ἐπαλαστέω
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
A to be full of wrath at a thing, τὸν δ' ἐπαλαστήσασα προσηύδα Od.1.252, cf. A.R.3.369,557.
German (Pape)
[Seite 897] unwillig sein darüber, Od. 1, 252, Schol. ἐπὶ τοῖς λεχθεῖσιν ὡς ἀλάστοις οὖσι δεινοπαθήσασα, auch Ap. Rh. 3, 369. 557.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπᾰλαστέω: ἀγανακτῶ, τὸν δ’ ἐπαλαστήσασα προσηύδα Παλλὰς Ἀθήνη «ἐπὶ τοῖς λεχθεῖσιν, ὡς ἀλάστοις καὶ δεινοῖς οὖσι, δεινοπαθήσασα» (Σχόλ.), Ὀδ. Α. 252, πρβλ. Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 369, 557. Καθ’ Ἡσύχ. «ἐπαλαστήσασα· σχετλιάσασα, δεινοπαθήσασα, ἐπιχαλεπήνασα».
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
être mécontent ou affligé.
Étymologie: ἐπί, ἄλαστος.
English (Autenrieth)
part. -ήσᾶσα: be indignant (at), Od. 1.252†.
Greek Monotonic
ἐπᾰλαστέω: μέλ. -ήσω (ἄλαστος), είμαι γεμάτος οργή για κάτι, αγανακτώ, σε Ομήρ. Οδ.
Russian (Dvoretsky)
ἐπᾰλαστέω: негодовать, быть раздраженным: τὸν ἐπαλαστήσασα προσηύδα Hom. ему (Телемаху) с досадой отвечала (Паллада).
