ἀτάρακτος
καλῶς γέ μου τὸν υἱὸν ὦ Στιλβωνίδη εὑρὼν ἀπιόντ' ἀπὸ γυμνασίου λελουμένον οὐκ ἔκυσας, οὐ προσεῖπας, οὐ προσηγάγου, οὐκ ὠρχιπέδισας, ὢν ἐμοὶ πατρικὸς φίλος → Ah! Is this well done, Stilbonides? You met my son coming from the bath after the gymnasium and you neither spoke to him, nor kissed him, nor took him with you, nor ever once felt his balls. Would anyone call you an old friend of mine?
English (LSJ)
ον,
A not disturbed, uniform, περίοδοι Pl.Ti.47c. II not disturbed, without confusion, steady, of soldiers, X.Cyr.2.1.31: generally, quiet, Id.Eq.7.10 (Sup.). Adv. Sup. -ότατα Id.Eq.Mag.2.1. III not excited, calm, Arist.HA 630b12: Comp., M.Ant.4.24; of the sea, prob. in Arist.Pr.944b23. Adv. -τως, ζῆν Phld.Herc.1003.
German (Pape)
[Seite 383] nicht verwirrt, nicht beunruhigt, unerschütterlich, Plat. Tim. 47 c Xen. Cyr. 2, 1, 31; von keiner Leidenschaft bewegt, ἀταρακτότερος M. Anton. 4, 24; nicht beunruhigend, Xen. de re equ. 7, 10.
Greek (Liddell-Scott)
ἀτάρακτος: -ον, ὁ μὴ τεταραγμένος, ἀεὶ ὅμοιος, περιφοραὶ Πλάτ. Τίμ. 47C. ΙΙ. ὁ μὴ ταραχθείς, ὁ μὴ εἰς σύγχυσιν περιπεσών, εὐσταθής, περὶ τῶν ἀμφὶ τὸ στράτευμα ὑπηρετῶν, Ξεν. Κύρ. 2. 1, 31· οὕτω καὶ ὡς ἐπίρρ. ὁ αὐτ. Ἱππαρχ. 2, 1 (ἐν τῷ ὑπερθ. -ότατα): καθόλου, ἄνευ ταραχῆς, ἥσυχος, ὁ αὐτ. Ἱππ. 7, 10. ΙΙΙ. ὁ μὴ ὑπὸ πάθους διαταραχθείς, Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 9. 45, 7: ἀπαθής Μ. Ἀντων. 4. 24.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
non troublé ; sans désordre, sans confusion (troupe de soldats).
Étymologie: ἀ, ταράσσω.
Spanish (DGE)
-ον
I 1disciplinado en el ejército, X.Cyr.2.1.31, neutr. sup. plu. como adv. ῥᾷστα καὶ ἀταρακτότατα ὁδοὺς πορεύσονται X.Eq.Mag.2.1.
2 no agitado, tranquilo de un anim., por op. al que es acosado y perseguido, Arist.HA 630b12, neutr. subst. τὸ ἀ. Arist.Pr.944b23
•fig. no alterado, inmutable, uniforme αἱ ἐν οὐρανῷ ... τοῦ νοῦ περίοδοι Pl.Ti.47c, cf. Poll.5.169
•de pers. impasible, tranquilo, no perturbado ὁ δίκαιος ἀταρακτότατος Epicur.Sent.[5] 17, cf. Fr.[37] 29.2, M.Ant.4.24
•neutr. compar. como adv. ἥδιον βιώσονται καὶ ἀταρακτότερον Plu.2.1104b.
3 que no causa alteración τοῦτο γὰρ ἀταρακτότατον X.Eq.7.10.
II adv. -ως
1 sin desorden en el ejército τὸ μέτωπον δὲ οὕτω μηκύνοιεν ἂν τῆς τάξεως ἀταράκτως X.Eq.Mag.4.10.
2 sin perturbación ζῆν ἀταράκτως Phld.Log.Libr.p.572, ἀταράκτως ... διαβιῶναι M.Ant.12.3.
Greek Monolingual
και ατάραχος και ατάραγος, -η, -ο (AM ἀτάρακτος και ἀτάραχος, -ον)
ήρεμος, γαλήνιος
νεοελλ.
1. (για υγρά) αυτός που δεν τον έχουν ανακατέψει
2. αυτός που δεν συγκινείται, ο απαθής
αρχ.
1. αμετασάλευτος, αμετάβλητος, σταθερός
2. αυτός που δεν προκαλεί ή δεν φέρνει ταραχή.
[ΕΤΥΜΟΛ. Οι τ. ατάρακτος και ατάραγος < α- στερ. + ταράσσω, ενώ ο τ. ατάραχος < α- στερ. + -ταραχος < ταραχή < ταράσσω.
Greek Monotonic
ἀτάρακτος: -ον (ταράσσω), αυτός που δεν διακόπτεται, χωρίς ταραχή, αμετακίνητος, για στρατιώτες, σε Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
ἀτάρακτος: (τᾰ)
1) не приведенный в замешательство, хладнокровный, непоколебимый (στρατιωτικοί Xen.);
2) астр. ничем не возмущаемый (αἱ ἐν οὐρανῷ περιφοραί Plat.);
3) невозмутимый, спокойный Xen. etc.
