κοιλογάστωρ

English (LSJ)

-ορος, ὁ, ἡ, (γαστήρ) hollow-bellied, hungry, A.Th. 1040: metaph., κοιλογάστωρ κύκλος, of a hollow shield, ib.496.

German (Pape)

[Seite 1466] ορος, hohlbäuchig; λύκοι, d. i. hungrig, gefräßig, Aesch. Spt. 1026; übertr. vom Schilde, κύτος κοιλογάστορος κύκλου 478.

French (Bailly abrégé)

ορος (ὁ, ἡ)
1 bouclier dont le ventre (càd le milieu) est concave;
2 au ventre creux, càd affamé.
Étymologie: κοῖλος, γαστήρ.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κοιλογάστωρ -ορος [κοῖλος, γαστήρ] met een lege maag, hongerig:; κοιλογάστορες λύκοι hongerige wolven Aeschl. Sept. 1035; overdr. hol:. κύκλος... κοιλογάστορος κύτους de rand van het holbuikige schild Aeschl. Sept. 496.

Russian (Dvoretsky)

κοιλογάστωρ: ορος adj.
1 с пустым желудком (λύκος Aesch.);
2 (о щите), вогнутый (κύκλος Aesch.).

Greek Monolingual

κοιλογάστωρ, -ορος, ὁ, ἡ (Α)
1. αυτός που έχει κοίλη τη γαστέρα, δηλ. αυτός που πεινά συνεχώς, αδηφάγος, πειναλέος («οὐδὲ κοιλογάστορες λύκοι πάσονται», Αισχύλ.)
2. φρ. μτφ. «κοιλογάστωρ κύκλος» — κοίλη ασπίδα (Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κοῖλος + -γάστωρ (< γαστήρ), πρβλ. ευρυγάστωρ, ολβιογάστωρ].

Greek Monotonic

κοιλογάστωρ: -ορος, ὁ, ἡ (γαστήρ), αυτός που έχει άδεια κοιλιά, πεινασμένος, σε Αισχύλ.· μεταφ., ασπίδα με κοιλότητα, στον ίδ.

Greek (Liddell-Scott)

κοιλογάστωρ: -ορος, ὁ, ἡ, (γαστὴρ) ἔχων κοίλην τὴν γαστέρα, κενὴν δηλ., πειναλέος, ἐπὶ λύκων, Αἰσχύλ. Θήβ. 1035· μεταφ., κοίλη ἀσπίς, αὐτόθι 496.

Middle Liddell

κοιλο-γάστωρ, ορος, γαστήρ
hollow-bellied, hungry, Aesch.: metaph. a hollow shield, Aesch.

English (Woodhouse)

ravening