etsi

Latin > English (Lewis & Short)

et-si:
I conj. [et, II. H.], like etiamsi, a concessive conditional particle, though, although, albeit.
I Prop.
   (a)    With indic.: gaudeo, etsi nihil scio, quod gaudeam, Plaut. Capt. 4, 2, 62: etsi scio ego, Philumena, meum jus esse ... ego tamen, etc., Ter. Hec. 2, 2, 1: etsi abest maturitas aetatis, jam tamen personare aures ejus, etc., Cic. Fam. 6, 18, 3: ergo, etsi conferre manum pudor iraque monstrat, Obiciunt portas tamen, Verg. A. 9, 44 et saep.: vapulo hercle ego invitus tamen, Etsi malum merui, Plaut. Cas. 5, 3, 16; cf. id. Rud. 5, 2, 63; so often followed by certe, saltem, verumtamen, etc.: etsi aliqua culpa tenemur, a scelere certe liberati sumus, Cic. Marcell. 5, 13; Ter. Phorm. 2, 3, 60 al.—
   (b)    With subj.: etsi taceas, palam id quidem est, Plaut. Aul. 3, 2, 7; cf. id. Truc. 4, 3, 41: etsi cupidissime expetitum a me sit, tamen, etc., Cic. Att. 7, 3: etsi nihil aliud Sullae nisi consulatum abstulissetis, tamen eo vos contentos esse oportebat, id. Sull. 32, 90; Liv. 3, 8 fin. et saep.—
   (g)    Ellipt., without a verb: ei, etsi nequaquam parem illius ingenio, ut meritam gratiam referamus, Cic. de Or. 3, 4, 14: superbiae crudelitatique etsi seras, non leves tamen venire poenas, Liv. 3, 56; cf. id. 38, 41 (twice): etsi non iniquum certe triste senatus consultum factum est, id. 26, 6, 2; cf. Suet. Calig. 12; Tac. Or. 19.—
II Transf., sometimes like quamquam, to restrict or correct a preceding proposition, although, and yet, but, καίπερ, καίτοι: vale atque salve: etsi aliter ut dicam meres, Plaut. Capt. 3, 5, 86: utram (conditionem) malis vide: etsi hoc consilium rectum esse scio, Ter. Heaut. 2, 3, 85: habet enim res deliberationem: etsi ex parte magna tibi assentior, Cic. Att. 7, 3, 3; ib. 13, 41: do, do poenas temeritatis meae. Etsi quae fuit illa temeritas? id. ib. 9, 10, 2; cf. id. ib. 16, 7, 3: lectis tuis litteris admiratus equidem sum, te, etc.: etsi, quamvis non fueris suasor et impulsor profectionis meae, approbator certe fuisti, id. ib. § 2; cf.: quamquam, etsi, Liv. 21, 19, 4. Vid. Hand, Turs. II. pp. 600-609.

Latin > French (Gaffiot 2016)

etsī,⁸ conj.,
1 [subordination] quoique, bien que : [en corrél. avec tamen, at tamen, certe, at certe, verum tamen ] Cic. Att. 8, 12, 3 ; Marc. 13 ; Fam. 16, 22, 2 ; etc. || [sans verbe] : Cic. de Or. 3, 14 ; Ac. 2, 3 ; etc.; superbiæ crudelitatique etsi seras, non leves tamen venire pœnas Liv. 3, 56, 7, que l’orgueil et la cruauté voient venir des châtiments tardifs sans doute, mais cependant sévères (qui pour être tardifs n’en sont pas moins sévères), cf. Liv. 38, 41, 10 ; 59, 54, 7, etc.
2 [coordination] mais, toutefois, d’ailleurs, et encore : Cic. CM 29 ; Att. 7, 3, 3, etc. ; do pœnas temeritatis meæ ; etsi quæ fuit illa temeritas ? Cic. Att. 9, 10, 2, je suis puni de mon imprudence ; et encore, où est-elle cette imprudence ?