ἀθέτησις
καὶ οἱ ἀμαθέστατοι τῶν ἰατρῶν τὸ αὐτὸ σοὶ ποιοῦσιν, ἐλεφαντίνους νάρθηκας καὶ σικύας ἀργυρᾶς ποιούμενοι καὶ σμίλας χρυσοκολλήτους: ὁπόταν δὲ καὶ χρήσασθαι τούτοις δέῃ, οἱ μὲν οὐδὲ ὅπως χρὴ μεταχειρίσασθαι αὐτὰ ἴσασιν → the most ignorant of doctors do the same as you, getting themselves ivory containers, silver cupping instruments, and gold-inlaid scalpels; but when it's time to use those things, they haven't the slightest notion of how to handle them
English (LSJ)
ἡ,
A a setting aside, abolition, ἁμαρτίας Ep.Heb.9.26, cf. S.E.M.8.142; 'annulling' of a deed, PLond.2.142.24 (i A. D.). II rejection (of a spurious passage), A.D.Synt.5.8, D.L.3.66; generally, rejection, opp. ἐποχή, Cic.Att.6.9.3. III breach of faith, Vett.Val.191.24 (pl.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀθέτησις: ἡ, τὸ θέτειν κατὰ μέρος, παραμελεῖν, κατάργησις, Σέξτ. Ἐμπ. Μ. 8. 142. ΙΙ. ἀπόρριψις (νόθου χωρίου συγγραφέως), Διογ. Λ. 3. 66, πρβλ. Κικ. πρὸς Ἀττ. 6. 9.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
1 abolition, annulation, rejet en gén.
2 t. de gramm. rejet d’une leçon vicieuse, athétèse (indiquée par l’ὀβελός —, Zénodote d’Éphèse).
Étymologie: ἀθετέω.
Spanish (DGE)
-εως, ἡ
I 1anulación, abrogación ἐντολῆς Ep.Hebr.7.18, ἁμαρτίας Ep.Hebr.9.26, en la fórmula εἰς ἀθέτησιν καὶ ἀκύρωσιν para su anulación y abrogación de documentos, convenios, etc. PLond.142.24 (I d.C.), 332.21 (II d.C.), BGU 196.21, PMil.Vogl.225.16, PWisc.13.8 (todos II d.C.), πρὸς ἀθέτησίν τι τούτων ἄγειν POxy.492.9 (II d.C.), cf. PMed.7.24 (I d.C.)
•eliminación δογμάτων Phlp.Aet.512.12
•refutación S.E.M.8.142.
2 rechazo Cic.Att.123.3, ἀθετήσεις σωφροσύνης Pall.V.Chrys.20.610, ἄρνησίν τε καὶ ἀθέτησιν τῆς ἀληθινῆς θεότητος Gr.Nyss.Eun.3.6.4
•filol. atétesis (de pasajes espúreos), A.D.Synt.5.8, D.L.3.66, Basil.M.29.89A.
3 infidelidad de David para con su rey Saúl, LXX 1Re.24.12, de las mujeres ἀθετήσεις καὶ δόλοι γυναικῶν Vett.Val.187.2, cf. 182.1.
II engaño, falacia, Gloss.2.38.
English (Abbott-Smith)
† ἀθέτησις, -εως, ἡ (< ἀθετέω), [in LXX, usually of unfaithful, rebellious action: I Ki 24:12 (פֶּשַׁע), Je 12:1 (בֶּגֶד), Da TH 9:7 (מַעַל), II Mac 14:28 *;]
a disannulling, setting aside: He 7:18 9:26 (for similar usage in π., v. Deiss., BS, 228 f.; MM, VGT, s.v.). †
English (Strong)
from ἀθετέω; cancellation (literally or figuratively): disannulling, put away.
English (Thayer)
(εως, ἡ (ἀθετέω, which see; like νουθέτησις from νουθετεῖν), abolition: Cicero, ad Att. 6,9; Diogenes Laërtius 3,39, 66: in the grammarians rejection; more frequently in ecclesiastical writings).
Russian (Dvoretsky)
ἀθέτησις: εως ἡ устранение или отклонение, отмена Sext., Diog. L., NT.
Chinese
原文音譯:¢qšthsij 阿-帖帖西士
詞類次數:名詞(2)
原文字根:不-安置(著)
字義溯源:除掉,除去,廢掉;源自(ἀθετέω)=廢棄);由(α / ἄλφα)= (ἄνευ)*=不)與(τίθημι)*=設立,安放)組成。 (ἀθετέω)=廢棄,動詞。 (ἀθετέω)=廢掉,名詞。在( 來7:18; 9:26)兩次使用就說明這字的含意與用法
出現次數:總共(2);來(2)
譯字彙編:
1) 除去(1) 來9:26;
2) 廢掉了(1) 來7:18