πατρόθεν

English (LSJ)

Adv., (πατήρ)

   A from or after a father, π. ἐκ γενεῆς ὀνομάζων naming him and giving his father's name, Il.10.68, cf. Hdt.3.1, Th.7.69, Pl.Ly.204e; τὸ μὲν π. ἐκ Διὸς εὔχονται on the father's side, Pi.O.7.23; εἴπερ . . ἔστ' ἐμὸς τὰ π. S.Aj.547, cf. OC215 (lyr.); ἐν στήλῃ π. ἀναγραφῆναι to have one's name inscribed on a tablet with the addition of one's father's name, Hdt.6.14, cf. 8.90; γράψαι τοὔνομα π. καὶ φυλῆς καὶ δήμου to write one's name adding that of one's father, tribe, and township, Pl.Lg.753c, cf. OGI222.44 (Clazomenae, iii B. C.), Milet.3 No.152.93 (ii B. C.), etc.; π. καὶ πατρίδος PRev.Laws7.3 (iii B. C.).    2 coming from, sent by one's father, ἀνάγκα π., imposed by Zeus, Pi.O.3.28; π. ἀλάστωρ A.Ag.1507 (lyr.) ; π. εὐκταία φάτις a father's curse, Id.Th. 841 (lyr.).    3 from the time of one's fathers, π. φίλοι τοῦ δήμου IG 22.237.8.

German (Pape)

[Seite 536] vom Vater her, von Seiten des Vaters; πατρόθεν ὀνομάζειν τινά, Einen nach dem Vater, mit Hinzufügung von des Vaters Namen nennen, Il. 10, 68; Tragg., wie Aesch. Ag. 1508 Soph. O. C. 215; Thuc. 4, 69 Plat. Lys. 204 e u. A.; ἀναγραφῆναι πατρόθεν ἐν στήλῃ, mit Hinzufügung des Namens des Vaters auf einer Säule eingeschrieben werden, Her. 6, 14; δοκεῖς μοι Σωκράτη πατρόθεν γιγνώσκειν μόνον, Plat. Lach. 187 d; Plut. u. a. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

πατρόθεν: Ἐπίρρ. (πατὴρ) π. ἐκ γενεῆς ὀνομάζων..., ἐκ τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ γένους, (κατὰ τὸ ἐκ παραλλήλου σχῆμα), Ἰλ. Ι. 68, πρβλ. Ἡρόδ. 3. 1, Θουκ. 7. 69· τὸ μὲν π. ἐκ Διὸς εὔχονται, πρὸς πατρός, Πινδ. Ο. 7. 40· εἴπερ ... ἔστ’ ἐμὸς τά π. Σοφ. Αἴ. 547, πρβλ. Ο. Κ. 215 ἀναγραφῆναι π. ἐν στήλῃ, μετὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ πατρός, Ἡρόδ. 6. 14, πρβλ. 8. 90· οὕτω, γράφειν τοὔνομα π. καὶ φυλῆς καὶ δήμου, μετὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ πατρός, τῆς φυλῆς καὶ τοῦ δήμου, Πλάτ. Νόμ. 753C. 2) ὁ προερχόμενος ἐκ τοῦ πατρός. ἀνάγκα π., ἐπιβαλλομένη ὑπὸ τοῦ Διός, Πινδ. Ο. 3. 51· π. ἀλάστωρ Αἰσχύλ. Ἀγ. 1508· π. εὐκταία φάτις, κατάρα πατρική, ὁ αὐτ. ἐν Θήβ. 841.

French (Bailly abrégé)

adv.
1 du père, du côté du père, d’après le nom du père;
2 depuis le père, en commençant par le nom du père, càd en ajoutant le nom du père.
Étymologie: πατήρ, -θεν.

English (Slater)

πατρόθεν
   a from one's father μιν ἀγγελίαις Εὐρυσθέος ἔντὐ ἀνάγκα πατρόθεν (O. 3.28)
   b on one's father's side τὸ μὲν γὰρ πατρόθεν ἐκ Διὸς εὔχονται. τὸ δ' Ἀμυντορίδαι ματρόθεν Ἀστυδαμείας (O. 7.23)

Greek Monolingual

Α
επίρρ.
1. από τον πατέρα
2. μαζί με το πατρικό όνομα («ἐν στήλη ἀναγραφῆναι πατρόθεν ὡς ἀνδράσιν ἀγαθοῑσι γενομένοις», Ηρόδ.)
3. από την πλευρά του πατέρα, από πατέρα («εἴπερ ἔστ' ἐμὸς τὰ πατρόθεν», Σοφ.)
4. κατά πατρική προέλευση («πατρόθεν εὐκταία φάτις», Αισχύλ.)
5. από την εποχή τών πατέρων, τών προγόνων («πατρόθεν φίλοι τοῡ δήμου», επιγρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < πατήρ, πατρός + επιρρμ. κατάλ. -θεν (πρβλ. μητρό-θεν)].

Greek Monotonic

πατρόθεν: επίρρ. (πατήρ)·
1. από ή έπειτα από τον πατέρα, πατρόθεν ἐκ γενεῆς ὀνομάζων, ονομάστηκε αυτός από την καταγωγή, από το πατρικό του όνομα, σε Ομήρ. Ιλ.· ἐμὸς τὰ πατρόθεν, δικός μου από την πλευρά του πατέρα, σε Σοφ.· ἀναγραφῆναι πατρόθεν, χαράσσω σε στήλη το όνομα κάποιου ως γιος κάποιου πατέρα, σε Ηρόδ.
2. προερχόμενος από τον πατέρα, σταλμένος από τον πατέρα κάποιου, πατρόθεν ἀλάστωρ, σε Αισχύλ.· πατρόθεν ἀλάστωρ, σε Αισχύλ.· πατρόθεν εὐκταία φάτις, πατρική κατάρα, στον ίδ.