λυσσάω: Difference between revisions
Διάλυε, μὴ σύγκρουε μαχομένους φίλους → Iurgia amicorum solvas, haud intenderis → Den Streit von Freunden schlichte, fache ihn nicht an
m (Text replacement - "(?s)({{elru\n\|elrutext.*}}\n)({{.*}}\n)({{pape.*}})" to "$3 $1$2") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=lyssao | |Transliteration C=lyssao | ||
|Beta Code=lussa/w | |Beta Code=lussa/w | ||
|Definition=Att. λυττάω, Ep. part. < | |Definition=Att. [[λυττάω]], Ep. part.<br><span class="bld">A</span> λυσσώων Man.1.244, ''AP''5.265 (Paul. Sil.):—to [[be raging]] in battle, Hdt.9.71; cf. [[λύσσα]] init.<br><span class="bld">2</span> [[rave]], [[be mad]], S.''OT''1258, ''Ant.''492, [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 329c, Epicur.''Sent.Vat.''11, Man., ''AP''ll.cc., etc.; λ. πρὸς μεῖξιν Ps.-Phoc.214; ἔρωτες λυττῶντες [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 586c: c. inf., [[desire madly]] to do, Hld.2.20.<br><span class="bld">II</span> of dogs, [[suffer from rabies]], Ar.''Lys.'' 298, Arist.''HA''604a6; of wolves, Theoc.4.11; of horses, Arist.''HA'' 604b13.<br><span class="bld">III</span> causal, [[make mad]], <b class="b3">κἂν λελυσσήκῃ τινά</b> (''[[sc.]]'' <b class="b3">τὰ δήγματα</b>) Damocr. ap. Gal.13.821. ([[Hesychius Lexicographus|Hsch.]] has λύσσεται· μαίνεται.) | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
Revision as of 10:15, 25 August 2023
English (LSJ)
Att. λυττάω, Ep. part.
A λυσσώων Man.1.244, AP5.265 (Paul. Sil.):—to be raging in battle, Hdt.9.71; cf. λύσσα init.
2 rave, be mad, S.OT1258, Ant.492, Pl.R. 329c, Epicur.Sent.Vat.11, Man., APll.cc., etc.; λ. πρὸς μεῖξιν Ps.-Phoc.214; ἔρωτες λυττῶντες Pl.R. 586c: c. inf., desire madly to do, Hld.2.20.
II of dogs, suffer from rabies, Ar.Lys. 298, Arist.HA604a6; of wolves, Theoc.4.11; of horses, Arist.HA 604b13.
III causal, make mad, κἂν λελυσσήκῃ τινά (sc. τὰ δήγματα) Damocr. ap. Gal.13.821. (Hsch. has λύσσεται· μαίνεται.)
French (Bailly abrégé)
-ῶ, att. λυττάω-ῶ :
1 être enragé;
2 fig. être dans un transport violent (de colère, de passion, etc.).
Étymologie: λύσσα.
German (Pape)
att. λυττάω, wütend sein, eigtl. von tollen Hunden, oft von Menschen, bes. leidenschaftlich aufgeregten, Soph. Ant. 488, O.R. 1258; ὥσπερ λυττῶν τά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποφυγών Plat. Rep. I.329c; λυττῶν κατά τε σῶμα καὶ ψυχήν Legg. VI.775c; Folgde, wie Luc.; von Wölfen, Theocr. 4.11; ep. gedehnt λυσσώων, Paul.Sil. 26 (V.266); λυσσώοντες, Man. 1.244; – λυσσηθείς, rasend gemacht, Nic. Al. 283.
Russian (Dvoretsky)
λυσσάω: атт. λυττάω
1 быть охваченным яростью: λυσσέοντα ἔργα ἀποδέξασθαι μεγάλα Her. (говорят, что Аристодем) в припадке ярости совершил великие дела;
2 быть в исступлении, неистовствовать (εἶδον λισσῶσαν αὐτήν Soph.);
3 (о животных), быть бешеным Arph., Arst., Theocr.
Greek (Liddell-Scott)
λυσσάω: Ἀττ. λυττάω, εἶμαι πλήρης μανίας ἢ ὁρμῆς ἐν τῇ μάχῃ, Ἡρόδ. 9. 71· πρβλ. λύσσα ἐν ἀρχῇ. 2) εἶμαι λυσσώδης, μανιώδης, Σοφ. Ο. Τ. 1258, Ἀντ. 492, Πλάτ. Πολ. 329C, κτλ.· λ. πρὸς μῖξιν Ψευδο-Φωκυλ. 202· ἔρωτες λυττῶντες Πλάτ. Πολ. 586C· ― μετ’ ἀπαρ., μανιωδῶς ἐπιθυμῶ νὰ πράξω τι, Ἡλιόδ. 2. 20. ΙΙ. ἐπὶ κυνῶν, Ἀριστοφ. Λυσ. 298, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 22, 1· ἐπὶ λύκων, Θεόκρ. 4. 11 (ἐν ἀμφιβόλῳ τινὶ χωρίῳ)· ἐπὶ ἵππων, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 24, 4.
Greek Monotonic
λυσσάω: Αττ. λυττάω (λύσσα)·
I. 1. είμαι γεμάτος μανία ή ορμή στη μάχη, σε Ηρόδ.
2. είμαι λυσσώδης, μανιώδης, σε Σοφ., Πλάτ.
II. λέγεται για σκύλους, σε Αριστοφ.· λέγεται για λύκους, σε Θεόκρ.
Middle Liddell
λυσσάω, λύσσα
I. to be raging in battle, Hdt.
2. to rave, be mad, Soph., Plat.
II. of dogs, Ar.; of wolves, Theocr.
