ἀκροατήριον
ἀλώπηξ, αἰετοῦ ἅ τ' ἀναπιτναμένα ῥόμβον ἴσχει → a fox, which, by spreading itself out, wards off the eagle's swoop
English (LSJ)
τό,
A place of audience, Act.Ap.25.23; lecture-room, Ph.1.528 (pl.), Plu.2.45f, etc. II audience, Id.Cat.Ma.22.
German (Pape)
[Seite 82] τό, Hörsaal, Plut. Cat. mai. 22 u. sonst.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκροᾱτήριον: τό, μέρος πρὸς ἀκρόασιν, Λατ. auditorium, Πράξ. Ἀπ. κε΄, 23: αἴθουσα πρὸς διδασκαλίαν ἢ ἐκφώνησιν λόγων, Πλούτ. 2. 45F. ΙΙ. τὸ σύνολον τῶν ἀκροατῶν, ὁ αὐτ. Κάτ. Πρεσβ. 22.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
1 salle d’audition;
2 auditoire.
Étymologie: ἀκροάομαι.
Spanish (DGE)
-ου, τό
1 sala de audiciones o conferencias, auditorio, IGR 4.1703.14 (Quíos I a.C.), EA 79 (Egas, heleníst.), τὰ ἀκροατήρια καὶ θέατρα πληροῦται Ph.1.528, cf. Act.Ap.25.23, Plu.2.45f.
2 auditorio, oyentes, público ἀ. ἑδραῖον Plu.2.937d, en plu., Plu.Cat.Ma.22, cf. D.H.Dem.15.6.
3 plataforma, púlpito Eus.VC 4.55.2.
English (Strong)
from ἀκροατής; an audience-room: place of hearing.
English (Thayer)
τό (ἀκροάομαι to be a hearer), place of assemblage for hearing, auditorium; like this Latin word in Roman Law, ἀκροατ. in a place set apart for hearing and deciding cases, (yet cf. Meyer at the passage). (Several times in Plutarch, and other later writers.)
Greek Monotonic
ἀκροᾱτήριον: τό (ἀκροάομαι),
I. μέρος, τόπος ακρόασης, ακροαματικής διαδικασίας, σε Καινή Διαθήκη
II. σύνολο των ακροατών, κοινό, σε Πλούτ.