Γοργοφόνος
οὐκ ἐπιλογιζόμενος ὅτι ἅμα μὲν ὀδύρῃ τὴν ἀναισθησίαν, ἅμα δὲ ἀλγεῖς ἐπὶ σήψεσι καὶ στερήσει τῶν ἡδέων, ὥσπερ εἰς ἕτερον ζῆν ἀποθανούμενος, ἀλλ᾿ οὐκ εἰς παντελῆ μεταβαλῶν ἀναισθησίαν καὶ τὴν αὐτὴν τῇ πρὸ τῆς γενέσεως → you do not consider that you are at one and the same time lamenting your want of sensation, and pained at the idea of your rotting away, and of being deprived of what is pleasant, as if you are to die and live in another state, and not to pass into insensibility complete, and the same as that before you were born
English (LSJ)
ον,
A Gorgon-killing, E.Fr.985: fem. Γοργοφόνα, as a name of Athena, Id.Ion1478 (lyr.).
Greek (Liddell-Scott)
Γοργοφόνος: -ον, ὁ τῆς Γοργόνος φονεύς, Εὐρ. παρὰ Πλουτ. 2. 747D· θηλ. Γοργοφόνη, ὡς ὄνομα τῆς Ἀθηνᾶς, ὁ αὐτ. Ἴωνι 1478.
Spanish (DGE)
-ου, ὁ, ἡ
mit. Gorgófono
1 hijo de Electrión, nieto de Perseo, Hes.Fr.193.13, Apollod.2.4.5.
2 rey de los epidaurios que, por mandato de un oráculo, fundó Micenas, Chrysermus 1.
3 ὁ, ἡ Γ. matador de Gorgo epít. de Perseo, E.Fr.985, Cleo Sic.SHell.340, Nonn.D.47.522, de Atenea Trag.Adesp.(?) en PKöln 245.8.
Greek Monolingual
Γοργοφόνος, -ον (θηλ. και Γοργοφόνη, η) (Α)
1. αυτός που σκοτώνει τη Γοργόνα
2. θηλ. ἡ Γοργοφόνα
επίθετο της Αθηνάς.
Greek Monotonic
Γοργοφόνος: -ον (*φένω), αυτός που σκότωσε τη Γοργώ· θηλ. Γοργοφόνη, προσωνύμιο της Αθηνάς, σε Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
Γοργοφόνος: ὁ горгоноубийца, т. е. Персей Eur.
