ἐκπεραίνω
ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → a man who is incapable of entering into partnership, or who is so self-sufficing that he has no need to do so, is no part of a state, so that he must be either a lower animal or a god | whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
A finish off, A.Fr.78; βίοτον E.HF428 (lyr.):—Pass., of oracles, to befulfilled, Id.Ion785, Cyc.696; of works, to be accomplished, X.An.5.1.13.
German (Pape)
[Seite 771] ganz durch-, zu Ende bringen; βίον Eur. Herc. Fur. 428; πράγματα Plat. epist. VII, 333 b; ἢν ταῦτα ἡμῖν μὴ περαίνηται, wenn dies nicht ins Werk gesetzt wird, Xen. An. 5, 1, 13; χρησμὸς ἐκπεραίνεται, geht in Erfüllung, Eur. Ion 799; Cycl. 696.
Greek (Liddell-Scott)
ἐκπεραίνω: μέλλ. -ᾰνῶ, φέρω εἰς πέρας, τελειώνω, Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 72· βίοτον Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 428: - Παθ. ἐπὶ χρησμῶν, ἐκπληροῦμαι, Εὐρ. Ἴων 785, Κύκλ. 696· ἐπὶ ἔργων, συντελοῦμαι, Ξεν. Ἀν. 3. 1, 13.
French (Bailly abrégé)
conduire à terme, achever, accomplir.
Étymologie: ἐκ, περαίνω.
Spanish (DGE)
1 llevar a cabo, realizar Λέσβιον φατνώματι κῦμ' ... ἐκπεραινέτω que realice en el artesonado una moldura lesbia A.Fr.78, οὐκ ὀλίγα πράγματα Pl.Ep.333b, en v. pas. πῶς δ' ὁ χρησμὸς ἐκπεραίνεται σαφέστερόν μοι E.Io 785, cf. Cyc.696, ἢν ... μὴ ἐκπεραίνηται ὥστε ἀρκεῖν πλοῖα si no son construidas naves suficientes X.An.5.1.13.
2 terminar ἵν' ἐκπεραίνει τάλας βίοτον donde está terminando su vida el desdichado E.HF 428.
Greek Monolingual
ἐκπεραίνω (AM)
πραγματοποιώ, επαληθεύω
αρχ.
1. τελειώνω
2. (για έργο) συντελούμαι.
Greek Monotonic
ἐκπεραίνω: μέλ. -ᾰνῶ, φέρνω εις πέρας, τελειώνω, σε Ευρ. — Παθ., ολοκληρώνομαι, εκπληρώνομαι, πραγματοποιούμαι, στον ίδ., σε Ξεν.
