συνοργίζομαι: Difference between revisions
Sunt verba voces quibus hunc lenire dolorem possis, magnam morbi deponere partem → Words will avail the wretched mind to ease and much abate the dismal black disease.
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
m (pape replacement) |
||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext= | |elnltext=συνοργίζομαι [σύν, ὀργίζομαι] zich mede boos maken op, met dat. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
| Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''συνοργίζομαι:''' αόρ. | |lsmtext='''συνοργίζομαι:''' αόρ. αʹ <i>-ωργίσθην</i>, αποθ., οργίζομαι, [[θυμώνω]] από κοινού με, <i>τινι</i>, σε Ισοκρ., Δημ. κ.λπ. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 30: | Line 30: | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=aor1 -ωργίσθην<br />Dep.:— to be [[angry]] [[together]] with, τινι Isocr., Dem., etc. | |mdlsjtxt=aor1 -ωργίσθην<br />Dep.:— to be [[angry]] [[together]] with, τινι Isocr., Dem., etc. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=pass., <i>mit, [[zugleich]], [[zusammen]] [[zürnen]]</i>; συνοργισθῆναι τοῖς ἀδικηθεῖσι, Isocr. 4.181; fut. συνοργισθήσομαι, Dem. 21.100; Folgde, wie Pol. 3.31.9, Plut. <i>am. et ad. discr</i>. 31, Luc. <i>Abdic</i>. 9. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 17:09, 24 November 2022
English (LSJ)
fut. -ισθήσομαι D.21.100, -ιοῦμαι Lib.Or.42.29: aor. συνωργίσθην D.21.6:—to be angry together, τοῖς ἀδικηθεῖσιν Isoc. 4.181, cf. Plu.2.490c: abs., D.21.6, Plu.2.63c, Marin.Procl.20; meet anger with anger, Phld.Ir.p.34 W.
French (Bailly abrégé)
f. συνοργισθήσομαι, réc. συνοργιοῦμαι, ao. συνωργίσθην;
s'associer à la colère ou à l'indignation de, τινι.
Étymologie: σύν, ὀργίζομαι.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συνοργίζομαι [σύν, ὀργίζομαι] zich mede boos maken op, met dat.
Russian (Dvoretsky)
συνοργίζομαι: (fut. συνοργισθήσομαι, aor. συνωργίσθην) вместе сердиться Dem., Plut.: συνοργισθῆναι τοῖς ἀδικηθεῖσιν Isocr. разделить гнев обиженных.
Greek Monolingual
A
οργίζομαι μαζί με κάποιον.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + ὀργίζομαι (< ὀργή)].
Greek Monotonic
συνοργίζομαι: αόρ. αʹ -ωργίσθην, αποθ., οργίζομαι, θυμώνω από κοινού με, τινι, σε Ισοκρ., Δημ. κ.λπ.
Greek (Liddell-Scott)
συνοργίζομαι: μέλλ. -ισθήσομαι, Δημ. 547. 6, -ιοῦμαι Λιβάν.· ἀόρ. συνωργίσθην· ἀποθετ. Ὀργίζομαι ὁμοῦ μετά τινος, τινι, μετά τινος, Ἰσοκρ. 78Ε, Δημ. 516. 7, ἔνθ’ ἀνωτ., Πλούτ. 2. 63C· καὶ γὰρ τᾷ Δάματρι συνωργίσθη Διόνυσος Καλλ. εἰς Δήμητρ. 72, κλπ.
Middle Liddell
aor1 -ωργίσθην
Dep.:— to be angry together with, τινι Isocr., Dem., etc.
German (Pape)
pass., mit, zugleich, zusammen zürnen; συνοργισθῆναι τοῖς ἀδικηθεῖσι, Isocr. 4.181; fut. συνοργισθήσομαι, Dem. 21.100; Folgde, wie Pol. 3.31.9, Plut. am. et ad. discr. 31, Luc. Abdic. 9.
