Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

amolior

From LSJ

L'amor che move il sole e l'altre stelleLove that moves the sun and the other stars

Dante Alighieri, Paradiso, XXXIII, v. 145

Latin > English

amolior amoliri, amolitus sum V DEP :: remove, clear away; get rid of, dispose of, remove, obliterate; avert, refute

Latin > English (Lewis & Short)

ā-mōlĭor: ītus, 4, v. dep.,
I to remove a person or thing from a place (with effort or difficulty), to move or carry away: amoliri dicuntur ea, quae cum magnā difficultate et molimine summoventur et tolluntur e medio, Don. ad Ter. And. 4, 2, 24 (never in Cic. or Hor.).
I Lit., Att. ap. Non. 75, 31: amoliri omnia, Plaut. Ps. 3, 2, 67; so id. Most. 2, 1, 44: impedimentum omne, Sisenn. ap. Non. 73, 15: omnia e medio, Plin. 11, 10, 10, § 25: obstantia silvarum, Tac. A. 1, 50: onus, Luc. 5, 354.—Hence, amoliri se (ante-class.), to take one's self away, to go away: non tu te e conspectu hinc amolire? Pac. ap. Non. 73, 13; Plaut. Truc. 2, 7, 68; so id. Ps. 1, 5, 144; hinc vos amolimini, begone, Ter. And. 4, 2, 24.—
II Trop., to put away, avert; in rhet., to refute, repel: religiosum id gestamen amoliendis periculis arbitrantur, Plin. 32, 2, 11, § 23; invidiam crimenque ab aliquo, Tac. H. 3, 75: dedecus, id. A. 14, 14: amolior et amoveo nomen meum, i. e. omitto, I pass over, lay no stress on, Liv 28, 28: videndum etiam, simul nobis plura aggredienda sint, an amolienda singula, i. e. refutanda, to be refuted, rebutted, Quint. 5, 13, 11; so id. 4, 1, 29; 4, 2, 27 al.!*? Pass.: Jube haec hinc omnia amolirier, Plaut. Most. 2, 1, 24: cum amolita objecta onera armatis dedissent viam, Liv. 25, 36.

Latin > French (Gaffiot 2016)

āmōlĭor,¹³ ītus sum, īrī, tr.,
1 écarter, éloigner [avec idée d’effort, de peine] : impedimentum de cunctis itineribus amoliri Sisenna Hist. 74, débarrasser d’obstacle tous les chemins ; objecta onera Liv. 25, 36, 11, déplacer (écarter) les fardeaux entassés comme obstacle
2 [fig.] éloigner : amoliri juvenem specie honoris statuit Tac. Ann. 2, 42, il résolut d’écarter le jeune homme Germanicus sous couleur de l’honorer ; amolior et amoveo nomen meum Liv. 28, 28, 10, j’écarte, j’enlève mon nom du débat ; crimen ab aliquo Tac. H. 3, 75, détourner de qqn une accusation
3 [chez les comiques] se amoliri, se déplacer, se transporter ailleurs, décamper, déguerpir : Pl. Merc. 384 ; Ps. 557 ; Ter. Andr. 707.
     inf. amolirier Pl. Most. 371 ; participe avec sens passif : Apul. Socr. 9 ; 23.

Latin > German (Georges)

ā-mōlior, ītus sum, īrī, mit Anstrengung wegschaffen, beiseite schaffen, beseitigen, entfernen, I) eig.: haec hinc propere amolimini, Plaut.: am. obiecta onera, Liv.: am. obstantia silvarum, Tac.: manibus suis amoliri ac diruere omnia tyrannidis vestigia, Liv.: dah. refl., amoliri se, sich schieben, sich (fort)packen, sich (fort)trollen, se hinc, Plaut. u. Ter.: hinc se intro, Plaut.: se hinc (a) stabulis, Pacuv.: se e conspectu hinc, Pacuv. – II) übtr.: 1) etw. Unangenehmes, Nachteiliges usw. wegschaffen, abwälzen, -wenden, beseitigen, entfernen, a) Lebl.: pericula, Plin.: invidiam crimenque ab alqo, Tac.: dedecus, Tac. – bes. v. Redner, etw. seiner Partei Nachteiliges (wie Verdacht, schlimmen Ruf, Klagpunkte u. dgl.) durch seine Darstellung abwälzen, abweisen, beseitigen, widerlegen, alqd prooemio, Quint. 4, 1, 29; u. so Quint. 4, 2, 27 u.ö. – b) eine Person sich vom Halse schaffen, beseitigen (s. Heräus Tac. hist. 1, 13, 14), Octaviam uxorem, Tac.: alqm specie honoris, Tac.: his verbis alqm a se, loswerden, Gell. – 2) in der Rede etw. beiseite lassen (= nicht in Betracht kommen lassen, mit Stillschweigen übergehen), amolior et amoveo nomen meum, Liv. 28, 28, 10. – / Parag. Infin., amolirier, Plaut. most. 371 (wo haec omnia Objekt). – Passiv, ut a se vis Romani exercitus amoliretur, Iul. Val. 1, 22 (17): commixta sive amolita, Apul. de deo Socr. 9: exuviis amolitis, ibid. 23.

Latin > Chinese

amolior, iris, itus sum, iri. d. 4. :: 推 開