Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

αἰσυμνάω

From LSJ
Revision as of 16:45, 24 November 2022 by Spiros (talk | contribs) (pape replacement)

Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height

Diodorus Siculus, 4.61.7
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: αἰσυμνάω Medium diacritics: αἰσυμνάω Low diacritics: αισυμνάω Capitals: ΑΙΣΥΜΝΑΩ
Transliteration A: aisymnáō Transliteration B: aisymnaō Transliteration C: aisymnao Beta Code: ai)sumna/w

English (LSJ)

Dor. αἰσιμνάω, A rule over, αἰσυμνᾷ χθονός E.Med.19; preside over, μολπῶν SIG57.1 (Miletus); generally, rule, οὐ δίκαια αἰ. Call.Iamb.1.162. 2 hold office of αἰσυμνήτης (q.v.), GDI3053 (Chalcedon), 5632 (Teos); at Naxos, IG12(9).223 (Eretria, iii B. C.).

Spanish (DGE)

• Morfología: [dór. inf. αἰσιμνῆν IKalchedon 6.1, cf. 7.6 (ambas heleníst.), part. αἰσυμνέων Call.Fr.192.6]
1 regir, gobernar c. gen. χθονός E.Med.19, c. ac. adverb. οὐ δίκαια Call.l.c.
2 ser αἰσυμνήτης (q.u.) especie de dictador elegido SIG 38.8 (Teos V a.C.), ᾐσύμνας Ἐφέσου Call.Fr.102, cf. IG 12(9).223.5 (Eretria III a.C.), IKalchedon 6.1 (heleníst.)
jefe de un tíaso que ostentaba el poder anualmente en Mileto y era a la vez epónimo μολπῶν αἰσυμνῶν Milet 1(3).133.1 (V a.C.).
• Etimología: Se propone ya derivación de αἶσα, ya origen pregriego, relacionado quizá con lat. (etrusco) aerumna o ai. iṣedominar’.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
seul. prés.
régner sur, commander à, gén..
Étymologie: αἶσα.

Russian (Dvoretsky)

αἰσυμνάω: повелевать, править (χθονός Eur.).

Greek (Liddell-Scott)

αἰσυμνάω: ἄρχω, κρατῶ, κυβερνῶ, αἰσυμνᾷ χθονός, Εὐρ. Μήδ. 19· αἰσυμνῶντες, Ἐπιγρ. Μεγάρ. 3054· πρβλ. αἰσυμνήτης, ΙΙ. αἰσυμνητεία.

Greek Monotonic

αἰσυμνάω: Δωρ. αἰσιμνάω, κυβερνώ, διοικώ, ηγεμονεύω, με γεν., σε Ευρ. (αμφίβ. προέλ.).

Frisk Etymological English

Grammatical information: v.
Meaning: rule (Hom.)
Other forms: αἰσυμνήτηρ Ω 347 has a variant αἰσυήτηρ. PN Αἴσυμνος, Αἰσυήτης (Hom.)
Dialectal forms: Meg. αἰσιμνάω
Derivatives: αἰσυμνητήρ (Ω 347 v. 1.), αἰσυμνήτης (αἰσιμνάτας) title of a leading magistrate in several towns (inscr., Arist.), in Homer θ 258 umpire of games. αἰσύμνιον = βουλευτήριον in Megara from the verb or from *αἴσυμνος.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Derived from αἶσα (- αἴσιμος - *αἰσίμων - *αἴσιμνος) by Solmsen Wortf. 36ff. and Fraenkel Nom. ag. 1, 172f. (/ι- through assimilation?; rejected by Schwyzer 275 Zus. 1). Chantr. Form. 216, like v. Blumenthal Hesychst. 33, assume, no doubt correctly, Pre-Greek origin, which explains μ/F (cf. Fur. 244) and υ/ι. Benveniste St. Etruschi 7, 1933, 255ff and LfgrE. Deroy AntCl. 26, 1958, 404-410 compares Lat. aerumna. (One is reminded of κυβερνάω.)

Middle Liddell


to rule over, c. gen., Eur. [deriv. uncertain].] {{FriskDe |ftr=αἰσυμνάω: αἰσιμνάω meg. αἰσιμνάω,
{aisumnáō}
Grammar: v.
Meaning: herrschen, vorw. administrativer Terminus.
Derivative: Davon αἰσυμνητήρ (Ω 347 v. 1.) (Bed. unklar), αἰσυμνήτης (αἰσιμνάτας) Titel eines leitenden Beamten in verschiedenen Städten (Inschr., Arist. usw.), bei Homer θ 258 gewöhnlich als ‘Kampfordner, -richter’ erklärt. Fem. αἰσυμνῆτις (Suid.). Ableitung αἰσυμνητεία [[Amt eines αἰσυμνήτης (Arist. u. a.); in derselben Bedeutung das Verbalnomen αἰσυμνητύς (Miletos). — Postverbal (falls nicht aus *αἴσυμνος, s. u.) ist αἰσύμνιον Bez. des βουλευτήριον in Megara (Paus.).
Etymology: Die von Prellwitz und Brugmann Sächs. Ber. 1901, 94 vorgeschlagene Anknüpfung an αἶσα (über αἴσιμος, *αἰσίμων, *αἴσιμνος) ist von Solmsen Wortf. 36ff. und Fraenkel Nom. ag. 1, 172f. näher ausgeführt worden (-υ- für -ι- durch Assimilation an die folg. Labiale?; dagegen Schwyzer 275 Zus. 1 m. Lit.). Zweifel bei Chantraine Formation 216, der ebenso wie v. Blumenthal Hesychst. 33 an fremde (asianische) Herkunft denkt.
Page 1,46 }}

German (Pape)

(αἶσα), Jedem sein gebührendes Recht geben, dah. Recht sprechen, herrschen, Eur. Med. 19 χθονός.