῶν ἀξιωμάτων συναφὰς καὶ συμπλοκὰς καὶ διαζεύξεις Plu.2.1011a.
3 mús. disyunción entre dos tetracordios, Aristox.Harm.73.7, Cleonid.10, en las escalas, Aristox.Harm.22.17, Plu.2.491a, Aristid.Quint.14.3, Anon.Bellerm.65.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
disjonction, désunion, séparation.
Étymologie: διαζεύγνυμι.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
διάζευξις -εως, ἡ [διαζεύγνυμι] scheiding, isolement.
Russian (Dvoretsky)
διάζευξις: εως ἡ
1) разделение, отделение (τῆς ψυχῆς τοῦ σώματος Plat.);
2) расторжение брака, развод (τῶν γυναικῶν Arst.);
3) грам. разделение, разделительность (τῶν ἀξιωμάτων διαζεύξεις Plut.);
4) муз. несовпадение (φθόγγοι διάζευξιν ποιοῦσιν Plut. - см. διαζεύγνυμι 1 в конце).
Greek Monotonic
διάζευξις: -εως, ἡ, αποχωρισμός, διαχωρισμός, διάλυση, διαζύγιο, σε Πλάτ.
Greek (Liddell-Scott)
διάζευξις: -εως, ἡ, τὸ διαχωρίζειν, διαχωρισμός, ἀντίθ. σύζευξις, Πλάτ. Φαίδωνι 88Β· δ. ποιεῖσθαι, = διαζευγνύναι ὁ αὐτ. Νόμ. 930Β· ἡ δ. τῶν γυναικῶν, ἐν Σπάρτῃ, Ἀριστ. Πολ. 2. 10, 9. 2) ὡς μουσικός ὅρος, ἡ διάζευξις δύο τετραχόρδων, ἀντίθ. συναφή, Πλούτ. 2. 491Α, κτλ.· ἴδε διαζεύγνυμαι 2.
Middle Liddell
διάζευξις, εως [from διαζεύγνῠμαι]
a disjoining, parting, Plat.