πανδάκρυτος: Difference between revisions
μή μοι θεοὺς καλοῦσα βουλεύου κακῶς· πειθαρχία γάρ ἐστι τῆς εὐπραξίας μήτηρ, γυνὴ Σωτῆρος· ὦδ᾽ ἔχει λόγος → When you invoke the gods, do not be ill-advised. For Obedience is the mother of Success, wife of Salvation—as the saying goes.
m (Text replacement - "(\]\]\]) ([a-zA-Z' ]+), ([a-zA-Z' ]+), ([a-zA-Z' ]+)(:\. )" to "$1 $2, , $5") |
|||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=πανδάκρυτος -ον [[[πᾶς]], [[δακρύω]]] bij iedereen tranen opwekkend, door allen beweend, door allen te bewenen:. πανδάκρυτον... γένος door allen beweend geslacht Aeschl. Sept. 654. vol tranen:. πανδάκρυτ’ ὀδύρματα tranenrijk gejammer Soph. Tr. 50. | |elnltext=πανδάκρυτος -ον [[[πᾶς]], [[δακρύω]]] [[bij iedereen tranen opwekkend]], [[door allen beweend]], [[door allen te bewenen]]:. πανδάκρυτον... γένος door allen beweend geslacht Aeschl. Sept. 654. vol tranen:. πανδάκρυτ’ ὀδύρματα tranenrijk gejammer Soph. Tr. 50. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Revision as of 15:35, 29 November 2022
English (LSJ)
ον, A all-tearful, ὀδύρματα S.Tr.50. II all-bewept, most miserable, γένος A.Th.654; βιοτά S.Ph.689 (lyr.); ἐφαμέρων ἔθνη E.Or.976 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 457] allbeweint, von Allen zu beweinen; γένος, Aesch. Spt. 636; ἔθνη ἐφαμέρων, Eur. Or. 974; I. T. 553; – allbeweinend, immer weinend, ὀδύρματα, Soph. Trach. 50; βιοτά, Phil. 691, thränenvoll.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 pleuré de tous ou tout à fait déplorable;
2 plein de larmes, douloureux.
Étymologie: πᾶν, δακρύω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πανδάκρυτος -ον [πᾶς, δακρύω] bij iedereen tranen opwekkend, door allen beweend, door allen te bewenen:. πανδάκρυτον... γένος door allen beweend geslacht Aeschl. Sept. 654. vol tranen:. πανδάκρυτ’ ὀδύρματα tranenrijk gejammer Soph. Tr. 50.
Russian (Dvoretsky)
πανδάκρῡτος:
1 полный слез, горько плачущий (ὀδύρματα Soph.);
2 достойный слез или вечно оплакиваемый, т. е. глубоко несчастный (γένος Aesch.; βιοτά Soph.; ἐφαμέρων ἔθνη Eur.).
Greek Monolingual
-ον, Α
(ποιητ. τ.)
1. αυτός που συνοδεύεται από μεγάλη ροή δακρύων («πανδάκρυτ' ὀδύρμητα», Σοφ.)
2. πολύ δυστυχισμένος, αξιοδάκρυτος («πανδάκρυτ' ἐφαμέρων ἔθνη πολύπονα», Ευρ?).
[ΕΤΥΜΟΛ. < παν- + -δάκρυτος (< δακρύω), πρβλ. νεο-δάκρυτος].
Greek Monotonic
πανδάκρῡτος: -ον, I. γεμάτος δάκρυα, σε Σοφ.
II. εντελώς οδυνηρός, παντελώς δυστυχισμένος, σε Τραγ.
Greek (Liddell-Scott)
πανδάκρῡτος: -ον, πλήρης δακρύων, ὀδύρματα Σοφ. Τρ. 50. ΙΙ. πανόδυρτος, δυστυχέστατος, γένος Αἰσχύλ. Θήβ. 654˙ βιοτὴ Σοφ. Φιλ. 690˙ ἐφαμέρων ἔθνη Εὐρ. Ὀρ. 977.
Middle Liddell
παν-δάκρῡτος, ον,
I. all-tearful, Soph.
II. allbewept, most miserable, Trag.
