ἐπαφίημι
καὶ οὐκ ἐκδικᾶταί σου ἡ χείρ, καὶ οὐ μηνιεῖς τοῖς υἱοῖς τοῦ λαοῦ σου καὶ ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν· ἐγώ εἰμι κύριος. Τὸν νόμον μου φυλάξεσθε → Let your hand not seek vengeance; do not show wrath toward the children of your people; love your neighbor as yourself. I am the Lord! Keep my Torah! (Leviticus 19:18f. LXX)
English (LSJ)
A throw at, discharge at, τὰ παλτά X.Cyr.4.1.3; κεραμίδα τινί Plu.2.241b; let loose upon, πρόβατα allow them to graze, Thphr. HP8.7.4, cf. BGU1251.11 (iii/ii B.C.), etc.; τοὺς ἱππεῖς τοῖς ἱππεῦσι Plb. 11.22.8; τοὺς εὐζώνους Id.10.39.3; ἐλέφαντας ἐ. τινί Paus.1.12.3, etc.; ἐμαυτόν τισι Alciphr.1.22:—Pass., εὐθὺ τὸν λίθον ἐπαφίεσθαι Aen. Tact.32.6. 2 let in upon, ὕδωρ τῷ σίτῳ Thphr.CP2.5.5:— Pass., Jul.Or.1.30a. 3 discharge, emit, ἐ. ὑγρότητα Arist.HA 550a13; ἐ. φωνήν utter, Id.Mir.847b2.
German (Pape)
[Seite 907] (s. ἵημι), gegen Einen loslassen; παλτά, schleudern, Xen. Cyr. 4, 1, 3; ἅρματα Luc. Zeux. 9; ἐλέφαντάς τινι Paus. 1, 12, 3; τοὺς κύνας τινί, auf Einen hetzen, Schol. Ar. Vesp. 705; κεραμίδα ἐπαφῆκεν αὐτῷ, warf auf ihn, Plut. Lacaen. apophth. p. 259; ἑαυτὸν τῷ πλακοῦντι, auf den Kuchen losstürzen, Alciphr. 1, 22; – φωνήν, von sich geben, Arist. mirab. ausc. 175; – τὰς ὄψεις τινί, die Augen auf Etwas richten, Hel.
French (Bailly abrégé)
f. ἐπαφήσω, v. ἵημι;
lancer contre : ἐπ. τὰ παλτά XÉN lancer les javelots ; κεραμίδα τινί PLUT lancer une brique sur qqn.
Étymologie: ἐπί, ἀφίημι.
Russian (Dvoretsky)
ἐπαφίημι:
1) пускать, бросать, метать (τὰ παλτά Xen.; τὸ δόρυ κατά τινος и κεραμίδα τινί Plut.);
2) выпускать, устремлять (τοὺς ἵππους τοῖς ἱππεῦσι Polyb.; τὰ ἅρματα Luc.);
3) испускать, выделять (ὑγρότητα μυξώδη Arst.);
4) испускать, издавать (φωνήν Arst.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐπαφίημι: μέλλ. -αφήσω, ῥίπτω ἐναντίον τινός, τὰ παλτὰ ἐπαφεῖναι Ξεν. Κύρ. 4. 1, 3· κεραμίδα τινὶ Πλούτ. 2. 241Β· ἀπολύω ἐναντίον τινός, τοὺς ἱππεῖς καὶ τοὺς εὐζώνους ἐπαφιέναι τοῖς ἱππεῦσι τῶν ὑπεναντίων Πολύβ. 11. 22, 8· τοὺς εὐζώνους 10. 39, 3· ἐλέφαντας, κύνας ἐπ. τινὶ Παυσ. 1. 12, 3, κτλ.· ἐπαφῆκεν ἑαυτὸν τῷ πλακοῦντι Ἀλκίφρων 1. 22. 2) ἀφίνω τι νὰ τρέξῃ εἴς τι, ὕδωρ τῷ σίτῳ Θεόφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 2. 5, 5. 3) ἐκβάλλω, ἐπ. ὑγρότητα Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 18, 5· ἐπ. φωνήν, ἐκπέμπειν, ὁ αὐτ. π. Θαυμ. 175.
Greek Monotonic
ἐπαφίημι: μέλ. -αφήσω, ρίχνω εναντίον, με δοτ., σε Ξεν.
Middle Liddell
fut. -αφήσω
to discharge at, c. dat., Xen.
