θέρω

English (LSJ)

   A heat, make hot, θέρον αὐγαὶ ἠελίου Λιβύην A.R.4.1312; θέρων ἕλκος,= θεραπεύων, Nic.Th.687:—elsewh. only in Pass. θέρομαι, fut. Med. θέρσομαι Od.19.507: aor. 2 ἐθέρην (in Ep. subj. θερέω 17.23): poet. and later Prose, become hot or warm, νήησαν ξύλα πολλά, φόως ἔμεν ἠδὲ θέρεσθαι 19.64, cf. 507; ἐπεί κε πυρὸς θερέω at the fire, 17.23; θέρου warm your self, Ar.Pl.953; ὁπόταν . . τις . . ποτὲ ῥιγῶν θέρηται Pl. Phlb.46c; εἶδον [Ἡράκλειτον] θερόμενον πρὸς τῷ ἰπνῷ Arist.PA645a19: impf. ἐθέροντο Philostr.VA2.18, Alciphr.1.23; θέρεσθαι πρὸς τὴν εἵλην Luc.Lex.2: metaph., θέρεσθαι πυρί, of love, Call.Epigr.27, cf. APl. 4.167 (Antip. Sid.).    2 of things, become warm, τὰ ψυχρὰ θέρεται Heraclit. 126, cf. Archel. ap. Plu.2.954f; μὴ . . ἄστυ πυρὸς δηΐοιο θέρηται be burnt by fire, Il.6.331, cf. 11.667; melt, ἁ πέτρα θρυπτομένα θέρεται AP12.61. (g[uglide]her-, cf. θερμός, Lat. formus and prob. Engl. warm.)

German (Pape)

[Seite 1202] fut. θέρσω, wärmen, erwärmen, erst Sp., wie ὀξύταται θέρον αὐγαὶ ἠελίου Ap. Rh. 4, 1312; auch ἕλκος, Nic. Th. 687. – Gew. med. θέρομαι, θέρσομαι, aor. aus dem pass., ἐθέρην, conj. θερέω, sich erwärmen, warm, heiß werden, αὐτίκ' ἐπεί κε πυρὸς θερέω, ἀλέη τε γένηται Od. 17, 23, am Feuer, vgl. 19, 64; θερσόμενος ib. 507; aber passivisch πυρὸς δηΐοιο θέρεσθαι, vom verzehrenden Feuer verbrannt werden, Iliad. 6, 331. 11, 667; θέρου Ar. Plut. 953; öfter bei sp. D., ἁ πέτρα θέρεται Ep. ad. 22 (XII, 61), δισσῷ πυρὶ πάντα θέροιτο Antp. Sid. 31 (Plan.,167); von der Liebe, ἀρσενικῷ θέρεται πυρί Callim. 9 (V, 6). Einzeln auch in Prosa, ὁπόταν ῥιγῶν θέρηται καὶ θερμαινόμενος ἐνίοτε ψύχηται Plat. Phil. 46 c; Plut.

Greek (Liddell-Scott)

θέρω: (ἴδε ἐν τέλ.), θερμαίνω, ζεσταίνω, θέρον αὐγαὶ ἠελίου Λιβύην Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 1312˙ θέρων ἕλκος = θεραπεύων, Λατ. fovens ulcus, Νικ. Θ. 687: - ἀλλαχοῦ, ΙΙ. μόνον ἐν τῷ Παθ. θέρομαι, μετὰ Μέσ. μέλλ. θέρσομαι, Ὀδ. Τ. 507˙ ἀόρ. β΄ ἐθέρην (ἐν Ἐπ. ὑποτακτ. θερέω ἀντὶ θερῶ, Ρ. 23): - Ποιητ. ῥῆμα (ἐν χρήσει ἐνιαχοῦ καὶ παρὰ πεζοῖς), γίνομαι ζεστός, θερμός, θερμαίνομαι, νήησαν ξύλα πολλά, φόως ἔμεν ἠδὲ θέρεσθαι Γ. 64, πρβλ. 507˙ ἐπεί κε πυρὸς θερέω, πυρὶ θερμανθῶ, Ρ. 23 οὕτω βραδύτερον, θέρου, θερμαίνου, ζεσταίνου, Ἀριστοφ. Πλ. 953˙ ὁπόταν... τις... ῥιγῶν ποτε θέρηται Πλάτ. ἐν Φιλήβ. 46C εἶδον Ἡράκλειτον θερόμενον πρὸς τῷ ἰπνῷ Ἀριστ. Μορ. Ζ. 1. 5, 6˙ θέρεσθαι πρὸς τὴν εἵλην Λουκ. Λεξιφ. 2˙ θέρεσθαι πυρί, ἐπὶ ἔρωτος, Καλλ. Ἐπ. 26˙ παρατατ. ἐθέροντο Φιλόστρ. 69, Ἀλκίφρων 1. 23. 2) ἐπὶ πραγμάτων, γίνομαι θερμός, Ἀρχέλ. παρὰ Πλουτ. 2. 954F μὴ... ἄστυ πυρὸς δηΐοιο θέρηται, μήπως καῇ διὰ πυρός, Ἰλ. Ζ. 331, πρβλ. Λ. 667. (Ἐκ τῆς √ΘΕΡ παράγονται ὡσαύτως τὰ θέρος, θερίζω, θέρμω, θερμός, θερμαίνω (ὡσαύτως ἴσως θάλπω, καὶ θεράπων, θεραπεύω)˙ πρβλ. Σανσκρ. ghar (lucere), ghar-mas (fervor)˙ Λατ. for-nus, for-nax, for-ceps, καὶ ἴσως fer-vo, ferveo, febris Γοτθ. war-mjan (θάλπειν)˙ Ἀρχ. Σκανδιν. var-mr, Ἀγγλο-Σαξον. καὶ Ἀρχ. Γερμ. war-am (Ἀγγλ. warm), κτλ.)

French (Bailly abrégé)

inus. en prose à l’Act.
1 échauffer, brûler;
2 fomenter, tenir chaud;
Moy. v. θέρομαι.