ἀναδαίω: Difference between revisions
ὦ θάνατε παιάν, μή μ᾽ ἀτιμάσῃς μολεῖν· μόνος γὰρ εἶ σὺ τῶν ἀνηκέστων κακῶν ἰατρός, ἄλγος δ᾽ οὐδὲν ἅπτεται νεκροῦ. → O death, the healer, reject me not, but come! For thou alone art the mediciner of ills incurable, and no pain layeth hold on the dead.
m (LSJ1 replacement) |
|||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=anadaio | |Transliteration C=anadaio | ||
|Beta Code=a)nadai/w | |Beta Code=a)nadai/w | ||
|Definition=poet. ἀνδαίω, < | |Definition=poet. [[ἀνδαίω]],<br><span class="bld">A</span> [[light up]], φλογὸς μέγαν πώγωνα A.''Ag.''305: —Pass., metaph., ἀνεδαίετο κερτομίη A.R.4.1726. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE |
Revision as of 11:10, 25 August 2023
English (LSJ)
poet. ἀνδαίω,
A light up, φλογὸς μέγαν πώγωνα A.Ag.305: —Pass., metaph., ἀνεδαίετο κερτομίη A.R.4.1726.
Spanish (DGE)
• Alolema(s): poét. ἀνδαίω
1 encender, inflamar φλογὸς μέγαν πώγωνα A.A.305.
2 fig. v. med. encenderse, surgir γλυκερὴ δ' ἀνεδαίετο μέσσῳ κερτομίη A.R.4.1726.
German (Pape)
[Seite 185] (s. δαίω), von neuem theilen, Orac. bei Her. 4, 159; – med. bes. ein neu erobertes oder nach neuer Verfassung einzurichtendes Land zu gleichen Theilen unter seine Bewohner vertheilen, γῆν ἀναδάσασθαι, Thuc. 5, 4; Plut. S. ἀνάδαστος. = ἀνακαίω, anzünden, ἀνδαίοντες Aesch. Ag. 296; γλυκερὴ ἀνεδαίετο κερτομίη, es erhob sich fröhlicher Spott, Ap. Rh. 4, 1726.
French (Bailly abrégé)
poét. ἀνδαίω;
brûler, incendier.
Étymologie: ἀνά, δαίω².
2seul. part. prés. Pass.
partager (un terrain);
Moy. ἀναδαίομαι (f. ἀναδάσομαι, ao. ἀνεδασάμην) faire un nouveau partage de terres.
Étymologie: ἀνά, δαίω¹.
Russian (Dvoretsky)
ἀναδαίω:
I тж. med. (заново) делить, (пере)распределять (τὴν χώραν Plut.): γᾶς ἀναδαιομένας Her. после раздела земли; τὴν γῆν ἀναδάσασθαι Thuc. разделить между собой землю.
II поэт. ἀνδαίω зажигать, возжигать (φλογὸς μέγαν πώγωνα Aesch.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀναδαίω: ποιητ. ἀνδαίω, ἀνάπτω, ἀνδαίοντες... φλογὸς μέγαν πώγωνα Αἰσχύλ. Ἀγ. 305: ― Παθ., Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 1726.
Greek Monolingual
ἀναδαίω (Α)
ανάβω, βάζω φωτιά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀνα- + δαίω «ανάβω»].
Greek Monotonic
ἀναδαίω: ποιητ. ἀν-δαίω, μόνο στον ενεστ., ανάβω, σε Αισχύλ.
Middle Liddell
only in pres.]
to light up, Aesch.