προσαγόρευσις
ἀμήχανον δὲ παντὸς ἀνδρὸς ἐκμαθεῖν ψυχήν τε καὶ φρόνημα καὶ γνώμην, πρὶν ἂν ἀρχαῖς τε καὶ νόμοισιν ἐντριβὴς φανῇ → hard it is to learn the mind of any mortal or the heart, 'till he be tried in chief authority | it is impossible to know fully any man's character, will, or judgment, until he has been proved by the test of rule and law-giving
English (LSJ)
εως, ἡ, A address, greeting, Men.381; ἡ π. τῶν Ἀθηναίων D.H.Comp.25, cf. Epict.Ench.25.1, Plu.Fab.17, etc.; in a letter, Id.Pyrrh.6.
German (Pape)
[Seite 747] ἡ, das Anreden, Benennen, Begrüßen; Luc. pro lapsu 8; Plut. Fab. 17 u. sonst.
Greek (Liddell-Scott)
προσᾰγόρευσις: ἡ, προσφώνησις, χαιρετισμός, ἀσπασμός, Μένανδρος ἐν «Παρακαταθήκῃ» 1, Πλουτ. Φάβ. 17, κτλ.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
action d'interpeller, d'appeler par son nom ou de saluer qqn ; action de s'adresser à qqn au commencement d'une lettre.
Étymologie: προσαγορεύω.
Russian (Dvoretsky)
προσᾰγόρευσις: εως ἡ обращение, привет(ствие) Luc.: ἡ συνήθης γεγραμμένη π. Plut. обычное письменное приветствие.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
προσαγόρευσις -εως, ἡ [προσαγορεύω] het toespreken, groet:; φιλανθρώπῳ προσαγορεύσει met een vriendelijk woord voor iedereen Plut. Fab. 17.7; aanhef:. ἡ συνήθης γεγραμμένη προσαγόρευσις de aanhef die gebruikelijk was in een brief Plut. Pyrrh. 6.7.
