πολυδάπανος
κάμψαι διαύλου θάτερον κῶλον πάλιν → bend back along the second turn of the race, turning the bend and coming back for the second leg of the double run, run the homeward course, retrace one's steps
English (LSJ)
[δᾰ], ον,
A causing great expense or outlay, ἱρά Hdt.2.137 (Comp.), cf.Porph.Abst.2.15; τράπεζα X.Lac.5.3. II of a person, expensive, extravagant, Id.Ap.19, Vett. Val.90.15. Adv. -νως D.S.1.52, Plot.1.4.7; at great expense, IGRom. 4.1241, 1242, 1273, JHS37.108 (Thyatira).
German (Pape)
[Seite 661] viel Aufwand machend, erfordernd; Her. 2, 137; Xen. Apol. 19; Sp., auch im adv.
Greek (Liddell-Scott)
πολυδάπᾰνος: -ον, ὁ προξενῶν πολλὴν δαπάνην, ἱρὰ Ἡρόδ. 2. 137· τράπεζα Ξεν. Λακ. 5. 3. ΙΙ. ἐπὶ προσώπου, ὁ πολλὰ δαπανῶν, ἄσωτος, ὁ αὐτ. ἐν Ἀπολ. 19. ― Ἐπιρρ. πολυδαπάνως, μετὰ πολλῆς δαπάνης, Διόδ. 1, 52.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui dépense beaucoup, prodigue;
2 qui cause beaucoup de dépenses, coûteux.
Étymologie: πολύς, δαπάνη.
Greek Monolingual
-η, -ο / πολυδάπανος, -ον, ΝΜΑ
1. αυτός που απαιτεί πολλά έξοδα, που προξενεί μεγάλη δαπάνη (α. «πολυδάπανη επιχείρηση» β. «ὥστε οὔτε ἔρημός ποτε ἡ τράπεζα βρωτῶν γίγνεται... οὔτε πολυδάπανος», Ξεν.)
2. (για πρόσ.) σπάταλος, πολυέξοδος.
επίρρ...
πολυδαπάνως Α
1. αφειδώς, με σπατάλη («ἀνοιγομένου τοῦ στόματος [τῆς διώρυγος] και πάλιν κλειομένου φιλοτέχνως καὶ πολυδαπάνως», Διόδ.)
2. με πολλά έξοδα, ακριβοπληρωμένα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + δάπανος «σπάταλος»].
Greek Monotonic
πολυδάπᾰνος: -ον (δαπάνη),
I. αυτός που προκαλεί μεγάλα έξοδα και δαπάνες, σε Ηρόδ., Ξεν.
II. λέγεται για πρόσωπα, υπερβολικός, σπάταλος, πολυδάπανος, σε Ξεν.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πολυδάπανος -ον [πολύς, δαπάνη] veel kostend.
Russian (Dvoretsky)
πολυδάπᾰνος: (δᾰ)
1) сопряженный с большими расходами, дорогостоящий (ἱρά Her.; τράπεζα Xen.);
2) много тратящий, расточительный (ἐξ εὐδιαίτου π. γεγενημένος Xen.).
Middle Liddell
πολυ-δάπᾰνος, ον, δαπάνη
I. causing great expense, Hdt., Xen.
II. of a person, extravagant, Xen.
