πεζοπορέω
Εὐφήμει, ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποδράς → Hush, man, most gladly have I escaped this thing you talk of, as if I had run away from a raging and savage beast of a master
English (LSJ)
A go on foot, X.Eq.Mag.4.1. II go by land, march, Plb.3.68.14, Luc.Alex.53.
German (Pape)
[Seite 542] zu Fuße oder zu Lande gehen; Pol. 3, 68, 14; Luc. Alex. 54.
Greek (Liddell-Scott)
πεζοπορέω: πορεύομαι πεζῇ, Ξεν. Ἱππαρχ. 4, 1. ΙΙ. ὁδοιπορῶ διὰ ξηρᾶς, βαδίζω, Πολύβ. 3. 68, 14, Λουκ. Ἀλέξ. 53.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
1 voyager à pied;
2 aller par terre.
Étymologie: πεζοπόρος.
Greek Monotonic
πεζοπορέω:I. πηγαίνω με τα πόδια, σε Ξεν.
II. πηγαίνω κατά ξηρά, βαδίζω, σε Πολύβ.
Russian (Dvoretsky)
πεζοπορέω:
1) идти пешком Xen.;
2) передвигаться сухим путем Polyb., Luc.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πεζοπορέω [πεζοπόρος] over land gaan.
Middle Liddell
πεζο-πορέω,
I. to go on foot, Xen.
II. to go by land, to march, Polyb. [from πεζοπόρος
