ἱερόω
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
Dor. ἱαρόω, (ἱερός) consecrate, dedicate, Pl.Lg.771b; [τὰν γᾶν] ἃν Ἀμφικτίονες ἱάρωσαν IG22.1126.16 (Amphict.); ἱαρόντο ( = ἱερούντων) Ἀπόλλονος Ἐχέτο ἄγαλμα Berl.Sitzb.1927.8 (Locr., v B.C.); Thess. part. ἱερούοντος Schwyzer553: pf. Pass. ἱερῶσθαι Th.5.1, SIG 1006.4 (Cos, iii B.C.), etc.; ἱερωσύνην ἱερώσασθαι (v.l. ἱεράσασθαι) to be consecrated to a priesthood, Aeschin.1.19:—also ἱερεόομαι, τὴν ἱερωσύνην ἀξίως ἱερεώσατο τοῦ θεοῦ IG22.1271.13 (iii B.C.); τῷ θεῷ οὗ ἂν ᾖ ἱερειωμένος ib.1183.32 (iv B.C.); Δωρίδος ἱερεωμένης (perhaps pres. part. of ἱεράομαι = ἱερωμένης) IG2.1561 (iv B.C.).
German (Pape)
[Seite 1243] heiligen, weihen; Plat. Legg. VI, 771 b; ἱερῶσθαι Thuc. 5, 1 wird vom Schol. ἱερῶς ἀνακεῖσθαι τῷ θεῷ erkl.; 80.; dor. ἱαρόω, Inscr.
French (Bailly abrégé)
consacrer, sanctifier.
Étymologie: ἱερός.
Greek (Liddell-Scott)
ἱερόω: Δωρ. ἱαρόω, (ἱερός) καθιστῶ τι ἱερόν, καθιερῶ, ἀφιερῶ, ἀνατίθημι, Πλάτ. Νόμ. 771Β· τῆς γῆς, τὰν Ἀμφικτίονες ἱάρωσαν Ἐπιγραφ. Δελφ. ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 1688. 16. - Παθ. παρκμ. ἱερῶσθαι Θουκ. 5. 1, - ἐν τῇ μετοχ. ἱερωμένος, ἀφιερωμένος, ἱερός, Διοδ. Ἐκλογ. Βατ. 116, 12, Διον. Ἁλ. Ι. 57, 10, κτλ., Πλουτ. 2. 402F. - Παρὰ τοῖς Ἐκκλ. Συγγρ., ἱερεύς, κληρικός, ὡς καὶ νῦν, Εὐσ. ΙΙ. 956C, IV. 81C, κτλ.
Greek Monotonic
ἱερόω: μέλ. -ώσω (ἱερός), καθιστώ κάτι ιερό, αφιερώνω, αναθέτω, καθαγιάζω, ευλογώ, σε Πλάτ.· απαρ. Παθ. παρακ. ἱερῶσθαι, σε Θουκ.
Russian (Dvoretsky)
ἱερόω:
1) посвящать богам Plut.: οὐ καθαρὸς ἱερῶσθαι Thuc. недостойный быть посвященным богам, т. е. запятнанный преступлением;
2) освящать (как дар божества), свято чтить (sc. τομὰς κατὰ φυλάς ἱ. Plat.).
Middle Liddell
ἱερός
to hallow, consecrate, dedicate, Plat.:—perf. pass. inf. ἱερῶσθαι Thuc.
