ἄρδην
καὶ ἤδη γε ἄπειμι παρὰ τὸν ἑταῖρον Κλεινίαν, ὅτι πυνθάνομαι χρόνου ἤδη ἀκάθαρτον εἶναι αὐτῷ τὴν γυναῖκα καὶ ταύτην νοσεῖν, ὅτι μὴ ῥεῖ. ὥστε οὐκέτι οὐδ' ἀναβαίνει αὐτήν, ἀλλ' ἄβατος καὶ ἀνήροτός ἐστιν → and now I depart for my companion, Cleinias since I have learned that for some time now his wife is unclean and she is ill because she does not flow, therefore he no longer sleeps with her but she is unavailable and untilled
English (LSJ)
Adv. contr. for ἀέρδην, (ἀείρω)
A lifted up on high, of a vase carried on the head, S.Ant.430; φέρειν ἄ. E.Alc.608; πηδῶντος ἄ. Ἔκτορος τάφρων ὕπερ S.Aj.1279. II utterly, wholly, εἰς Τάρταρον ἄ. ῥίψειε δέμας A.Pr.1051, cf. E.Hec.887; πᾶσαν ἄ. πόλιν ἀπολλύναι Pl.R.421a; ἄ. διαφθείρεσθαι Id.Lg.677c; Φωκέων ἄ. ὄλεθρος D.19.141; πεπτωκὸς ἄ. πολίτευμα Plb.1.35.5; ὄμνυμι πάντας ἄ. τοὺς θεούς all together, all at once, Ar.Th.274, cf. X.An.7.1.12; later εἰς ἄ., πόλιν ἐξελεῖν Hld.9.2.
German (Pape)
[Seite 348] = ἀέρδην (ἀείρω), in die Höhe gehoben, ῥίπτειν Aesch. Prom. 1053; λαβεῖν Ag. 226; ἄρδην νέκυν φέρουσιν Eur. Alc. 608; πηδᾶν ἄρδην ὑπὲρ τάφρων, hoch über den Graben hinwegspringen, Soph. Ai. 1258; ἐκ χαλκέας ἄρδην πρόχου χοαῖσι τὸν νέκυν στέφει, indem sie die Kanne hoch hebt, Ant. 428; – vom Grunde aus, gänzlich, διαφθείρειν Plat. Legg. III, 677 c; πόλιν ἀπολλύναι Rep. IV, 421 a; vgl. Dem. 27, 26; öfter Pol., auch πεπτωκὸς ἄρδην πολίτευμα 1, 35, 5; – ἄρδην πάντες Ar. Th. 274; Xen. An. 7, 1, 12.
French (Bailly abrégé)
adv.
1 en haut, en l’air, en enlevant ; abs. en tenant en l’air, en versant d’en haut;
2 de fond en comble ; ἄρδην πάντες XÉN tous sans exception.
Étymologie: contr. de ἀέρδην.
