πορθμεύω

English (LSJ)

   A carry or ferry over a strait, river, etc., στρατόν E.Rh.429; τινὰς εἰς Σαλαμῖνα Aeschin.3.158: then, generally, carry over, carry, ἐφετμὰς τάσδε πόρθμευσον πάλιν A.Ch.685; δεῦρο π. βρέφος E.Ion 1599; γραφὰς πρὸς Ἄργος Id.IT735; also, π.τινὰ ἐκ γῆς S.Tr.802, cf. E.IT1358; π. πόδα, ἴχνος, advance, ib.936, 266: metaph., εἰς δάκρυα π. ὑπομνήσει κακῶν Id.Or.1032; τινὰ εἰς αἱματηρὸν γάμον δόλῳ Id.IT371; ποῖ διωγμὸν πορθμεύεις; how far dost thou carry it? ib.1435; Ἀχέρων ἄχεα π. βροτοῖσιν Licymn.2; πορθμεύει γὰρ ἔμοιγε κύλιξ παρὰ σοῦ τὸ φίλημα AP5.260 (Agath.):—Pass., to be carried or ferried over from place to place, Hdt.2.97; ἐπ' ὄχοις π. E.Tr. 569(anap.): c.acc. loci, pass over or through, λευκὴν αἰθέρα πορθμευόμενος Id.Andr. 1229(anap.).    II Act.intr., pass over, ποταμούς Pl.Ax. 371c; Ἀχέροντος ὕδωρ AP7.68 (Arch.); κύματα Epigr.Gr.522.1 (Thessalonica); τίς ἀστὴρ ὅδε π.; E.IA6(anap.).

German (Pape)

[Seite 683] trans., über eine Meerenge, einen Fluß u. dgl. überfahren, übersetzen; στρατόν, Eur. Rhes. 429; δεῦρο βρέφος, Ion 1599; übtr. sagt Aesch. ἐφετμὰς τάσδε πόρθμευσον πάλιν, Ch. 674; zu Schiffe führen, ἀλλά μ' ἔκ γε τῆσδε γῆς πόρθμευσον ὡς τάχιστα, Soph. Tr. 799; u. allgemeiner, ποῖ διωγμὸν τόνδε πορθμεύεις, Eur. I. T. 1435; εἰς δάκρυα πορθμεύουσ' ὑπόμνησιν κακῶν, Or. 1032, die Erinnerung an das Leid zu den Thränen überführen, bis zu Thränen steigern; ἄκροισι δακτύλοισι πορθμεύων ἴχνος, I. T. 266, d. i. vorschreitend, wie τί ποτ' εἰς γῆν τήνδε ἐπόρθμευσας πόδα, 936. – Pass. übergesetzt werden, übersetzen, intr.; Her. 2, 97; λευκὴν αἰθέρα πορθμευόμενος, zum Aether, Eur. Andr. 1230; πορθμευθείς, Mel. 7 (XII, 52); wie auch das activ. (sc. ἑαυτόν) gebraucht ist, ποταμούς, Plat. Ax. 371 b; τίς ἀστὴρ ὅδε πορθμεύει, geht über den Himmel weg, Eur. I. A. 6. Auch in sp. Prosa, mit dem allgemeinen Begriff »Seefahrt treiben«.

Greek (Liddell-Scott)

πορθμεύω: (πορθμὸς) διαπορθμεύω, μεταβιβάζω διὰ στενοῦ πόρου θαλάσσης ἢ ποταμοῦ κτλ. εἰς τὸ ἀπέναντι μέρος, Λατ. trajicere, στρατὸν Εὐρ. Ρῆσ. 429· τινὰς εἰς Σαλαμῖνα Αἰσχίν. 76. 10· ἀκολούθως καθόλου, μεταβιβάζω, διαβιβάζω, ἐφετμὰς τάσδε πόρθμευσον πάλιν Αἰσχύλ. Χο. 685· δεῦρο βρέφος Εὐρ. Ἴων 1599· γραφὰς πρὸς Ἄργος ὁ αὐτ. ἐν Ι. Τ. 735· ὡσαύτως, π. τινὰ ἐκ γῆς Σοφ. Τρ. 802, πρβλ. Εὐρ. Ι. Τ. 1358· π. πόδα, ἴχνος, ἄγω, τί γάρ ποτ’ ἐς γῆν τήνδ’ ἐπόρθμευσας πόδα; Εὐρ. Ι. Τ. 936· ἄκροισι δακτύλοισι πορθμεύων χνος 266· ― μεταφ. παρὰ τῷ Εὐρ., ὑπόμνησιν κακῶν εἰς δάκρυα π. Ὀρ. 1032· π. τινὰ εἰς αἱματηρὸν γάμον Ι. Τ. 371· ποῖ διωγμὸν πορθμεύεις; μέχρι τίνος ἐκτείνεις τὴν καταδίωξιν; αὐτόθι 1435· Ἀχέρων ἄχεα π. βροτοῖσιν Λικύμνιος 2· πορθμεύει γὰρ ἔμοιγε κύλιξ παρὰ σοῦ τὸ φίλημα Ἀνθ. Π. 5. 261. ― Παθ., διαπορθμεύομαι ἀπὸ τόπου εἰς τόπον, Ἡρόδ. 2. 97· π. ὄχοις Εὐρ. Τρῳ. 569· μετ’ αἰτ. τόπου, διέρχομαι ὑπεράνω ἢ διὰ μέσου, λευκὴν αἰθέρα πορθμευόμενος ὁ αὐτ. ἐν Ἀνδρ. 1229. ΙΙ. τὸ ἐνεργ. κεῖται ὡσαύτως ἀμετάβ., ὡς τὸ Λατ. trajicere, διέρχομαι, διαβαίνω, ποταμοὺς Πλάτ. Ἀξίοχ. 371Β· Ἀχέροντος ὕδωρ Ἀνθ. Π. 7. 68· κύματα Συλλ. Ἐπιγρ. 1988b. 1· τίς ἀστὴρ ὅδε π. Εὐρ. Ι. Α. 6.