πελεκίζω
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
English (LSJ)
A cut off with an axe, esp. behead, τινα Plb.1.7.12, 11.30.2 (Pass.), Str.16.2.18, D.S.19.101, Apoc. 20.4 (Pass.).
German (Pape)
[Seite 550] mit der Art oder dem Beile abhauen, bes. mit dem Beile den Kopf abhauen, köpfen, τινά, Pol. 1, 7, 12. 11, 30, 2, D. Sic. 19, 101, Strab.
Greek (Liddell-Scott)
πελεκίζω: μέλλ. -ίσω, (πέλεκυς) ἀποκόπτω διὰ πελέκεως, ἰδίως ἀποκεφαλίζω, Λατ. securi percutere, τινὰ Πολύβ. 1. 7, 12., 11. 30, 2, Στράβ. 735, κτλ., πρβλ. Λοβέκ. είς Φρύνιχ. 341.
French (Bailly abrégé)
frapper de la hache, décapiter, acc..
Étymologie: πέλεκυς.
English (Strong)
from a derivative of πλήσσω (meaning an axe); to chop off (the head), i.e. truncate: behead.
English (Thayer)
perfect passive participle πεπελεκισμενος; (πέλεκυς, an axe or two-edged hatchet); to cut off with an axe, to behead: τινα, Polybius, Diodorus, Strabo, Josephus, Antiquities 20,5, 4; Plutarch, Ant. 36; (cf. Winer's Grammar, 26 (25)).)
Greek Monolingual
ΝΜΑ πέλεκυς
μσν.- νεοελλ.
κόβω κάτι με τον πέλεκυ, πελεκώ
αρχ.
κόβω το κεφάλι με τον πέλεκυ, καρατομώ, αποκεφαλίζω («τῶν μὲν μαστιγουμένων, τῶν δὲ πελεκιζομένων», Πολ.).
