μολυσμός
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
ὁ,
A defilement, pollution, LXX Je.23.15, Aristeas 166, Str.17.2.4, 2 Ep.Cor.7.1, J.Ap.1.32 (pl.), Plu. 2.779c (pl.), Iamb.Myst.5.4.
German (Pape)
[Seite 201] ὁ, das Besudeln, die Befleckung; Plut. phil. c. princ. E.; N. T.
Greek (Liddell-Scott)
μολυσμός: ὁ, τὸ μολύνειν ἢ μολύνεσθαι, μιασμός, Πλούτ. 2. 779C, Ἐπιστ. πρ. Κορ. ζ´, 1.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
action de salir, de souiller.
Étymologie: μολύνω.
English (Strong)
from μολύνω; a stain; i.e. (figuratively) immorality: filthiness.
English (Thayer)
μολυσμοῦ, ὁ (μολύνω), defilement (Vulg. inquinamentum); an action by which anything is defiled: with the genitive of the thing defiled, σαρκός καί πνεύματος, Plutarch, mor., p. 779c.; (Josephus, contra Apion 1,32, 2; 2,24, 5; etc.); often in ecclesiastical writings.)
Greek Monolingual
μολυσμός, ὁ (ΑΜ μολύνω
μόλυνση, μίανση
μσν.
αμάρτημα.
Greek Monotonic
μολυσμός: ὁ, μίασμα, διαφθορά, σε Καινή Διαθήκη
Middle Liddell
μολυσμός, οῦ, ὁ, [from μολύνω
defilement, NTest.
Chinese
原文音譯：molusmÒj 摩呂士摩士
詞類次數：名詞（1）
原文字根：染污（著）
字義溯源：污穢，污染，不潔；源自（μολύνω）*=污損），或出自（μέλας）=黑*）
出現次數：總共（1）；林後（1）
譯字彙編：
1） 污穢（1） 林後7:1
