ξυλοκόπος: Difference between revisions
Δελφῖνα νήχεσθαι διδάσκεις: ἐπὶ τῶν ἐν ἐκείνοις τινὰ παιδοτριβούντων, ἐν οἷς ἤσκηται → Teaching dolphins to swim: is applied to those who are teaching something among people who are already well versed in it
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui coupe du bois;<br /><b>2</b> <i>subst.</i> ὁ [[ξυλοκόπος]] pivert (oiseau « qui entaille le bois »).<br />'''Étymologie:''' [[ξύλον]], [[κόπτω]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui coupe du bois;<br /><b>2</b> <i>subst.</i> ὁ [[ξυλοκόπος]] pivert (oiseau « qui entaille le bois »).<br />'''Étymologie:''' [[ξύλον]], [[κόπτω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ξῠλοκόπος:''' <b class="num">II</b> ὁ зоол. дятел Arst.<br />рубящий или колющий дрова ([[πέλεκυς]] Xen.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ξῠλοκόπος:''' -ον ([[κόπτω]]), αυτός που πελεκάει ή κόβει ξύλα, [[δρυοκολάπτης]], [[ξυλοφάγος]], σε Ξεν. | |lsmtext='''ξῠλοκόπος:''' -ον ([[κόπτω]]), αυτός που πελεκάει ή κόβει ξύλα, [[δρυοκολάπτης]], [[ξυλοφάγος]], σε Ξεν. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=ξῠλοκόπος, ον, [[κόπτω]]<br />hewing or felling [[wood]], Xen. | |mdlsjtxt=ξῠλοκόπος, ον, [[κόπτω]]<br />hewing or felling [[wood]], Xen. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 15:01, 3 October 2022
English (LSJ)
ον, (κόπτω) A hewing, felling wood, πέλεκυς X.Cyr.6.2.36 (v.l. ξυλοτόμος). b Subst. -κόπος, ὁ, wood-feller, LXX Jo.9.27(21), Str. 16.4.11. 2 pecking wood, of the birds κελεός and κνιπολόγος, Arist.HA593a9,14.
German (Pape)
[Seite 281] Holz hauend, schlagend, spaltend; πέλεκυς, Xen. Cyr. 6, 2, 36; Baumhacker, Specht, Arist. H. A. 8, 3 u. Sp.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui coupe du bois;
2 subst. ὁ ξυλοκόπος pivert (oiseau « qui entaille le bois »).
Étymologie: ξύλον, κόπτω.
Russian (Dvoretsky)
ξῠλοκόπος: II ὁ зоол. дятел Arst.
рубящий или колющий дрова (πέλεκυς Xen.).
Greek (Liddell-Scott)
ξῠλοκόπος: -ον, (κόπτω) ὁ κόπτων ξύλα, πέλεκυς Ξεν. Κύρ. 6. 2, 36, ἔνθα ἕτεροι ξυλοτόμος. 2) ὁ κτυπῶν τὸ ξύλον, ἐπὶ τοῦ πτηνοῦ κολεοῦ, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 3, 8.
Greek Monolingual
-ο (Α ξυλοκόπος, -ον)
(ως επίθ. και ως ουσ.) αυτός που κόβει ξύλα, ιδίως από το δάσος («ἐνταῡθα δ' ἐφεστῶτες ξυλοκόποι κατακόπτουσι», Στράβ.)
νεοελλ.
το αρσ. ως ουσ. ζωολ. η σφήκα ξυλοκόπη
αρχ.
(για τα πτηνά κελεός και κνιπολόγος) αυτός που χτυπά το ξύλο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ξύλον + -κόπος (< κόπτω), πρβλ. λιθο-κόπος.
Greek Monotonic
ξῠλοκόπος: -ον (κόπτω), αυτός που πελεκάει ή κόβει ξύλα, δρυοκολάπτης, ξυλοφάγος, σε Ξεν.
