Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

amolior: Difference between revisions

From LSJ

Ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλοςLife is not worth living if you do not have at least one friend.

Democritus, DK 68b22
(6_1)
 
(D_1)
Line 1: Line 1:
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>ā-mōlĭor</b>: ītus, 4, v. dep.,<br /><b>I</b> to [[remove]] a [[person]] or [[thing]] from a [[place]] ([[with]] [[effort]] or [[difficulty]]), to [[move]] or [[carry]] [[away]]: amoliri dicuntur ea, quae cum magnā difficultate et molimine summoventur et tolluntur e [[medio]], [[Don]]. ad Ter. And. 4, 2, 24 ([[never]] in Cic. or Hor.).<br /><b>I</b> Lit., Att. ap. Non. 75, 31: amoliri omnia, Plaut. Ps. 3, 2, 67; so id. Most. 2, 1, 44: [[impedimentum]] omne, Sisenn. ap. Non. 73, 15: omnia e [[medio]], Plin. 11, 10, 10, § 25: [[obstantia]] silvarum, Tac. A. 1, 50: [[onus]], Luc. 5, 354.—Hence, amoliri se ([[ante]]-[[class]].), to [[take]] one's [[self]] [[away]], to go [[away]]: non tu te e conspectu [[hinc]] amolire? Pac. ap. Non. 73, 13; Plaut. Truc. 2, 7, 68; so id. Ps. 1, 5, 144; [[hinc]] vos amolimini, [[begone]], Ter. And. 4, 2, 24.—<br /><b>II</b> Trop., to [[put]] [[away]], [[avert]]; in rhet., to [[refute]], [[repel]]: religiosum id [[gestamen]] amoliendis periculis arbitrantur, Plin. 32, 2, 11, § 23; invidiam crimenque ab [[aliquo]], Tac. H. 3, 75: [[dedecus]], id. A. 14, 14: [[amolior]] et [[amoveo]] [[nomen]] [[meum]], i. e. [[omitto]], I [[pass]] [[over]], [[lay]] no [[stress]] on, Liv 28, 28: videndum [[etiam]], [[simul]] nobis plura aggredienda sint, an amolienda singula, i. e. refutanda, to be refuted, rebutted, Quint. 5, 13, 11; so id. 4, 1, 29; 4, 2, 27 al.!*? Pass.: Jube haec [[hinc]] omnia amolirier, Plaut. Most. 2, 1, 24: cum amolita objecta onera armatis dedissent viam, Liv. 25, 36.
|lshtext=<b>ā-mōlĭor</b>: ītus, 4, v. dep.,<br /><b>I</b> to [[remove]] a [[person]] or [[thing]] from a [[place]] ([[with]] [[effort]] or [[difficulty]]), to [[move]] or [[carry]] [[away]]: amoliri dicuntur ea, quae cum magnā difficultate et molimine summoventur et tolluntur e [[medio]], [[Don]]. ad Ter. And. 4, 2, 24 ([[never]] in Cic. or Hor.).<br /><b>I</b> Lit., Att. ap. Non. 75, 31: amoliri omnia, Plaut. Ps. 3, 2, 67; so id. Most. 2, 1, 44: [[impedimentum]] omne, Sisenn. ap. Non. 73, 15: omnia e [[medio]], Plin. 11, 10, 10, § 25: [[obstantia]] silvarum, Tac. A. 1, 50: [[onus]], Luc. 5, 354.—Hence, amoliri se ([[ante]]-[[class]].), to [[take]] one's [[self]] [[away]], to go [[away]]: non tu te e conspectu [[hinc]] amolire? Pac. ap. Non. 73, 13; Plaut. Truc. 2, 7, 68; so id. Ps. 1, 5, 144; [[hinc]] vos amolimini, [[begone]], Ter. And. 4, 2, 24.—<br /><b>II</b> Trop., to [[put]] [[away]], [[avert]]; in rhet., to [[refute]], [[repel]]: religiosum id [[gestamen]] amoliendis periculis arbitrantur, Plin. 32, 2, 11, § 23; invidiam crimenque ab [[aliquo]], Tac. H. 3, 75: [[dedecus]], id. A. 14, 14: [[amolior]] et [[amoveo]] [[nomen]] [[meum]], i. e. [[omitto]], I [[pass]] [[over]], [[lay]] no [[stress]] on, Liv 28, 28: videndum [[etiam]], [[simul]] nobis plura aggredienda sint, an amolienda singula, i. e. refutanda, to be refuted, rebutted, Quint. 5, 13, 11; so id. 4, 1, 29; 4, 2, 27 al.!*? Pass.: Jube haec [[hinc]] omnia amolirier, Plaut. Most. 2, 1, 24: cum amolita objecta onera armatis dedissent viam, Liv. 25, 36.
}}
{{Gaffiot
|gf=<b>āmōlĭor</b>,¹³ ītus sum, īrī, tr.,<br /><b>1</b> écarter, éloigner [avec idée d’effort, de peine] : [[impedimentum]] de cunctis itineribus amoliri [[Sisenna]] Hist. 74, débarrasser d’obstacle tous les chemins ; objecta [[onera]] Liv. 25, 36, 11, déplacer (écarter) les fardeaux entassés comme obstacle<br /><b>2</b> [fig.] éloigner : amoliri juvenem [[specie]] honoris statuit Tac. Ann. 2, 42, il résolut d’écarter le jeune homme [[Germanicus]] sous couleur de l’honorer ; [[amolior]] et [[amoveo]] [[nomen]] [[meum]] Liv. 28, 28, 10, j’écarte, j’enlève mon nom du débat ; [[crimen]] ab [[aliquo]] Tac. H. 3, 75, détourner de qqn une accusation<br /><b>3</b> [chez les comiques] se amoliri, se déplacer, se transporter ailleurs, décamper, déguerpir : Pl. Merc. 384 ; Ps. 557 ; Ter. Andr. 707.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; inf. amolirier Pl. Most. 371 ; participe avec sens passif : Apul. Socr. 9 ; 23.
}}
}}

Revision as of 06:32, 14 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

ā-mōlĭor: ītus, 4, v. dep.,
I to remove a person or thing from a place (with effort or difficulty), to move or carry away: amoliri dicuntur ea, quae cum magnā difficultate et molimine summoventur et tolluntur e medio, Don. ad Ter. And. 4, 2, 24 (never in Cic. or Hor.).
I Lit., Att. ap. Non. 75, 31: amoliri omnia, Plaut. Ps. 3, 2, 67; so id. Most. 2, 1, 44: impedimentum omne, Sisenn. ap. Non. 73, 15: omnia e medio, Plin. 11, 10, 10, § 25: obstantia silvarum, Tac. A. 1, 50: onus, Luc. 5, 354.—Hence, amoliri se (ante-class.), to take one's self away, to go away: non tu te e conspectu hinc amolire? Pac. ap. Non. 73, 13; Plaut. Truc. 2, 7, 68; so id. Ps. 1, 5, 144; hinc vos amolimini, begone, Ter. And. 4, 2, 24.—
II Trop., to put away, avert; in rhet., to refute, repel: religiosum id gestamen amoliendis periculis arbitrantur, Plin. 32, 2, 11, § 23; invidiam crimenque ab aliquo, Tac. H. 3, 75: dedecus, id. A. 14, 14: amolior et amoveo nomen meum, i. e. omitto, I pass over, lay no stress on, Liv 28, 28: videndum etiam, simul nobis plura aggredienda sint, an amolienda singula, i. e. refutanda, to be refuted, rebutted, Quint. 5, 13, 11; so id. 4, 1, 29; 4, 2, 27 al.!*? Pass.: Jube haec hinc omnia amolirier, Plaut. Most. 2, 1, 24: cum amolita objecta onera armatis dedissent viam, Liv. 25, 36.

Latin > French (Gaffiot 2016)

āmōlĭor,¹³ ītus sum, īrī, tr.,
1 écarter, éloigner [avec idée d’effort, de peine] : impedimentum de cunctis itineribus amoliri Sisenna Hist. 74, débarrasser d’obstacle tous les chemins ; objecta onera Liv. 25, 36, 11, déplacer (écarter) les fardeaux entassés comme obstacle
2 [fig.] éloigner : amoliri juvenem specie honoris statuit Tac. Ann. 2, 42, il résolut d’écarter le jeune homme Germanicus sous couleur de l’honorer ; amolior et amoveo nomen meum Liv. 28, 28, 10, j’écarte, j’enlève mon nom du débat ; crimen ab aliquo Tac. H. 3, 75, détourner de qqn une accusation
3 [chez les comiques] se amoliri, se déplacer, se transporter ailleurs, décamper, déguerpir : Pl. Merc. 384 ; Ps. 557 ; Ter. Andr. 707.
     inf. amolirier Pl. Most. 371 ; participe avec sens passif : Apul. Socr. 9 ; 23.