δημιουργικός: Difference between revisions
Ubi idem et maximus et honestissimus amor est, aliquando praestat morte jungi, quam vita distrahi → Where indeed the greatest and most honourable love exists, it is much better to be joined by death, than separated by life.
(6_11) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''δημιουργικός''': -ή, -όν, ὁ ἐκ δημιουργοῦ ἢ ἀνήκων εἰς δημιουργόν, [[ἤτοι]] τεχνίτην, Πλάτ. Φαίδρ. 248Ε· ἡ δ. [[τέχνη]] ὁ αὐτ. Πρωτ. 322D· δ. τεχνήματα, βάναυσα ἔργα χειρώνακτος, ὁ αὐτ. Νόμ. 846D. - Ἐπιρρ. -κῶς, ὡς [[τεχνίτης]], Ἀριστοφ. Εἰρ. 429. ΙΙ. ὁ ἀνήκων ἢ [[κατάλληλος]] εἰς τοὺς ἄρχοντας, τὸ δημιουργικόν, ἡ [[τάξις]] τῶν ἐχόντων ἀξίωμά τι, Ἀριστ. Πολ. 4. 4, 16· δ. τιμαὶ Ἀθήν. 660C. | |lstext='''δημιουργικός''': -ή, -όν, ὁ ἐκ δημιουργοῦ ἢ ἀνήκων εἰς δημιουργόν, [[ἤτοι]] τεχνίτην, Πλάτ. Φαίδρ. 248Ε· ἡ δ. [[τέχνη]] ὁ αὐτ. Πρωτ. 322D· δ. τεχνήματα, βάναυσα ἔργα χειρώνακτος, ὁ αὐτ. Νόμ. 846D. - Ἐπιρρ. -κῶς, ὡς [[τεχνίτης]], Ἀριστοφ. Εἰρ. 429. ΙΙ. ὁ ἀνήκων ἢ [[κατάλληλος]] εἰς τοὺς ἄρχοντας, τὸ δημιουργικόν, ἡ [[τάξις]] τῶν ἐχόντων ἀξίωμά τι, Ἀριστ. Πολ. 4. 4, 16· δ. τιμαὶ Ἀθήν. 660C. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ή, όν :<br />d’ouvrier manuel, d’artisan.<br />'''Étymologie:''' [[δημιουργός]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:51, 9 August 2017
English (LSJ)
ή, όν,
A of a craftsman, βίος Pl.Phdr.248e; ἀρετή Id.Prt.322d; τεχνήματα craftsmen's works, Id.Lg.846d; τιμαί, of cooks, Clidem.2. Adv. -κῶς in a workmanlike manner, Ar.Pax429. 2 creative, θεός Numen. ap. Eus.PE11.18; τετρακτύς Hierocl.in CA20p.466M.; αἴτια, δυνάμεις, Iamb.Myst.5.26, 10.6; νοῦς Phlp.in Mete. 12.25; -κόν, τό, opp. πατρικόν (as οὐσιοποιόν to εἰδοποιόν), Procl.Inst. 157, cf. Dam.Pr.184. Adv. -κῶς Syrian.in Metaph.82.31. II of or for the magistrates, τὸ δ. the official class, Arist.Pol.1291a34.
German (Pape)
[Seite 562] ή, όν, 1) zum Handwerker gehörig; βίος Plat. Phaedr. 248 o; τέχνη, ἀρετή, Prot. 322 bd; ἔθνος Gorg. 455 b; πλῆθος δ. καὶ βάναυσον Pol. 10, 8. – 2) die Staarsgeschäfte betreffend, Arist. Pol. 4, 4; οἱ δ., der Staatsgeschäfte treibende Theil des Volks, 4, 3, 14. – Adv., -ικῶς; φράζε, wie ein Kunstverständiger, Ar. Pax 421.
Greek (Liddell-Scott)
δημιουργικός: -ή, -όν, ὁ ἐκ δημιουργοῦ ἢ ἀνήκων εἰς δημιουργόν, ἤτοι τεχνίτην, Πλάτ. Φαίδρ. 248Ε· ἡ δ. τέχνη ὁ αὐτ. Πρωτ. 322D· δ. τεχνήματα, βάναυσα ἔργα χειρώνακτος, ὁ αὐτ. Νόμ. 846D. - Ἐπιρρ. -κῶς, ὡς τεχνίτης, Ἀριστοφ. Εἰρ. 429. ΙΙ. ὁ ἀνήκων ἢ κατάλληλος εἰς τοὺς ἄρχοντας, τὸ δημιουργικόν, ἡ τάξις τῶν ἐχόντων ἀξίωμά τι, Ἀριστ. Πολ. 4. 4, 16· δ. τιμαὶ Ἀθήν. 660C.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
d’ouvrier manuel, d’artisan.
Étymologie: δημιουργός.
