συναπόκειμαι
νεκρὸν ἐάν ποτ' ἴδηις καὶ μνήματα κωφὰ παράγηις κοινὸν ἔσοπτρον ὁρᾶις· ὁ θανὼν οὕτως προσεδόκα → whenever you see a body dead, or pass by silent tombs, you look into the mirror of all men's destiny: the dead man expected nothing else | if you ever see a corpse or walk by quiet graves, that's when you look into the mirror we all share: the dead expected this
English (LSJ)
f.l. in S.OC1752; cf. ξυνός.
German (Pape)
[Seite 1002] (s. κεῖμαι), mit od. zugleich seitab, verborgen, verwahrt liegen, Lesart der mss. Soph. O. C. 1749, wo Herm. χάρις, ἣ χθονία ξυναποικεῖται ändert, die mit unter die Erde hinabsteigt, bei den Todten bleibt.
Greek (Liddell-Scott)
συναπόκειμαι: περὶ τοῦ ἐν Σοφ. Ο. Κ. 1752, συναπόκειται (ξύν’ ἀπόκειται Reisig.), ἴδε ἐν λ. ξυνός, καὶ σημ. Jebb. ἐν τόπῳ.
French (Bailly abrégé)
être déposé ou mis en réserve avec.
Étymologie: σύν, ἀπόκειμαι.
Russian (Dvoretsky)
συναπόκειμαι: вместе простираться: ἐν οἷς χθονία ξυναπόκειται Soph. там, куда опустилась смерть.
