ἀπογεύω
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
A give one a taste of, AP4.3.39 (Agath.); opp. ἀποπληρόω, Herod.Med. ap. Orib.5.30.21. II Med., take a taste of, σιτίων Hp.Epid.7.2, cf. Pl.R.354b, Tht.157d, X.Cyr.1.3.4, Plb.3.57.8; ἑκάστου μικρὸν ἀ. Eub.42, cf. Antiph.326: metaph., ἐλπίδος Ph.2.338.
French (Bailly abrégé)
faire goûter à;
Moy. ἀπογεύομαι goûter à ou de, gén..
Étymologie: ἀπό, γεύω.
Spanish (DGE)
1 tr. en v. act. dar a probar abs. c. ac. de pers. αὐτούς Herod.Med. en Orib.5.30.21
•c. ac. de cosa σμικρὸν ἐξάγω μέρος, ὅσον ἀπογεῦσαι AP 4.3.39 (Agath.).
2 gener. intr. en v. med. probar, gustar de c. gen. σιτίων Hp.Epid.7.2, τοῦ ἀεὶ παραφερομένου Pl.R.354b, βρωμάτων X.Cyr.1.3.4, πάντων ... τῶν παρακειμένων Plb.3.57.8, ἑκάστου Eub.42 (cj.), σαρκῶν Antiph.326, cf. Theopomp.Hist.270, ἀκράτου Plu.2.672a, σπλάγχνων Ath.23e, cf. Aristaenet.2.18.20, Agath.2.3.7, μιαρῶν ... τροφῶν LXX 4Ma.4.26
•fig. τῶν σοφῶν Pl.Tht.157c, ἐλπίδος Ph.2.338, τοῦ πνεύματος Philostr.Im.1.20, ὑείων LXX 4Ma.5.6
•c. ac. y gen. τῶν παρακειμένων ἕκαστον ἀπογεύονται Luc.Am.42
•abs. ὅταν μέλλῃς ἀπογεύεσθαι, ἀλέχτορα θῦσον PMag.13.378, 379, cf. Longus 1.17.
Greek Monotonic
ἀπογεύω: μέλ. -σω, δίνω μια μικρή ποσότητα φαγητού ή ποτού σε κάποιον, ίσα ίσα για να το γευτεί, με γεν., σε Ανθ. — Μέσ., γεύομαι κάτι, δοκιμάζω τη γεύση του, με γεν., σε Πλάτ., Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
ἀπογεύω:
1) давать пробовать (μέρος ὅσον ἀπογεῦσαι Anth.);
2) med. пробовать, отведывать (τινος Plat., Xen., Polyb., Plut., Luc.).
Middle Liddell
to give one a taste of a thing, c. gen., Anth.:—Mid. to take a taste of a thing, c. gen., Plat., Xen.
