Βοιώτιος
τοῖς πράγμασιν γὰρ οὐχὶ θυμοῦσθαι χρεών· μέλει γὰρ αὐτοῖς οὐδέν· ἀλλ' οὑντυγχάνων τὰ πράγματ' ὀρθῶς ἂν τιθῇ, πράξει καλῶς → It does no good to rage at circumstance; events will take their course with no regard for us. But he who makes the best of those events he lights upon will not fare ill.
English (LSJ)
α, ον, Boeotian, Hes. Fr. 132, etc.; with a notion of gluttonous, οὕτω σφόδρ' ἐστὶ τοὺς τρόπους Β. Eub. 39, cf. 34; εἰμὶ γὰρ Β. πολλὰ… ἐσθίων Mnesim. 2; ὀξύπεινον ἄνδρα καὶ Β. Demonic. 1; and of dull, stupid, Plu. 2.995e; prov., ὗς Βοιωτία Pi. O. 6.90, cf. Fr. 83; also Β. νόμος, melody used in κιθαρῳδία, S. Fr. 966, Plu. 2.1132d; Βοιώτιον μέλος Sch. Ar. Ach. 13; — also Βοιωτικός, ή, όν, πόλεμος DS. 14.81, Plu. Lys. 27, and Βοιωτιακός, ή, όν, IG 11.161B 122 (Delos, iii BC), Str. 9.2.11. Adv. Βοιωτιακῶς (v.l. Βοιωτικῶς) ibid.; Βοιωτιακά, τά, title of work by Hellanicus, Sch. Il. 2.494; — fem. Βοιωτίς, -ίδος, X. HG 5.1.36.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
de Béotie, Béotien ; en mauv. part lourdaud, béotien.
Étymologie: Βοιωτός.
English (Autenrieth)
Boeotian; subst. Βοιωτοί, Boeotians.
English (Slater)
Βοιώτιος
1 Boeotian ἀρχαῖον ὄνειδος Βοιωτίαν ὗν (O. 6.90) ἦν ὅτε σύας Βοιώτιον ἔθνος ἔνεπον (cf. Σ. (O. 6.152), ὅτι διὰ τὴν ἀγροικίαν καὶ τὴν ἀναγωγίαν τὸ παλαιὸν οἱ Βοιωτοὶ ὕες ἐκαλοῦντο) fr. 83. pl. pro subs., ἀγῶνές τ' ἔννομοι Βοιωτίων (βοιωτῶν, -ίας vv. ll.: -ιοι byz.) (O. 7.85)
Spanish (DGE)
-α, -ον
• Alolema(s): jón. fem. -ίη Hes.Fr.181, Hdt.2.49
• Morfología: [-ος, -ον Sch.Il.19.1]
A beocio, de Beocia ét. de Beocia Il.14.476, 17.597, Plb.5.65.2. Ὑρίη Hes.l.c., χώρα Scyl.Per.59, Hdt.l.c., σκύφοι B.Fr.21.4, ὗς Pi.O.6.90, ἔθνος Pi.Fr.83, ἐμβάδες Hdt.1.195, στράτευμα X.HG 6.4.9, πόλεις X.HG 6.4.3, αὐλοί Paus.4.27.7, νόμος un tipo de composición musical, S.Fr.966, Plu.2.1132d, Zen.2.65
•prov. de algo difícil de resolver, como el enigma de la Esfinge αἰνίγματα Diogenian.1.3.47, Zen.2.68
•subst. ὁ Β., ἡ Β. El Beocio, La Beocia tít. de comedias: de Dífilo, Ath.417e, de Antífanes, Ath.650e, de Menandro, Men.Fr.82 y ss., de Teófilo, Ath.472d.
B subst.
I ὁ Β. Beocio lacedemonio, jefe de una legación ante el rey persa en 408 a.C., X.HG 1.4.2.
II ἡ Β. Beocia
1 reg. de Grecia central, Alc.306A.c.3, Th.1.12, X.HG 3.5.17, Isoc.14.33, D.8.63, Philostr.VS 522.
2 reg. de Tracia, St.Byz.
3 tribu de la ciu. de Turios (sc. φύλη) D.S.12.11.
Russian (Dvoretsky)
Βοιώτιος: II ὁ Hom. = Βοιωτός.
беотийский Hom., Pind., Her., Thuc., Xen., Plut.
Middle Liddell
Boeotian: the Boeotians were proverbially clownish, whence the saying ὗς Βοιωτία.
