ἄνευθε: Difference between revisions
ἀλλὰ διὰ τῆς ἀγάπης δουλεύετε ἀλλήλοις. ὁ γὰρ πᾶς νόμος ἐν ἑνὶ λόγῳ πεπλήρωται, ἐν τῷ Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν → but be enslaved to each other through love; for the whole Torah is fulfilled in one statement: You will love your neighbor as yourself (Galatians 5:13f.)
(13_6b) |
(6_23) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0227.png Seite 227]] vor einem Vokal ἄνευθεν, nur p., 1) c. gen. = [[ἄνευ]], von Personen u. Sachen, [[οἶος]] ἄνευθ' ἄλλων Il. 22, 39; [[ἄνευθε]] πόνου Od. 7, 192; [[ἄνευθε]] θεοῦ, wie [[ἄνευ]] θεοῦ, Il. 5, 185; πατρὸς [[ἄνευθε]], wider Willen des Vaters, Ap. Rh. 4, 746; vgl. 2, 1209. Bei Hom. steht es nie seinem Casus nach, wenn es auch zuweilendavon getrennt ist, vgl. Il. 22, 88. – 2) entfernt, fern ab, c. gen., Il. 21, 78. – 3) adv., ohne Casus, fern ab, bei Seite, im Ggstz von [[ἐγγύς]], Il. 22, 300. 23, 241 Od. 9, 26. 11, 82; Iliad. 23, 378 [[οὐδέ]] τι πολλὸν ἄνευθ' ἔσαν ἀλλὰ μάλ' [[ἐγγύς]]; bes. beim partic. ἐών; auch öfter bei sp. D. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0227.png Seite 227]] vor einem Vokal ἄνευθεν, nur p., 1) c. gen. = [[ἄνευ]], von Personen u. Sachen, [[οἶος]] ἄνευθ' ἄλλων Il. 22, 39; [[ἄνευθε]] πόνου Od. 7, 192; [[ἄνευθε]] θεοῦ, wie [[ἄνευ]] θεοῦ, Il. 5, 185; πατρὸς [[ἄνευθε]], wider Willen des Vaters, Ap. Rh. 4, 746; vgl. 2, 1209. Bei Hom. steht es nie seinem Casus nach, wenn es auch zuweilendavon getrennt ist, vgl. Il. 22, 88. – 2) entfernt, fern ab, c. gen., Il. 21, 78. – 3) adv., ohne Casus, fern ab, bei Seite, im Ggstz von [[ἐγγύς]], Il. 22, 300. 23, 241 Od. 9, 26. 11, 82; Iliad. 23, 378 [[οὐδέ]] τι πολλὸν ἄνευθ' ἔσαν ἀλλὰ μάλ' [[ἐγγύς]]; bes. beim partic. ἐών; auch öfter bei sp. D. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἄνευθε''': καὶ πρὸ φωνήεντος -θεν: ἐκ τοῦ [[ἄνευ]], ὡς τὸ ἄτερθε ἐκ τοῦ ἄτερ: ― Ἐπ. [[λέξις]]: 1) πρόθ. [[μετὰ]] γεν. ὡς τὸ [[ἄνευ]], [[οἶος]], ἄνευθ’ ἄλλων (ὡς τὸ παρὰ μεταγεν. [[οἶος]] ἀπ’ ἄλλων) Ἰλ. Χ. 39˙ μούνω ἄνευθ’ ἄλλων Ὀδ. Π. 239˙ [[ἄνευθε]] πόνου Ἰλ. Η. 192˙ [[ἄνευθε]] θεοῦ, [[ἄνευ]] θεοῦ, Ἰλ. Ε. 185, πρβλ. Πινδ. Ο. 9. 156. 2) μακρὰν ἀπό, ἄνευθεν ἄγων πατρός τε φίλων τε Λῆμνον ἐς ἡγαθέην Ἰλ. Φ. 78: ― Ὁ [[Ὅμηρος]] ἀείποτε τάσσει τὸ [[μόριον]] τοῦτο πρὸ τῶν πτωτικῶν, ἂν καὶ [[ἐνίοτε]] παρεμπίπτει μεταξὺ αὐτῶν καὶ ἄλλη [[λέξις]], ὡς π.χ. [[ἄνευθε]] δέ σε μέγα νῶϊν Ἰλ. Χ. 88˙ παρὰ μεταγεν. [[συχνάκις]] τὸ [[ἄνευθε]] ἐπιτάσσεται, ὡς π.χ. πατρὸς [[ἄνευθε]] Ἀπολλ. Ροδ. Δ. 746. ΙΙ. ὡς ἐπίρρ., [[μακράν]], μακρὰν ἀπέχων, αἱ δέ τ’ [[ἄνευθε]] [νῆσοι] Ὀδ. Ι. 26˙ τοὶ δ’ ἄλλοι ἄνευθεν Ἰλ. Ψ. 241Ϗ [[ἐγγύθι]] μοι [[θάνατος]] κακὸς οὐδὲ τ’ ἄνευθεν Χ. 300˙ οὐδὲ ... ἄνευθ’ [[ἔσαν]] ἀλλὰ μάλ’ [[ἐγγὺς]] Ψ. 378˙ ἄν. λείπειν, ἐγκαταλείπειν [[μακράν]], Πινδ. Π. 1. 19: ― [[συχνάκις]] συντάσσεται [[μετὰ]] τῆς μετοχῆς τοῦ εἰμί, ὤν, οὖσα, ὄν, ὡς π.χ. ὅς σευ ἄνευθεν ἐὼν Ἰλ. Β. 27, τῷ δέ τ’ ἄνευθεν ἐόντι Δ. 277. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:17, 5 August 2017
English (LSJ)
before a vowel ἄνευ-θεν· (ἄνευ):—Ep. and Lyr. word: 1 Prep. c. gen., like ἄνευ, without, οἶος ἄνευθ' ἄλλων Il.22.39; μούνω ἄνευθ' ἄλλων Od.16.239; ἄ. πόνου 7.192; ἄ. θεοῦ, = ἄνευ θεοῦ, 11.5.185, cf. Pi.O.9.103 (v.l.). 2 away from, ἄνευθεν ἄγων πατρός τε φίλων τε 11.21.78.—Hom.always puts it before its case, though sts. parted from it, as ἄ. δέ σε μέγα νῶϊν ib.22.88; later it freq. follows, as πατρὸς ἄνευθεν A.R.4.746. II Adv. far away, distant, αἱ δέ τ' ἄνευθε [νῆσοι] Od.9.26; τοὶ δ' ἄλλοι ἄνευθεν καίοντ' 11.23.241; ἐγγύθι μοι θάνατος κακὸς οὐδ' ἔτ' ἄνευθεν 22.300; οὐδέ . . ἄνευθ' ἔσαν ἀλλὰ μάλ' ἐγγύς 23.378; ἄ. λείπειν leave far away, Pi.P.1.10:—often with part., ἄ. ἐών 11.2.27, cf. 4.277.
German (Pape)
[Seite 227] vor einem Vokal ἄνευθεν, nur p., 1) c. gen. = ἄνευ, von Personen u. Sachen, οἶος ἄνευθ' ἄλλων Il. 22, 39; ἄνευθε πόνου Od. 7, 192; ἄνευθε θεοῦ, wie ἄνευ θεοῦ, Il. 5, 185; πατρὸς ἄνευθε, wider Willen des Vaters, Ap. Rh. 4, 746; vgl. 2, 1209. Bei Hom. steht es nie seinem Casus nach, wenn es auch zuweilendavon getrennt ist, vgl. Il. 22, 88. – 2) entfernt, fern ab, c. gen., Il. 21, 78. – 3) adv., ohne Casus, fern ab, bei Seite, im Ggstz von ἐγγύς, Il. 22, 300. 23, 241 Od. 9, 26. 11, 82; Iliad. 23, 378 οὐδέ τι πολλὸν ἄνευθ' ἔσαν ἀλλὰ μάλ' ἐγγύς; bes. beim partic. ἐών; auch öfter bei sp. D.
Greek (Liddell-Scott)
ἄνευθε: καὶ πρὸ φωνήεντος -θεν: ἐκ τοῦ ἄνευ, ὡς τὸ ἄτερθε ἐκ τοῦ ἄτερ: ― Ἐπ. λέξις: 1) πρόθ. μετὰ γεν. ὡς τὸ ἄνευ, οἶος, ἄνευθ’ ἄλλων (ὡς τὸ παρὰ μεταγεν. οἶος ἀπ’ ἄλλων) Ἰλ. Χ. 39˙ μούνω ἄνευθ’ ἄλλων Ὀδ. Π. 239˙ ἄνευθε πόνου Ἰλ. Η. 192˙ ἄνευθε θεοῦ, ἄνευ θεοῦ, Ἰλ. Ε. 185, πρβλ. Πινδ. Ο. 9. 156. 2) μακρὰν ἀπό, ἄνευθεν ἄγων πατρός τε φίλων τε Λῆμνον ἐς ἡγαθέην Ἰλ. Φ. 78: ― Ὁ Ὅμηρος ἀείποτε τάσσει τὸ μόριον τοῦτο πρὸ τῶν πτωτικῶν, ἂν καὶ ἐνίοτε παρεμπίπτει μεταξὺ αὐτῶν καὶ ἄλλη λέξις, ὡς π.χ. ἄνευθε δέ σε μέγα νῶϊν Ἰλ. Χ. 88˙ παρὰ μεταγεν. συχνάκις τὸ ἄνευθε ἐπιτάσσεται, ὡς π.χ. πατρὸς ἄνευθε Ἀπολλ. Ροδ. Δ. 746. ΙΙ. ὡς ἐπίρρ., μακράν, μακρὰν ἀπέχων, αἱ δέ τ’ ἄνευθε [νῆσοι] Ὀδ. Ι. 26˙ τοὶ δ’ ἄλλοι ἄνευθεν Ἰλ. Ψ. 241Ϗ ἐγγύθι μοι θάνατος κακὸς οὐδὲ τ’ ἄνευθεν Χ. 300˙ οὐδὲ ... ἄνευθ’ ἔσαν ἀλλὰ μάλ’ ἐγγὺς Ψ. 378˙ ἄν. λείπειν, ἐγκαταλείπειν μακράν, Πινδ. Π. 1. 19: ― συχνάκις συντάσσεται μετὰ τῆς μετοχῆς τοῦ εἰμί, ὤν, οὖσα, ὄν, ὡς π.χ. ὅς σευ ἄνευθεν ἐὼν Ἰλ. Β. 27, τῷ δέ τ’ ἄνευθεν ἐόντι Δ. 277.
