δίθυρος

English (LSJ)

[ῐ], ον,

   A with two doors or entrances, νεώς, ἄντρον, Plu.Num. 20, Porph.Antr.3; bivalve, of shell-fish, Arist.HA528a12; of the mouth, Corn.ND30, etc.; of two leaves, δ. γραμματείδιον a diptych, Men.327, cf. Lib.Or.51.11, Ep.1021.1; of seeds, which split in germinating, Arist.Juv.468b19, Thphr.HP8.2.2; δίθυρον, τό, door with two leaves, Annales du Service 19.63,64 (ii B. C.), BGU1028.9 (ii A. D.).    II τὰ δ. seat of honour, = Lat. tribunal, Plb.27.1.6.

German (Pape)

[Seite 624] mit zwei Thüren; νεώς, Janustempel, Plut. Num. 20; vgl. Man. 5, 319; τὰ δίθυρα, Loge mit zwei Thüren, podium, Pol. 27, 1, 6; – mit zwei Schaalen, Klappen, Arist. H. A. 4, 4; gen. anim. 3, 2. – Nach VLL. ist att. γραμματεῖον δίθυρον = δίπτυχον; vgl. Luc Ner. 9.

Greek (Liddell-Scott)

δίθῠρος: -ον, δύο ἔχων θύρας, Πλούτ. Νουμ. 20· ― ἐπὶ ὀστρακοδέρμων, Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 4. 4, 3, κτλ.·― δύο ἔχων φύλλα, δ. γραμματείδιον, δίπτυχον, Μένανδ. Μισογ. 7, πρβλ. Λιβάν. Ἐπ. 911 καὶ ἴδε πολύθυρος·― ἐπὶ σπόρων, οἵτινες διασχίζονται κατὰ τὴν γονιμοποίησιν, καὶ διμερής, Θεόφρ. Ι. Φ. 8. 2, 2. ΙΙ. τὰ δ. ἐν Πολυβ. 27. 1, 6, φαίνεται ὅτι ἦσαν θρόνος ἢ ἕδρα τιμῆς, τὸ τοῦ Λιβίου tribunal, Schweigh. ἐν τόπῳ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 à deux portes;
2 fig. à double feuille (écrit).
Étymologie: δίς, θύρα.

Spanish (DGE)

(δίθῠρος) -ον

• Prosodia: [-ῐ-]
I 1de dos puertas κιβοτός IG 1³.421.200 (V a.C.), νεώς Plu.Num.20, τὸ ἄντρον Porph.Antr.3, Procl.Chr.42
•neutr. subst. τὸ δ. puerta doble e.d. con dos batientes gener. en edificios monumentales IFayoum 103.4, 104.3 (ambas II a.C.), BGU 1028.9 (II d.C.), cf. Man.5.319
•plu. τὰ δίθυρα construcción con dos puertas Plb.27.1.6.
2 de dos hojas δύο θυρίδας χαλκᾶς διθύ[ρους ID 1403Bb.1.47 (II a.C.), αἱ δίθυροι πύλαι glos. a κλισιάδες Moer.209.
3 de dos tablas, de dos hojas dicho de soportes de escritura γραμματείδιον ... δ. díptico Men.Fr.278, Poll.4.18, 10.57, γραμ] ματεῖον Ant.Diog.Fr.Pap.p.150, cf. Lib.Or.51.11, Ep.1021, δέλτοι ... δίθυροι Luc.Ner.9, σανίδιον ... δίθυρον D.C.67.15.3.
II anat.
1 bivalvo de moluscos (τὰ ὀστρακόδερμα τῶν ζῴων) Arist.HA 528^a12, cf. PA 679^b16, 683^b11, 14, Fr.304.
2 bot. dicotiledóneo (τὰ φυτά) Arist.Iuu.468^b19, τὰ ... χεδροπά Thphr.CP 4.7.5, cf. HP 8.2.2
•neutr. subst. c. valor colect. τὸ δίθυρον los dos cotiledones ᾗ ... συνῆπται τὸ δ. τῶν κυαμῶν Arist.GA 752^a22.
III subst. τὸ δ. abstr. doble apertura ὁ Διόνυσος ἐκλήθη ... ὡς τὸ δ. τοῦ στόματος ἀναφαίνων Corn.ND 30.