πιστότης
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
ητος, ἡ, A good faith, honesty, Hdt.7.52, Pl.Lg.630c, etc. 2 πιστότητος ὑμῶν ἕνεκα in order to produce conviction in you, And.1.25.
German (Pape)
[Seite 621] ητος, ἡ, Treue, Redlichkeit, Glaubwürdigkeit; Theogn. bei Plat. Legg. I, 630 c; Her. 7, 52; Andoc. 1, 25; Xen. Hell. 4, 8, 4 u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
πιστότης: -ητος, ἡ, τὸ νὰ εἶναί τις πιστός, πίστις, τιμιότης, Ἡρόδ. 7. 52, Ἀνδοκ. 4. 30, Πλάτ. Νόμ. 630C, κτλ.
French (Bailly abrégé)
ητος (ἡ) :
fidélité.
Étymologie: πιστός¹.
Greek Monotonic
πιστότης: -ητος, ἡ, καλή πίστη, ειλικρίνεια, τιμιότητα, σε Ηρόδ., Πλάτ.
Russian (Dvoretsky)
πιστότης: ητος ἡ верность, тж. честность, добросовестность Her., Plat., Xen.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πιστότης -ητος, ἡ [πιστός] trouw.
Middle Liddell
πιστότης, ητος, ἡ,
good faith, honesty, Hdt., Plat.
