συγκαθίζω
Ὦ τύμβος, ὦ νυμφεῖον, ὦ κατασκαφὴς οἴκησις αἰείφρουρος, οἷ πορεύομαι πρὸς τοὺς ἐμαυτῆς, ὧν ἀριθμὸν ἐν νεκροῖς πλεῖστον δέδεκται Φερσέφασσ' ὀλωλότων. → Tomb, bridal chamber, eternal prison in the caverned rock, whither I go to find mine own, those many who have perished, and whom Persephone hath received among the dead. | Tomb, bridal-chamber, deep-dug eternal prison where I go to find my own, whom in the greatest numbers destruction has seized and Persephone has welcomed among the dead.
English (LSJ)
A make to sit together or in a body, τὰ συνέδρια Hell.Oxy.11.4; τὸν λαόν LXX Ex.18.13:—Med. or Pass., sit in conclave, meet for deliberation, σ. τὸ δικαστήριον X.HG5.2.35, cf. D.Prooem.23 (v.l. -καθεζ-). II intr. in Act., sit together, Lib.Or.11.216. 2 settle down in a boiling pot, PHolm.19.8. III sit or settle down, of quadrupeds that lie down by doubling their legs under them, Arist. HA498a9; σ. ἐπὶ τὰ ὄπισθεν ib.578a21, cf. LXX Nu.22.27; σῶμα συγκεκαθικός a bent, stooping figure, Arist.Phgn.807b5; of men, crouch down, Plu.Arat.21; of women, Thessalus in Cat.Cod.Astr. 8(3).147; also τὰ νέφη εἰς τὰ κοῖλα σ. Thphr.Sign.3.
German (Pape)
[Seite 963] (s. ἵζω), dabei, daneben, zusammen setzen, sitzen; σῶμα συγκεκαθικός, Ggstz von ἐπισπερχές, Arist. physiogn. 3; intrans., Plut. Arat. 21; med., Luc. de merc. cond. 33; u. so ist auch ξυνεκαθίζετο Xen. Hell. 5, 2, 35 richtige Lesart.
Greek (Liddell-Scott)
συγκαθίζω: μέλλ. -ιζήσω, κάμνω τινὰ νὰ καθίσῃ ὁμοῦ ἢ ἐν σώματι, τὸν λαὸν Ἑβδ. (Ἔξοδ. ΙΗ΄, 13). -Μέσ. ἢ παθ., καθίζω ἐν συνελεύσει, συνέρχομαι πρὸς διάσκεψιν, σ. τὸ δικαστήριον Ξεν. Ἑλλ. 5. 2, 35, πρβλ. Δημ. 1434. 6. ΙΙ. ἀμεταβ., = τῷ μέσῳ, καθίζω μετά τινος, πλησίον τινός, παρά τινι Λουκ. π. τῶν ἐπὶ Μισθ. Συνόντ. 33. 2) καθίζω κάτω, ἐπὶ τῶν τετραπόδων ὅσα καθίζουσι κάμπτοντα ἢ συμπτύσσοντα τοὺς πόδας ὑπὸ τὸ σῶμά των, οἷον ἡ γαλῆ, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 2. 1, 9· σ. ἐπὶ τῶν ὄπισθεν αὐτόθι 6. 27, πρβλ. Ἑβδ. (Ἀριθμ. ΚΒ΄, 27), καὶ ἴδε συγκάμπτω· σῶμα συγκεκαθικός, συγκεκλιμένον, κεκυρτωμένον, Ἀριστ. Προβλ. 3. 2· ἐπὶ ἀνθρώπων, ὑποπτήσσω, «ζαρώνω», Πλουτ. Ἄρατ. 21· ὡσαύτως, τὰ νέφη σ. εἰς τὰ κοῖλα Θεοφρ. π. Σημ. Ὑδάτ. 1. 3.
