ὑποσείω

From LSJ
Revision as of 11:41, 30 November 2022 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "(sc. " to "(''sc.'' ")

πολλὰ δ' ἄναντα κάταντα πάραντά τε δόχμιά τ' ἦλθον → and ever upward, downward, sideward, and aslant they went

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὑποσείω Medium diacritics: ὑποσείω Low diacritics: υποσείω Capitals: ΥΠΟΣΕΙΩ
Transliteration A: hyposeíō Transliteration B: hyposeiō Transliteration C: yposeio Beta Code: u(posei/w

English (LSJ)

Ep. ὑποσσείω,
A rotate, spin round, οἱ δέ τ' ἔνερθεν ὑποσσείουσιν ἱμάντι, of a stake, compared to an auger, Od.9.385; τὰ ὑποσείοντα κεφαλάς (vv.ll. -ήν, -ῆς), perhaps a form of paralysis agitans, Hp.Coac.159.
2 sift out, v. ὑποσήθω.
II hold out or throw to, ἄρτους Ael.NA7.13.

French (Bailly abrégé)

1 secouer ou ébranler par-dessous;
2 agiter sous.
Étymologie: ὑπό, σείω.

Russian (Dvoretsky)

ὑποσείω: эп. ὑποσσείω снизу потрясать, т. е. приводить в движение (sc. τὸ τρύπανον Hom.).

Greek (Liddell-Scott)

ὑποσείω: Ἐπικ. ὑποσσ-, σείω ἢ κινῶ ὑποκάτω, οἱ δέ τ’ ἔνερθεν ὑποσσείουσιν ἱμάντι, ἐπὶ τοῦ ἱμάντος, δι’ οὗ περιστρέφεται τὸ τρύπανον, Ὀδ. Ι. 385· οἶνος ὑπ. τὴν κεφαλὴν Ρήτορ. (Walz) τ. 1, σ. 430. 2) κοσκινίζω, ὑποσείσας τὸ λεπτότερον ἄλευρον Γαλην. τ. 6, σ. 481, 15. ΙΙ. προτείνωῥίπτω πρός τινα, ἄρτους Αἰλ. περὶ Ζῴων 7. 13.

Greek Monolingual

ὑποσείω ΝΑ, και επικ. τ. ὑποσσείω Α σείω
1. σείω από κάτω
2. σείω, κουνώ κάτι ελαφρά
αρχ.
1. κοσκινίζω («ὑποσείσας τὸ λεπτότατον ἄλευρον», Γαλ.)
2. προτείνω ή ρίχνω κάτι σε κάποιον.

Greek Monotonic

ὑποσείω: Επικ. ὑποσ-σείω, μέλ. -σω, κουνώ, σείω, τραντάζω από κάτω· ὑποσσείουσιν ἱμάντι, το έθεσαν σε κίνηση κάτω από, μέσω του ιμάντα χάρη στον οποίο περιστρέφεται το τρυπάνι, σε Ομήρ. Οδ.

Middle Liddell

epic ὑποσ-σείω fut. σω
to shake below: ὑποσσείουσιν ἱμάντι they set it in motion below by the thong by which an auger is turned, Od.

German (Pape)

(σείω), von unten od. leise schütteln, in Bewegung setzen; ὑποσσείουσιν ἱμάντι Od. 9.385; pass., ποδῶν ὑπεσείετο ὕλη Il. 14.285, wo jetzt richtiger ὕπο σείετο nach Aristarch gelesen wird; einzeln bei Sp., wie Ael. H.A. 7.13, vorwerfen.