Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

venor: Difference between revisions

From LSJ
Pindar, Pythian, 8.95f.
m (Text replacement - ":: ([a-zA-Z' ]+)\n" to ":: $1 ")
(CSV3 import)
Tags: Mobile edit Mobile web edit
Line 10: Line 10:
{{Georges
{{Georges
|georg=vēnor, ātus [[sum]], ārī ([[vielleicht]] zu altind. veti, ist [[hinter]] [[etwas]] her, verfolgt, ahd. weida, [[Jagd]], nhd. Weid-mann), [[jagen]], I) intr.: [[eos]], [[qui]] venari solent etc., Cic.: studes an piscaris an venaris an [[simul]] [[omnia]]? Plin. ep.: [[nobis]] venari [[nec]] vacat [[nec]] [[libet]], Plin. ep.: [[venor]] [[pedes]] (zu [[Fuß]]), Curt.: [[noctu]] venatum [[ire]], Liv. epit.: in [[nemus]] [[ire]] parant venatum, Verg.: alere [[canes]] ad venandum, Ter.: canum [[alacritas]] in venando, Cic.: aluntur venando, [[sie]] [[nähren]] [[sich]] [[von]] der [[Jagd]], [[Mela]]: venando [[iugulum]] et costam fregit, Spartian.: Partiz. subst., venantum (der [[Jäger]]) voces, Phaedr. 1, 12, 7. – Sprichw., stultitiast venatum ducere invitas [[canes]] (vgl. [[canis]] no. I, a), Plaut. [[Stich]]. 139: iubeas unā operā me piscari in aëre, venari [[autem]] [[rete]] [[iaculo]] in [[medio]] mari, Plaut. asin. 100. – II) tr. [[ein]] [[Tier]] [[jagen]], [[auf]] [[ein]] [[Tier]] [[Jagd]] [[machen]], 1) eig., v. Tieren, apros, Apul.: leporem, Plaut. u. Verg.: feras, Sen. u. (v. Löwen) Gell.: muscas (v. den Wespen), Plin. – v. Fischfange, fugientes cum mari pisces [[circa]] tuguria, Plin. 16, 3. – 2) bildl., [[auf]] [[etwas]] [[Jagd]] [[machen]], [[nach]] [[etwas]] [[streben]], in ea re laudem modestiae, Cornif. rhet.: suffragia ventosae [[plebis]], Hor.: viros, in das [[Netz]] zu [[ziehen]] [[suchen]], Phaedr.: viduas avaras, Hor . – / [[venor]] [[passiv]], Enn. fr. scen. 297; vgl. Prisc. 8, 20. – Parag. Infin. venarier, Lucr. 5, 1248: synkop. Genet. Plur. Partiz. Präs. venantum, Lucr. 4, 988 (999). Verg. Aen. 9, 551 u.a. Ov. [[met]]. 2, 492 u.a. Phaedr. 1, 12, 7.
|georg=vēnor, ātus [[sum]], ārī ([[vielleicht]] zu altind. veti, ist [[hinter]] [[etwas]] her, verfolgt, ahd. weida, [[Jagd]], nhd. Weid-mann), [[jagen]], I) intr.: [[eos]], [[qui]] venari solent etc., Cic.: studes an piscaris an venaris an [[simul]] [[omnia]]? Plin. ep.: [[nobis]] venari [[nec]] vacat [[nec]] [[libet]], Plin. ep.: [[venor]] [[pedes]] (zu [[Fuß]]), Curt.: [[noctu]] venatum [[ire]], Liv. epit.: in [[nemus]] [[ire]] parant venatum, Verg.: alere [[canes]] ad venandum, Ter.: canum [[alacritas]] in venando, Cic.: aluntur venando, [[sie]] [[nähren]] [[sich]] [[von]] der [[Jagd]], [[Mela]]: venando [[iugulum]] et costam fregit, Spartian.: Partiz. subst., venantum (der [[Jäger]]) voces, Phaedr. 1, 12, 7. – Sprichw., stultitiast venatum ducere invitas [[canes]] (vgl. [[canis]] no. I, a), Plaut. [[Stich]]. 139: iubeas unā operā me piscari in aëre, venari [[autem]] [[rete]] [[iaculo]] in [[medio]] mari, Plaut. asin. 100. – II) tr. [[ein]] [[Tier]] [[jagen]], [[auf]] [[ein]] [[Tier]] [[Jagd]] [[machen]], 1) eig., v. Tieren, apros, Apul.: leporem, Plaut. u. Verg.: feras, Sen. u. (v. Löwen) Gell.: muscas (v. den Wespen), Plin. – v. Fischfange, fugientes cum mari pisces [[circa]] tuguria, Plin. 16, 3. – 2) bildl., [[auf]] [[etwas]] [[Jagd]] [[machen]], [[nach]] [[etwas]] [[streben]], in ea re laudem modestiae, Cornif. rhet.: suffragia ventosae [[plebis]], Hor.: viros, in das [[Netz]] zu [[ziehen]] [[suchen]], Phaedr.: viduas avaras, Hor . – / [[venor]] [[passiv]], Enn. fr. scen. 297; vgl. Prisc. 8, 20. – Parag. Infin. venarier, Lucr. 5, 1248: synkop. Genet. Plur. Partiz. Präs. venantum, Lucr. 4, 988 (999). Verg. Aen. 9, 551 u.a. Ov. [[met]]. 2, 492 u.a. Phaedr. 1, 12, 7.
}}
{{LaZh
|lnztxt=venor, aris, ari. d. :: 獵。漁。被獵。求名。— laudem modestiae 求端方之名。— apros in mari 緣木求魚。
}}
}}

Revision as of 00:21, 13 June 2024

Latin > English

venor venari, venatus sum V DEP :: hunt

Latin > English (Lewis & Short)

vēnor: ātus (
I inf. parag. venarier, Lucr. 5, 1248; gen. plur. part. venantum, Verg. A. 9, 551 al.), 1, v. dep. n. and a., to hunt, chase (cf.: capto, aucupor).
I Neutr.: qui venari solent, Cic. Fam. 2, 11, 2: quo me in silvam venatum vocas? Plaut. Men. 5, 2, 82: venatum in nemus ire parant, Verg. A. 4, 117: canum alacritas in venando, Cic. N. D. 2, 63, 158: tigris venatur, Val. Fl. 1, 493: tu praecipue curvis venare theatris, Ov. A. A. 1, 89.—Prov.: stultitia est venatum ducere invitas canes, Plaut. Stich. 1, 2, 82: piscari in aëre, Venari autem jaculo in medio mari, id. As. 1, 1, 87.—Part. as subst.: voces venantum, of hunters, Phaedr. 1, 12, 7.—
II Act.: i modo, venare leporem, Plaut. Capt. 1, 2, 81: canibus leporem, dammas, Verg. G. 3, 410: vespae muscas grandiores venantur, Plin. 11, 21, 24, § 72: conchae hiantes venantur cibum, id. 32, 11, 54, § 154: fugientes cum mari pisces, id. 16, 1, 1, § 3.—
   B Trop., to hunt or seek after, to pursue a thing (mostly poet.): laudem modestiae, Auct. Her. 4, 3, 5: suffragia ventosae plebis, Hor. Ep. 1, 19, 37: viduas avaras frustis et pomis, id. ib. 1, 1, 78: viros oculis (filia), Phaedr. 4, 5, 4; cf.: amores, Ov. Med. Fac. 27.—Pass., Enn. Trag. 335; Prisc. p. 734 P.

Latin > French (Gaffiot 2016)

vēnor,¹⁰ ātus sum, ārī,
1 intr., chasser, faire la chasse : Cic. Fam. 2, 11, 2 ; Nat. 2, 158 ; Virg. En. 4, 117
2 tr. a) chasser un gibier : leporem Pl. Capt. 184, chasser le lièvre, cf. Virg. G. 3, 410 || pisces Plin. 16, 3, faire la chasse aux poissons || b) [fig.] = poursuivre, rechercher : Cic. de Or. 2, 147 ; Hor. Ep. 1, 19, 37 || trouver en chassant : Cic. Verr. 2, 4, 47. sens pass. Enn. Scen. 297 ; cf. Prisc. Gramm. 8, 20 || gén. pl. du part. prés. venantum Lucr. 4, 999 ; Virg. En. 9, 551, etc.

Latin > German (Georges)

vēnor, ātus sum, ārī (vielleicht zu altind. veti, ist hinter etwas her, verfolgt, ahd. weida, Jagd, nhd. Weid-mann), jagen, I) intr.: eos, qui venari solent etc., Cic.: studes an piscaris an venaris an simul omnia? Plin. ep.: nobis venari nec vacat nec libet, Plin. ep.: venor pedes (zu Fuß), Curt.: noctu venatum ire, Liv. epit.: in nemus ire parant venatum, Verg.: alere canes ad venandum, Ter.: canum alacritas in venando, Cic.: aluntur venando, sie nähren sich von der Jagd, Mela: venando iugulum et costam fregit, Spartian.: Partiz. subst., venantum (der Jäger) voces, Phaedr. 1, 12, 7. – Sprichw., stultitiast venatum ducere invitas canes (vgl. canis no. I, a), Plaut. Stich. 139: iubeas unā operā me piscari in aëre, venari autem rete iaculo in medio mari, Plaut. asin. 100. – II) tr. ein Tier jagen, auf ein Tier Jagd machen, 1) eig., v. Tieren, apros, Apul.: leporem, Plaut. u. Verg.: feras, Sen. u. (v. Löwen) Gell.: muscas (v. den Wespen), Plin. – v. Fischfange, fugientes cum mari pisces circa tuguria, Plin. 16, 3. – 2) bildl., auf etwas Jagd machen, nach etwas streben, in ea re laudem modestiae, Cornif. rhet.: suffragia ventosae plebis, Hor.: viros, in das Netz zu ziehen suchen, Phaedr.: viduas avaras, Hor . – / venor passiv, Enn. fr. scen. 297; vgl. Prisc. 8, 20. – Parag. Infin. venarier, Lucr. 5, 1248: synkop. Genet. Plur. Partiz. Präs. venantum, Lucr. 4, 988 (999). Verg. Aen. 9, 551 u.a. Ov. met. 2, 492 u.a. Phaedr. 1, 12, 7.

Latin > Chinese

venor, aris, ari. d. :: 獵。漁。被獵。求名。— laudem modestiae 求端方之名。— apros in mari 緣木求魚。