ὑπερθαυμάζω
κράτιστοι δ᾽ ἂν τὴν ψυχὴν δικαίως κριθεῖεν οἱ τά τε δεινὰ καὶ ἡδέα σαφέστατα γιγνώσκοντες καὶ διὰ ταῦτα μὴ ἀποτρεπόμενοι ἐκ τῶν κινδύνων → the bravest are surely those who have the clearest vision of what is before them, glory and danger alike, and yet notwithstanding, go out to meet it | and they are most rightly reputed valiant who, though they perfectly apprehend both what is dangerous and what is easy, are never the more thereby diverted from adventuring
English (LSJ)
Ion. ὑπερ-θωμάζω, fut.
A -άσομαι Luc.Pr.Im.18:—feel or express great admiration, Hdt.3.3, Sammelb.1912, Luc.VH1.34; ἐπί τινι Id.Am.52. II c. acc., wonder greatly at, admire greatly, J.BJ2.9.3, Luc.Zeux.3, Gal.18(1).401, Ath.12.523d.
German (Pape)
[Seite 1196] sich übermäßig verwundern, auch trans., übermäßig bewundern, anstaunen, Luc. Zeux. 3.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπερθαυμάζω: Ἰων. -θωμάζω· μέλλ. -άσομαι Λουκ. ὑπὲρ τῶν Εἰκόν. 18· - θαυμάζω εἰς ὑπερβολήν, Ἡρόδ. 3. 3, Λουκ. π. Ἀληθ. Ἱστ. 1. 34· ὑπερ. ὅτι... ὁ αὐτ. ἐν Ἔρωσι 52. ΙΙ. μετ’ αἰτ., θαυμάζω τι μεγάλως, Ἀθήν. 523D, Λουκ. Ζεῦξις 3.
French (Bailly abrégé)
1 être étonné à l’excès, être frappé d’étonnement, acc.;
2 admirer grandement, acc..
Étymologie: ὑπέρ, θαυμάζω.
Greek Monolingual
και ιων. τ. ὑπερθωμάζω Α
1. εκπλήσσομαι σε μέγιστο βαθμό
2. νιώθω υπέρμετρο θαυμασμό για κάποιον ή για κάτι.
Greek Monotonic
ὑπερθαυμάζω: Ιων. -θωμάζω, μέλ. -άσομαι, θαυμάζω υπερβολικά, σε Ηρόδ., Λουκ.
Russian (Dvoretsky)
ὑπερθαυμάζω: ион. ὑπερθωϋμάζω (fut. ὑπερθαυμάσομαι) чрезвычайно удивляться, восхищаться, изумляться Her., Luc.: τὸ ὑπερθαυμάσαι τὴν τέχνην Luc. восхищение перед искусством.
Middle Liddell
ionic -θωμάζω fut. -άσομαι
to wonder exceedingly, Hdt., Luc.
